Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ En er was iemand ziek, Lazarus van Bethanië, uit het dorp van Maria en haar zuster Martha.	¹ Er was iemand ziek, Lazarus van Betanie, het dorp van Maria en haar zuster Marta.	¹ Il y avait un homme malade, Lazare, de Béthanie, village de Marie et de Marthe, sa soeur.
² (Maria nu was het die de Heere gezalfd heeft met mirre en Zijn voeten afgedroogd heeft met haar haren; haar broer Lazarus was ziek.)	² Maria was het, die de Here gezalfd had met mirre en zijn voeten met haar haren had afgedroogd. En haar broeder Lazarus was ziek.	² C'était cette Marie qui oignit de parfum le Seigneur et qui lui essuya les pieds avec ses cheveux, et c'était son frère Lazare qui était malade.
³ Zijn zusters dan stuurden Hem de boodschap: Heere, zie, hij die U liefhebt, is ziek.	³ De zusters dan zonden Hem bericht: Here, zie, die Gij liefhebt, is ziek.	³ Les soeurs envoyèrent dire à Jésus: Seigneur, voici, celui que tu aimes est malade.
⁴ En toen Jezus dat hoorde, zei Hij: Deze ziekte is niet tot de dood, maar is er met het oog op de heerlijkheid van God, opdat de Zoon van God erdoor verheerlijkt wordt.	⁴ Toen Jezus het hoorde, zeide Hij: Deze ziekte is niet ten dode, maar ter ere Gods, opdat de Zoon van God erdoor verheerlijkt worde.	⁴ Après avoir entendu cela, Jésus dit: Cette maladie n'est point à la mort; mais elle est pour la gloire de Dieu, afin que le Fils de Dieu soit glorifié par elle.
⁵ Jezus nu had Martha en haar zuster en Lazarus lief.	⁵ Jezus nu had Marta en haar zuster en Lazarus lief.	⁵ Or, Jésus aimait Marthe, et sa soeur, et Lazare.
⁶ Toen Hij dan gehoord had dat hij ziek was, bleef Hij nog twee dagen in de plaats waar Hij was.	⁶ Toen Hij dan hoorde, dat hij ziek was, bleef Hij daarop nog twee dagen ter plaatse, waar Hij was;	⁶ Lors donc qu'il eut appris que Lazare était malade, il resta deux jours encore dans le lieu où il était,
⁷ Daarna zei Hij tegen de discipelen: Laten wij weer naar Judea gaan.	⁷ Daarna echter zeide Hij tot zijn discipelen: Laten wij weder naar Judea gaan.	⁷ et il dit ensuite aux disciples: Retournons en Judée.
⁸ De discipelen zeiden tegen Hem: Rabbi, de Joden hebben U onlangs nog geprobeerd te stenigen, en gaat U daar weer heen?	⁸ De discipelen zeiden tot Hem: Rabbi, onlangs trachtten de Joden U te stenigen en gaat Gij weder daarheen?	⁸ Les disciples lui dirent: Rabbi, les Juifs tout récemment cherchaient à te lapider, et tu retournes en Judée!
⁹ Jezus antwoordde: Zijn er niet twaalf uren in de dag? Als iemand overdag loopt, stoot hij zich niet, omdat hij het licht van deze wereld ziet,	⁹ Jezus antwoordde: Gaan er geen twaalf uren in een dag? Als iemand overdag loopt, stoot hij zich niet, omdat hij het licht van deze wereld kan zien;	⁹ Jésus répondit: N'y a-t-il pas douze heures au jour? Si quelqu'un marche pendant le jour, il ne bronche point, parce qu'il voit la lumière de ce monde;
¹⁰ maar als iemand 's nachts loopt, stoot hij zich, omdat het licht niet bij hem is.	¹⁰ Maar wanneer iemand bij nacht loopt, stoot hij zich, omdat het licht niet in hem is.	¹⁰ mais, si quelqu'un marche pendant la nuit, il bronche, parce que la lumière n'est pas en lui.
