Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

Handelingen 26

© Herziene Statenvertaling	© NBG	King James
¹ En Agrippa zei tegen Paulus: Het is u toegestaan voor uzelf te spreken. Toen strekte Paulus de hand uit en verdedigde zich als volgt:	¹ En Agrippa zeide tot Paulus: Het is u vergund voor u zelf te spreken. Toen strekte Paulus zijn hand uit en verantwoordde zich:	¹ Then Agrippa said unto Paul, Thou art permitted to speak for thyself. Then Paul stretched forth the hand, and answered for himself:
² Ik acht mijzelf gelukkig, koning Agrippa, dat ik mij heden tegenover u mag verdedigen tegen alles waarvan ik door de Joden beschuldigd word,	² Ik heb mijzelf gelukkig geacht, koning Agrippa, dat ik mij heden voor u zal mogen verantwoorden over alle punten, waarop ik door de Joden wordt beschuldigd,	² I think myself happy, king Agrippa, because I shall answer for myself this day before thee touching all the things whereof I am accused of the Jews:
³ vooral omdat ik weet dat u kennis hebt van alle gewoonten en geschilpunten die er onder de Joden zijn. Daarom vraag ik u geduldig naar mij te luisteren.	³ Daar gij vooral een kenner zijt van alle gewoonten en twistpunten bij de Joden; daarom verzoek ik u mij geduldig te willen aanhoren.	³ Especially [because I know] thee to be expert in all customs and questions which are among the Jews: wherefore I beseech thee to hear me patiently.
⁴ Welnu, mijn leven van mijn jeugd af aan, zoals dat van het begin af aan onder mijn volk in Jeruzalem geweest is, is bij al de Joden bekend.	⁴ Mijn leven dan van jongsaf, dat ik van den beginne aan geleid heb onder mijn volk en te Jeruzalem, kennen alle Joden,	⁴ My manner of life from my youth, which was at the first among mine own nation at Jerusalem, know all the Jews;
⁵ Zij weten van mij vanuit het verleden – als zij het maar wilden getuigen! – dat ik geleefd heb volgens de meest nauwgezette richting binnen onze godsdienst, namelijk als Farizeeër.	⁵ Daar zij sedert lange tijd van mij weten, indien zij het slechts willen getuigen, dat ik naar de meest nauwgezette partij van onze godsdienst, als Farizeeer, geleefd heb.	⁵ Which knew me from the beginning, if they would testify, that after the most straitest sect of our religion I lived a Pharisee.
⁶ En nu sta ik hier en word geoordeeld over de hoop op de belofte die door God aan de vaderen gedaan is,	⁶ En nu sta ik voor het gerecht om mijn hoop op de belofte, die door God aan onze vaderen gedaan is;	⁶ And now I stand and am judged for the hope of the promise made of God unto our fathers:
⁷ die onze twaalf stammen hopen te bereiken door voortdurend, nacht en dag, God te dienen. Om deze hoop, koning Agrippa, word ik door de Joden beschuldigd.	⁷ Welke onze twaalf stammen, door voortdurend nacht en dag God te vereren, hopen te bereiken. Om deze hoop, o koning, word ik door Joden aangeklaagd.	⁷ Unto which [promise] our twelve tribes, instantly serving [God] day and night, hope to come. For which hope's sake, king Agrippa, I am accused of the Jews.
⁸ Waarom wordt het bij u allen ongeloofwaardig geacht dat God de doden opwekt?	⁸ Waarom wordt het bij u ongelofelijk geacht, als God doden opwekt?	⁸ Why should it be thought a thing incredible with you, that God should raise the dead?
⁹ Ik dacht echt bij mijzelf dat ik tegen de Naam van Jezus van Nazareth veel vijandige dingen moest doen,	⁹ Ik voor mij was tot de slotsom gekomen, dat ik tegen de naam van Jezus, de Nazoreeer, fel moest optreden,	⁹ I verily thought with myself, that I ought to do many things contrary to the name of Jesus of Nazareth.
¹⁰ wat ik ook in Jeruzalem gedaan heb. Ik heb velen van de heiligen in de gevangenis opgesloten, nadat ik daartoe volmacht van de overpriesters gekregen had; en als zij gedood werden, stemde ik daarmee in.	¹⁰ Wat ik dan ook gedaan heb te Jeruzalem; en ik heb vele van de heiligen in gevangenissen opgesloten, waartoe ik de macht van de overpriesters ontvangen had; en als zij zouden omgebracht worden, heb ik mijn stem eraan gegeven.	¹⁰ Which thing I also did in Jerusalem: and many of the saints did I shut up in prison, having received authority from the chief priests; and when they were put to death, I gave my voice against [them].
