Mattheüs 22
© Herziene Statenvertaling
© NBG
King James
1 En Jezus antwoordde en sprak opnieuw tot hen door gelijkenissen, en zei: 1 En Jezus antwoordde en sprak wederom in gelijkenissen tot hen en zeide: 1 And Jesus answered and spake unto them again by parables, and said,
2 Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan een zeker koning die voor zijn zoon een bruiloft bereid had, 2 Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan een koning, die voor zijn zoon een bruiloft aanrichtte. 2 The kingdom of heaven is like unto a certain king, which made a marriage for his son,
3 en hij stuurde zijn slaven eropuit om de genodigden voor de bruiloft te roepen. Maar zij wilden niet komen. 3 En hij zond zijn slaven uit om de ter bruiloft genodigden te roepen, doch zij wilden niet komen. 3 And sent forth his servants to call them that were bidden to the wedding: and they would not come.
4 Opnieuw stuurde hij slaven eropuit, andere, en hij zei: Zeg tegen de genodigden: Zie, ik heb mijn middagmaal gereedgemaakt; mijn ossen en de gemeste beesten zijn geslacht, en alle dingen zijn gereed. Kom naar de bruiloft. 4 Wederom zond hij andere slaven uit, met de boodschap: Zegt de genodigden: Zie, ik heb mijn maaltijd bereid, mijn ossen en gemeste beesten zijn geslacht en alles is gereed; komt tot de bruiloft. 4 Again, he sent forth other servants, saying, Tell them which are bidden, Behold, I have prepared my dinner: my oxen and [my] fatlings [are] killed, and all things [are] ready: come unto the marriage.
5 Maar zij sloegen er geen acht op en gingen weg, de één naar zijn akker, de ander naar zijn zaken. 5 Maar zij sloegen er geen acht op en gingen heen, de een naar zijn akker, de ander naar zijn zaken. 5 But they made light of [it], and went their ways, one to his farm, another to his merchandise:
6 En de anderen grepen zijn slaven, behandelden hen smadelijk en doodden hen. 6 De overigen grepen zijn slaven, en zij mishandelden en doodden hen. 6 And the remnant took his servants, and entreated [them] spitefully, and slew [them].
7 Toen de koning dat hoorde, werd hij boos. En hij stuurde zijn legers, bracht die moordenaars om en stak hun stad in brand. 7 En de koning werd toornig, en hij zond zijn legers uit en verdelgde die moordenaars en stak hun stad in brand. 7 But when the king heard [thereof], he was wroth: and he sent forth his armies, and destroyed those murderers, and burned up their city.
8 Toen zei hij tegen zijn slaven: De bruiloft is wel bereid, maar de genodigden waren het niet waard. 8 Toen zeide hij tot zijn slaven: De bruiloft is wel gereed, maar de genodigden waren het niet waard. 8 Then saith he to his servants, The wedding is ready, but they which were bidden were not worthy.
9 Ga daarom naar de kruispunten van de landwegen en nodig er voor de bruiloft zovelen uit als u er maar zult vinden. 9 Gaat daarom naar de kruispunten der wegen en nodigt allen, die gij aantreft tot de bruiloft. 9 Go ye therefore into the highways, and as many as ye shall find, bid to the marriage.
10 En die slaven gingen naar de wegen, verzamelden allen die zij vonden, zowel slechte als goede mensen; en de bruiloftszaal werd gevuld met gasten. 10 En die slaven gingen naar de wegen en verzamelden allen, die zij aantroffen, zowel slechten als goeden. En de bruiloftszaal werd vol met hen, die aanlagen. 10 So those servants went out into the highways, and gathered together all as many as they found, both bad and good: and the wedding was furnished with guests.
11 Toen de koning naar binnen was gegaan om de gasten te overzien, zag hij daar iemand die niet gekleed was in bruiloftskleding. 11 Toen de koning binnentrad om hen, die aanlagen, te overzien, zag hij daar iemand, die geen bruiloftskleed aanhad. 11 And when the king came in to see the guests, he saw there a man which had not on a wedding garment:
12 En hij zei tegen hem: Vriend, hoe bent u hier binnengekomen terwijl u geen bruiloftskleding aan hebt? En hij zweeg. 12 En hij zeide tot hem: Vriend, hoe zijt gij hier gekomen zonder bruiloftskleed? En hij verstomde. 12 And he saith unto him, Friend, how camest thou in hither not having a wedding garment? And he was speechless.