¹¹ Dit sprak Hij, en daarna zei Hij tegen hen: Lazarus, onze vriend, slaapt, maar Ik ga naar hem toe om hem uit de slaap op te wekken.	¹¹ Zo sprak Hij en daarna zeide Hij tot hen: Lazarus, onze vriend, is ingeslapen, maar Ik ga daarheen om hem uit de slaap te wekken.	¹¹ Après ces paroles, il leur dit: Lazare, notre ami, dort; mais je vais le réveiller.
¹² Zijn discipelen dan zeiden: Heere, als hij slaapt, zal hij gezond worden.	¹² De discipelen zeiden dan tot Hem: Here, als hij slaapt, zal hij herstellen.	¹² Les disciples lui dirent: Seigneur, s'il dort, il sera guéri.
¹³ Maar Jezus had over zijn dood gesproken, terwijl zij dachten dat Hij over de natuurlijke slaap sprak.	¹³ Doch Jezus had het bedoeld van zijn dood; zij echter meenden, dat Hij het van de rust van de slaap bedoelde.	¹³ Jésus avait parlé de sa mort, mais ils crurent qu'il parlait de l'assoupissement du sommeil.
¹⁴ Toen zei Jezus dan openlijk tegen hen: Lazarus is gestorven.	¹⁴ Toen zeide Jezus ronduit tot hen: Lazarus is gestorven,	¹⁴ Alors Jésus leur dit ouvertement: Lazare est mort.
¹⁵ En Ik ben blij voor u dat Ik daar niet was, opdat u gelooft; maar laten wij naar hem toe gaan.	¹⁵ En het verblijdt Mij om u, dat Ik daar niet geweest ben, opdat gij tot geloof komt; maar laten wij tot hem gaan.	¹⁵ Et, à cause de vous, afin que vous croyiez, je me réjouis de ce que je n'étais pas là. Mais allons vers lui.
¹⁶ Thomas dan, die Didymus genoemd werd, zei tegen zijn medediscipelen: Laten ook wij gaan om met Hem te sterven.	¹⁶ Tomas dan, genaamd Didymus, zeide tot zijn medediscipelen: Laten wij ook gaan om met Hem te sterven.	¹⁶ Sur quoi Thomas, appelé Didyme, dit aux autres disciples: Allons aussi, afin de mourir avec lui.
¹⁷ Toen Jezus dan gekomen was, bleek dat hij al vier dagen in het graf lag.	¹⁷ Toen Jezus dan aankwam, bevond Hij, dat hij reeds vier dagen in het graf lag.	¹⁷ Jésus, étant arrivé, trouva que Lazare était déjà depuis quatre jours dans le sépulcre.
¹⁸ (Bethanië nu lag dicht bij Jeruzalem, ongeveer vijftien stadiën daarvandaan.)	¹⁸ Betanie nu was dicht bij Jeruzalem gelegen, op een afstand van ongeveer vijftien stadien.	¹⁸ Et, comme Béthanie était près de Jérusalem, à quinze stades environ,
¹⁹ En velen van de Joden waren naar Martha en Maria gekomen om hen te troosten over hun broer.	¹⁹ Vele uit de Joden waren tot Marta en Maria gekomen om haar te troosten over haar broeder.	¹⁹ beaucoup de Juifs étaient venus vers Marthe et Marie, pour les consoler de la mort de leur frère.
²⁰ Zodra Martha dan hoorde dat Jezus kwam, ging zij Hem tegemoet, maar Maria bleef in huis zitten.	²⁰ Toen nu Marta hoorde, dat Jezus kwam, ging zij Hem tegemoet, doch Maria bleef in huis zitten.	²⁰ Lorsque Marthe apprit que Jésus arrivait, elle alla au-devant de lui, tandis que Marie se tenait assise à la maison.
²¹ Martha nu zei tegen Jezus: Heere, als U hier geweest was, zou mijn broer niet gestorven zijn,	²¹ Marta dan zeide tot Jezus: Here, indien gij hier geweest waart, zou mijn broeder niet gestorven zijn.	²¹ Marthe dit à Jésus: Seigneur, si tu eusses été ici, mon frère ne serait pas mort.