¹¹ En in alle synagogen heb ik hen dikwijls gestraft en gedwongen te lasteren; en ik trad in razende woede tegen hen op en vervolgde hen zelfs tot in de buitenlandse steden.	¹¹ En in alle synagogen trachtte ik hen dikwijls door toepassing van straffen tot lastering te dwingen en in tomeloze woede tegen hen heb ik hen vervolgd, tot zelfs in de buitenlandse steden.	¹¹ And I punished them oft in every synagogue, and compelled [them] to blaspheme; and being exceedingly mad against them, I persecuted [them] even unto strange cities.
¹² Toen ik daarvoor ook naar Damascus reisde, met volmacht en in opdracht van de overpriesters,	¹² En toen ik onder die omstandigheden naar Damascus reisde met volmacht en opdracht der overpriesters,	¹² Whereupon as I went to Damascus with authority and commission from the chief priests,
¹³ zag ik, koning, midden op de dag, op de weg een licht, sterker dan de glans van de zon, dat mij en hen die met mij meereisden, vanuit de hemel omscheen.	¹³ Zag ik, o koning, midden op de dag onderweg een licht, schitterender dan de glans der zon, van de hemel mij en hen, die met mij reisden, omstralen;	¹³ At midday, O king, I saw in the way a light from heaven, above the brightness of the sun, shining round about me and them which journeyed with me.
¹⁴ En nadat wij allen op de grond gevallen waren, hoorde ik een stem tot mij spreken en in de Hebreeuwse taal zeggen: Saul, Saul, waarom vervolgt u Mij? Het is hard voor u de hielen tegen de prikkels te slaan.	¹⁴ En toen wij allen ter aarde vielen, hoorde ik een stem tot mij spreken in de Hebreeuwse taal: Saul, Saul, waarom vervolgt gij Mij? Het valt u zwaar tegen de prikkels achteruit te slaan.	¹⁴ And when we were all fallen to the earth, I heard a voice speaking unto me, and saying in the Hebrew tongue, Saul, Saul, why persecutest thou me? [it is] hard for thee to kick against the pricks.
¹⁵ En ik zei: Wie bent U, Heere? En Hij zei: Ik ben Jezus, Die u vervolgt.	¹⁵ En ik zeide: Wie zijt Gij, Here? En de Here zeide: Ik ben Jezus, die gij vervolgt.	¹⁵ And I said, Who art thou, Lord? And he said, I am Jesus whom thou persecutest.
¹⁶ Maar richt u op en sta op uw voeten, want hiertoe ben Ik aan u verschenen: om u aan te stellen als dienaar en getuige zowel van de dingen die u gezien hebt als van die waarin Ik nog aan u verschijnen zal;	¹⁶ Maar richt u op en sta op uw voeten; want hiertoe ben Ik u verschenen om u aan te wijzen als dienaar en getuige daarvan, dat gij Mij gezien hebt en dat Ik aan u verschijnen zal,	¹⁶ But rise, and stand upon thy feet: for I have appeared unto thee for this purpose, to make thee a minister and a witness both of these things which thou hast seen, and of those things in the which I will appear unto thee;
¹⁷ en Ik zal u verlossen van dit volk en van de heidenen, naar wie Ik u nu zend,	¹⁷ U verkiezende uit dit volk en de heidenen, waarheen Ik u zend,	¹⁷ Delivering thee from the people, and [from] the Gentiles, unto whom now I send thee,
¹⁸ om hun ogen te openen en hen te bekeren van de duisternis tot het licht en van de macht van de satan tot God, opdat zij vergeving van de zonden ontvangen en een erfdeel onder de geheiligden door het geloof in Mij.	¹⁸ Om hun ogen te openen ter bekering uit de duisternis tot het licht en van de macht van de satan tot God, opdat zij vergeving van zonden en een erfdeel onder de geheiligden zouden ontvangen door het geloof in Mij.	¹⁸ To open their eyes, [and] to turn [them] from darkness to light, and [from] the power of Satan unto God, that they may receive forgiveness of sins, and inheritance among them which are sanctified by faith that is in me.
¹⁹ Daarom, koning Agrippa, ben ik die hemelse verschijning niet ongehoorzaam geweest,	¹⁹ Daarom, koning Agrippa, ben ik dat hemelse gezicht niet ongehoorzaam geweest,	¹⁹ Whereupon, O king Agrippa, I was not disobedient unto the heavenly vision:
²⁰ maar heb ik eerst aan hen die in Damascus en in Jeruzalem en in heel het land van Judea woonden, en later aan de heidenen verkondigd dat zij tot inkeer moesten komen, zich tot God bekeren en werken doen die in overeenstemming zijn met de bekering.	²⁰ Maar ik heb eerst hun, die te Damascus waren, en te Jeruzalem en in het gehele Joodse land en de heidenen verkondigd, dat zij met berouw zich zouden bekeren tot God en werken doen, met hun berouw in overeenstemming.	²⁰ But shewed first unto them of Damascus, and at Jerusalem, and throughout all the coasts of Judaea, and [then] to the Gentiles, that they should repent and turn to God, and do works meet for repentance.