²² maar ook nu weet ik dat God U alles wat U van God vraagt, geven zal.	²² Ook nu weet ik, dat God U geven zal al wat Gij van God begeert.	²² Mais, maintenant même, je sais que tout ce que tu demanderas à Dieu, Dieu te l'accordera.
²³ Jezus zei tegen haar: Uw broer zal weer opstaan.	²³ Jezus zeide tot haar: Uw broeder zal opstaan.	²³ Jésus lui dit: Ton frère ressuscitera.
²⁴ Martha zei tegen Hem: Ik weet dat hij zal opstaan bij de opstanding op de laatste dag.	²⁴ Marta zeide tot Hem: Ik weet, dat hij zal opstaan bij de opstanding ten jongsten dage.	²⁴ Je sais, lui répondit Marthe, qu'il ressuscitera à la résurrection, au dernier jour.
²⁵ Jezus zei tegen haar: Ik ben de Opstanding en het Leven; wie in Mij gelooft, zal leven, ook al was hij gestorven,	²⁵ Jezus zeide tot haar: Ik ben de opstanding en het leven; wie in Mij gelooft zal leven, ook al is hij gestorven,	²⁵ Jésus lui dit: Je suis la résurrection et la vie. Celui qui croit en moi vivra, quand même il serait mort;
²⁶ en ieder die leeft en in Mij gelooft, zal niet sterven in eeuwigheid. Gelooft u dat?	²⁶ En een ieder, die leeft en in Mij gelooft, zal in eeuwigheid niet sterven; gelooft gij dat?	²⁶ et quiconque vit et croit en moi ne mourra jamais. Crois-tu cela?
²⁷ Zij zei tegen Hem: Ja, Heere, ik geloof dat U de Christus bent, de Zoon van God, Die in de wereld komen zou.	²⁷ Zij zeide tot Hem: Ja, Here, ik heb geloofd, dat Gij zijt de Christus, de Zoon van God, die in de wereld komen zou.	²⁷ Elle lui dit: Oui, Seigneur, je crois que tu es le Christ, le Fils de Dieu, qui devait venir dans le monde.
²⁸ En na dit gezegd te hebben ging zij weg en riep Maria, haar zuster, onopgemerkt en zei: De Meester is er en Hij roept u.	²⁸ En na deze woorden ging zij heen en riep haar zuster Maria in stilte en zeide: Daar is de Meester en Hij roept u.	²⁸ Ayant ainsi parlé, elle s'en alla. Puis elle appela secrètement Marie, sa soeur, et lui dit: Le maître est ici, et il te demande.
²⁹ Zodra die dat hoorde, stond zij snel op en ging naar Hem toe.	²⁹ En toen zij dat hoorde, stond zij ijlings op en ging tot Hem;	²⁹ Dès que Marie eut entendu, elle se leva promptement, et alla vers lui.
³⁰ Jezus nu was nog niet in het dorp gekomen, maar was op de plaats waar Martha Hem tegemoetgekomen was.	³⁰ Jezus echter was nog niet in het dorp gekomen, maar bevond Zich nog op de plaats, waar Marta Hem ontmoet had.	³⁰ Car Jésus n'était pas encore entré dans le village, mais il était dans le lieu où Marthe l'avait rencontré.
³¹ Toen dan de Joden, die met haar in het huis waren en haar troostten, zagen dat Maria snel opstond en naar buiten ging, volgden zij haar en zeiden: Zij gaat naar het graf om daar te huilen.	³¹ De Joden dan, die met haar in het huis waren en haar troostten, zagen Maria ijlings opstaan en naar buiten gaan en zij volgden haar, vermoedende, dat zij naar het graf ging om daar te wenen.	³¹ Les Juifs qui étaient avec Marie dans la maison et qui la consolaient, l'ayant vue se lever promptement et sortir, la suivirent, disant: Elle va au sépulcre, pour y pleurer.