²¹ Hierom hebben de Joden mij in de tempel gegrepen en geprobeerd mij om te brengen,	²¹ Hierom hebben de Joden mij in de tempel gegrepen en getracht mij om te brengen.	²¹ For these causes the Jews caught me in the temple, and went about to kill [me].
²² maar door de hulp die ik van God gekregen heb, sta ik tot op deze dag als een getuige tegenover klein en groot, en zeg ik niets anders dan wat de Profeten en Mozes gezegd hebben dat er gebeuren zou,	²² Als een getuige, die hulp van God heeft ontvangen tot op deze dag, sta ik dus hier voor klein en groot, zonder iets anders te zeggen dan wat de profeten en Mozes gesproken hebben, dat geschieden zou,	²² Having therefore obtained help of God, I continue unto this day, witnessing both to small and great, saying none other things than those which the prophets and Moses did say should come:
²³ namelijk dat de Christus moest lijden en dat Hij, als Eerste uit de opstanding van de doden, een licht zou aankondigen aan dit volk en de heidenen.	²³ Namelijk, dat de Christus zou lijden, en dat Hij als eerste uit de opstanding der doden het licht zou aankondigen en aan het volk en aan de heidenen.	²³ That Christ should suffer, [and] that he should be the first that should rise from the dead, and should shew light unto the people, and to the Gentiles.
²⁴ En toen hij deze dingen ter verdediging sprak, zei Festus met luide stem: U bent buiten zinnen, Paulus! Uw grote geleerdheid brengt u buiten zinnen!	²⁴ En terwijl hij dit tot zijn verdediging aanvoerde, zeide Festus met luider stem: Gij spreekt wartaal, Paulus, uw vele studie brengt u in de war.	²⁴ And as he thus spake for himself, Festus said with a loud voice, Paul, thou art beside thyself; much learning doth make thee mad.
²⁵ Maar hij zei: Ik ben niet buiten zinnen, zeer machtige Festus, maar ik spreek woorden van waarheid en van gezond verstand.	²⁵ Maar Paulus zeide: Hoogedele Festus, ik spreek geen wartaal, maar nuchtere waarheid.	²⁵ But he said, I am not mad, most noble Festus; but speak forth the words of truth and soberness.
²⁶ Want de koning heeft weet van deze dingen. Ik spreek daarom ook vrijmoedig tot hem, want ik ben ervan overtuigd dat niets van deze dingen hem ontgaan is; het is immers niet in een uithoek gebeurd.	²⁶ Want de koning weet van deze dingen en tot hem spreek ik vrijmoedig, want ik kan niet geloven, dat hem iets van deze dingen onbekend is; dit is immers niet in een uithoek geschied.	²⁶ For the king knoweth of these things, before whom also I speak freely: for I am persuaded that none of these things are hidden from him; for this thing was not done in a corner.
²⁷ Gelooft u, koning Agrippa, de Profeten? Ik weet dat u ze gelooft.	²⁷ Koning Agrippa, gelooft gij de profeten? Ik weet, dat gij ze gelooft!	²⁷ King Agrippa, believest thou the prophets? I know that thou believest.
²⁸ En Agrippa zei tegen Paulus: U overtuigt mij bijna om christen te worden!	²⁸ Maar Agrippa zeide tot Paulus: Gij wilt mij wel spoedig als Christen laten optreden!	²⁸ Then Agrippa said unto Paul, Almost thou persuadest me to be a Christian.
²⁹ En Paulus zei: Ik zou van God wel wensen dat, én bijna én geheel, niet alleen u maar ook allen die vandaag naar mij luisteren, zouden worden zoals ik ben, uitgezonderd deze boeien.	²⁹ En Paulus zeide: Ik zou God wel willen bidden, dat en spoedig en voorgoed, niet alleen gij, maar ook allen, die mij heden horen, ook zo werden als ik, uitgezonderd deze boeien.	²⁹ And Paul said, I would to God, that not only thou, but also all that hear me this day, were both almost, and altogether such as I am, except these bonds.
³⁰ En nadat hij dit gezegd had, stond de koning op en de stadhouder, Bernice en zij die bij hen zaten,	³⁰ En de koning stond op en de stadhouder en Bernice en die met hen hadden plaats genomen;	³⁰ And when he had thus spoken, the king rose up, and the governor, and Bernice, and they that sat with them:
³¹ en zij gingen terzijde, spraken met elkaar en zeiden: Deze man doet niets wat dood of boeien verdient.	³¹ En ter zijde gegaan, spraken zij onder elkander: Deze man is aan niets schuldig, waarop dood of gevangenschap staat.	³¹ And when they were gone aside, they talked between themselves, saying, This man doeth nothing worthy of death or of bonds.
³² En Agrippa zei tegen Festus: Deze man had losgelaten kunnen worden, als hij zich niet op de keizer had beroepen.	³² En Agrippa zeide tot Festus: Deze mens had vrij kunnen zijn, als hij zich niet op de keizer had beroepen.	³² Then said Agrippa unto Festus, This man might have been set at liberty, if he had not appealed unto Caesar.