³² Zodra dan Maria kwam waar Jezus was, en Hem zag, viel zij aan Zijn voeten en zei tegen Hem: Heere, als U hier geweest was, zou mijn broer niet gestorven zijn.	³² Toen Maria dan kwam, waar Jezus was en Hem zag, viel zij Hem te voet en zeide tot Hem: Here, indien Gij hier geweest waart, zou mijn broeder niet gestorven zijn.	³² Lorsque Marie fut arrivée là où était Jésus, et qu'elle le vit, elle tomba à ses pieds, et lui dit: Seigneur, si tu eusses été ici, mon frère ne serait pas mort.
³³ Toen Jezus haar dan zag huilen, en ook de Joden die met haar meekwamen, zag huilen, werd Hij heftig in de geest bewogen en raakte innerlijk in beroering.	³³ Toen Jezus haar dan zag wenen en ook de Joden, die met haar medegekomen waren, zag wenen, werd Hij verbolgen in de geest en diep ontroerd,	³³ Jésus, la voyant pleurer, elle et les Juifs qui étaient venus avec elle, frémit en son esprit, et fut tout ému.
³⁴ En Hij zei: Waar hebt u hem gelegd? Zij zeiden tegen Hem: Heere, kom het zien.	³⁴ En Hij zeide: Waar hebt gij hem gelegd? Zij zeiden tot Hem: Here, kom en zie.	³⁴ Et il dit: Où l'avez-vous mis? Seigneur, lui répondirent-ils, viens et vois.
³⁵ Jezus weende.	³⁵ Jezus weende.	³⁵ Jésus pleura.
³⁶ De Joden dan zeiden: Zie, hoe lief Hij hem had!	³⁶ De Joden dan zeiden: Zie, hoe lief Hij hem had!	³⁶ Sur quoi les Juifs dirent: Voyez comme il l'aimait.
³⁷ En sommigen van hen zeiden: Kon Hij Die de ogen van de blinde geopend heeft, ook niet maken dat deze niet gestorven was?	³⁷ Maar sommigen van hen zeiden: Had Hij, die de ogen van de blinde heeft geopend, niet kunnen maken, dat ook deze niet stierf?	³⁷ Et quelques-uns d'entre eux dirent: Lui qui a ouvert les yeux de l'aveugle, ne pouvait-il pas faire aussi que cet homme ne mourût point?
³⁸ Jezus dan, opnieuw heftig bewogen in Zichzelf, kwam bij het graf. Het was een grot, en er was een steen op gelegd.	³⁸ Jezus dan, wederom bij Zichzelf verbolgen, ging naar het graf; dit nu was een spelonk en er lag een steen tegenaan.	³⁸ Jésus frémissant de nouveau en lui-même, se rendit au sépulcre. C'était une grotte, et une pierre était placée devant.
³⁹ Jezus zei: Neem de steen weg. Martha, de zuster van de gestorvene, zei tegen Hem: Heere, hij ruikt al, want hij ligt hier al voor de vierde dag.	³⁹ Jezus zeide: Neemt de steen weg! Marta, de zuster van de gestorvene, zeide tot Hem: Here, er is reeds een lijklucht, want het is al de vierde dag.	³⁹ Jésus dit: Otez la pierre. Marthe, la soeur du mort, lui dit: Seigneur, il sent déjà, car il y a quatre jours qu'il est là.
⁴⁰ Jezus zei tegen haar: Heb Ik u niet gezegd dat u, als u gelooft, de heerlijkheid van God zult zien?	⁴⁰ Jezus zeide tot haar: Heb Ik u niet gezegd, dat gij, indien gij gelooft, de heerlijkheid Gods zien zult?	⁴⁰ Jésus lui dit: Ne t'ai-je pas dit que, si tu crois, tu verras la gloire de Dieu?
⁴¹ Zij namen dan de steen weg waar de gestorvene lag. En Jezus hief de ogen omhoog en zei: Vader, Ik dank U dat U Mij verhoord hebt.	⁴¹ Zij namen dan de steen weg. En Jezus sloeg de ogen opwaarts en zeide: Vader Ik dank U, dat Gij Mij verhoord hebt.	⁴¹ Ils ôtèrent donc la pierre. Et Jésus leva les yeux en haut, et dit: Père, je te rends grâces de ce que tu m'as exaucé.
⁴² En Ik wist dat U Mij altijd verhoort, maar ter wille van de menigte die om Mij heen staat, heb Ik dit gezegd, opdat zij geloven dat U Mij gezonden hebt.	⁴² Zelf wist Ik, dat Gij Mij altijd verhoort, maar ter wille van de schare, die rondom Mij staat, heb Ik gesproken, opdat zij geloven, dat Gij Mij gezonden hebt.	⁴² Pour moi, je savais que tu m'exauces toujours; mais j'ai parlé à cause de la foule qui m'entoure, afin qu'ils croient que c'est toi qui m'as envoyé.
⁴³ En toen Hij dit gezegd had, riep Hij met een luide stem: Lazarus, kom naar buiten!	⁴³ En na dit gezegd te hebben, riep Hij met luider stem: Lazarus, kom naar buiten!	⁴³ Ayant dit cela, il cria d'une voix forte: Lazare, sors!
⁴⁴ En de gestorvene kwam naar buiten, gebonden aan handen en voeten met grafdoeken, en zijn gezicht was omwonden met een zweetdoek. Jezus zei tegen hen: Maak hem los en laat hem weggaan.	⁴⁴ De gestorvene kwam naar buiten, de voeten en de handen gebonden met grafdoeken, en er was een zweetdoek om zijn gelaat gebonden. Jezus zeide tot hen: Maakt hem los en laat hem heengaan.	⁴⁴ Et le mort sortit, les pieds et les mains liés de bandes, et le visage enveloppé d'un linge. Jésus leur dit: Déliez-le, et laissez-le aller.
⁴⁵ Velen dan van de Joden die naar Maria toe gekomen waren en gezien hadden wat Jezus gedaan had, geloofden in Hem.	⁴⁵ Vele der Joden dan, die tot Maria gekomen waren en aanschouwd hadden wat Hij gedaan had, geloofden in Hem;	⁴⁵ Plusieurs des Juifs qui étaient venus vers Marie, et qui virent ce que fit Jésus, crurent en lui.
⁴⁶ Maar sommigen van hen gingen naar de Farizeeën en zeiden tegen hen wat Jezus gedaan had.	⁴⁶ Maar sommigen van hen begaven zich naar de Farizeeen en zeiden hun, wat Jezus gedaan had.	⁴⁶ Mais quelques-uns d'entre eux allèrent trouver les pharisiens, et leur dirent ce que Jésus avait fait.
⁴⁷ De overpriesters dan en de Farizeeën riepen de Raad bijeen en zeiden: Wat doen we? Want deze Mens doet vele tekenen.	⁴⁷ De overpriesters en de Farizeeen dan riepen de Raad samen en zeiden: Wat doen wij, want deze mens doet vele tekenen?	⁴⁷ Alors les principaux sacrificateurs et les pharisiens assemblèrent le sanhédrin, et dirent: Que ferons-nous? Car cet homme fait beaucoup de miracles.
⁴⁸ Als wij Hem zo laten begaan, zullen allen in Hem geloven, en de Romeinen zullen komen en onze plaats en onze natie van ons wegnemen.	⁴⁸ Als wij Hem zo laten geworden, zullen allen in Hem geloven en de Romeinen zullen komen en ons zowel onze plaats als ons volk ontnemen.	⁴⁸ Si nous le laissons faire, tous croiront en lui, et les Romains viendront détruire et notre ville et notre nation.
⁴⁹ Maar een van hen, Kajafas, die de hogepriester van dat jaar was, zei tegen hen: U weet niets,	⁴⁹ Maar een van hen, Kajafas, de hogepriester van dat jaar, zeide tot hen: Gij weet niets,	⁴⁹ L'un d'eux, Caïphe, qui était souverain sacrificateur cette année-là, leur dit: Vous n'y entendez rien;
⁵⁰ en u overweegt niet dat het nuttig voor ons is dat één Mens sterft voor het volk, en niet heel het volk verloren gaat.	⁵⁰ En gij beseft niet, dat het in uw belang is, dat een mens sterft voor het volk en niet het gehele volk verloren gaat.	⁵⁰ vous ne réfléchissez pas qu'il est dans votre intérêt qu'un seul homme meure pour le peuple, et que la nation entière ne périsse pas.
⁵¹ Dit zei hij echter niet uit zichzelf, maar als hogepriester van dat jaar profeteerde hij dat Jezus sterven zou voor het volk,	⁵¹ Doch dit zeide hij niet uit zichzelf, maar als hogepriester van dat jaar profeteerde hij, dat Jezus zou sterven voor het volk,	⁵¹ Or, il ne dit pas cela de lui-même; mais étant souverain sacrificateur cette année-là, il prophétisa que Jésus devait mourir pour la nation.
⁵² en niet alleen voor het volk, maar ook om de kinderen van God, overal verspreid, bijeen te brengen.	⁵² En niet alleen voor het volk, maar om ook de verstrooide kinderen Gods bijeen te vergaderen.	⁵² Et ce n'était pas pour la nation seulement; c'était aussi afin de réunir en un seul corps les enfants de Dieu dispersés.
⁵³ Vanaf die dag dan waren zij vastbesloten om Hem te doden.	⁵³ Sinds die dag dan beraadslaagden zij om Hem te doden.	⁵³ Dès ce jour, ils résolurent de le faire mourir.
⁵⁴ Jezus dan verkeerde niet meer openlijk onder de Joden, maar Hij ging vandaar naar het land bij de woestijn, naar een stad die Efraïm heette, en verbleef daar met Zijn discipelen.	⁵⁴ Jezus dan bewoog Zich niet meer vrij onder de Joden, maar vertrok vandaar naar de landstreek dicht bij de woestijn, naar een stad, Efraim genaamd, en Hij bleef daar met zijn discipelen.	⁵⁴ C'est pourquoi Jésus ne se montra plus ouvertement parmi les Juifs; mais il se retira dans la contrée voisine du désert, dans une ville appelée Ephraïm; et là il demeurait avec ses disciples.
⁵⁵ En het Pascha van de Joden was nabij en velen uit dat land gingen naar Jeruzalem, vóór het Pascha, om zich te reinigen.	⁵⁵ Nu was het Pascha der Joden nabij en velen van het land gingen op naar Jeruzalem, nog voor het Pascha, om zich te reinigen.	⁵⁵ La Pâque des Juifs était proche. Et beaucoup de gens du pays montèrent à Jérusalem avant la Pâque, pour se purifier.
⁵⁶ Zij dan zochten Jezus en zeiden onder elkaar, terwijl zij in de tempel stonden: Wat denkt u? Dat Hij niet op het feest komt?	⁵⁶ Zij zochten dan naar Jezus en spraken onder elkander, terwijl zij in de tempel stonden: Wat dunkt u? Zou Hij wel op het feest komen?	⁵⁶ Ils cherchaient Jésus, et ils se disaient les uns aux autres dans le temple: Que vous en semble? Ne viendra-t-il pas à la fête?
⁵⁷ De overpriesters nu en de Farizeeën hadden de opdracht gegeven dat, als iemand wist waar Hij was, hij het hun te kennen zou geven, zodat zij Hem konden grijpen.	⁵⁷ De overpriesters en de Farizeeen nu hadden voorschriften gegeven, dat, indien iemand wist, waar Hij zich bevond, hij het zou aangeven, opdat zij Hem konden grijpen.	⁵⁷ Or, les principaux sacrificateurs et les pharisiens avaient donné l'ordre que, si quelqu'un savait où il était, il le déclarât, afin qu'on se saisît de lui.