13 Toen zei de koning tegen de dienaars: Bind hem aan handen en voeten, neem hem mee en werp hem uit in de buitenste duisternis; daar zal gejammer zijn en tandengeknars. 13 Toen zeide de koning tot de bedienden: Bindt hem aan handen en voeten en werpt hem uit in de buitenste duisternis; daar zal het geween zijn en het tandengeknars. 13 Then said the king to the servants, Bind him hand and foot, and take him away, and cast [him] into outer darkness; there shall be weeping and gnashing of teeth.
14 Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren. 14 Want velen zijn geroepen, maar weinigen uitverkoren. 14 For many are called, but few [are] chosen.
15 Toen gingen de Farizeeën weg en beraadslaagden hoe zij Hem op Zijn woorden konden vangen. 15 Toen gingen de Farizeeen heen en beraadslaagden, hoe zij Hem in een strikvraag konden vangen. 15 Then went the Pharisees, and took counsel how they might entangle him in [his] talk.
16 En zij stuurden hun discipelen naar Hem toe, met de Herodianen, en zeiden: Meester, wij weten dat U waarachtig bent en de weg van God in waarheid onderwijst en Zich door niemand laat beïnvloeden, want U ziet de persoon van de mensen niet aan. 16 En zij zonden tot Hem hun leerlingen, met de Herodianen, die zeiden: Meester, wij weten, dat Gij waarachtig zijt en de weg Gods in waarheid leert en dat Gij U aan niemand stoort; want Gij ziet de mensen niet naar de ogen. 16 And they sent out unto him their disciples with the Herodians, saying, Master, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, neither carest thou for any [man]: for thou regardest not the person of men.
17 Zeg ons dan: Wat denkt U? Is het geoorloofd de keizer belasting te betalen of niet? 17 Zeg ons dan, wat dunkt U? Is het geoorloofd de keizer belasting te betalen of niet? 17 Tell us therefore, What thinkest thou? Is it lawful to give tribute unto Caesar, or not?
18 Maar Jezus, die hun boosaardigheid kende, zei: 18 Doch Jezus doorzag hun valsheid en zeide: Wat verzoekt gij Mij, huichelaars? 18 But Jesus perceived their wickedness, and said, Why tempt ye me, [ye] hypocrites?
19 Huichelaars, waarom verzoekt u Mij? Toon Mij de belastingmunt. En zij brachten Hem een penning. 19 Toont Mij het geldstuk voor de belasting. Zij brachten Hem een schelling. 19 Shew me the tribute money. And they brought unto him a penny.
20 En Hij zei tegen hen: Van wie is deze afbeelding en het opschrift? 20 En Hij zeide tot hen: Wiens beeldenaar en opschrift is dit? 20 And he saith unto them, Whose [is] this image and superscription?
21 Zij zeiden tegen Hem: Van de keizer. Toen zei Hij tegen hen: Geef dan aan de keizer wat van de keizer is, en aan God wat van God is. 21 Zij zeiden: Van de keizer. Toen zeide Hij tot hen: Geeft dan de keizer wat des keizers is, en Gode wat Gods is. 21 They say unto him, Caesar's. Then saith he unto them, Render therefore unto Caesar the things which are Caesar's; and unto God the things that are God's.
22 En toen zij dit hoorden, verwonderden zij zich; en zij verlieten Hem en gingen weg. 22 Toen zij dit hoorden, verwonderden zij zich en zij lieten Hem verder ongemoeid en gingen weg. 22 When they had heard [these words], they marvelled, and left him, and went their way.
23 Op die dag kwamen er Sadduceeën naar Hem toe, die zeggen dat er geen opstanding is, en zij vroegen Hem: 23 Op die dag kwamen enige Sadduceeen tot Hem, die beweren, dat er geen opstanding is, en zij ondervroegen Hem, 23 The same day came to him the Sadducees, which say that there is no resurrection, and asked him,
24 Meester, Mozes heeft gezegd: Als er iemand sterft die geen kinderen heeft, dan moet zijn broer diens vrouw trouwen en voor zijn broer nageslacht verwekken. 24 En zij zeiden: Meester, Mozes heeft gezegd, indien iemand sterft zonder kinderen, zal zijn broeder diens vrouw trouwen en voor zijn broeder nakomelingschap verwekken. 24 Saying, Master, Moses said, If a man die, having no children, his brother shall marry his wife, and raise up seed unto his brother.
25 Nu waren er bij ons zeven broers; en de eerste trouwde en stierf; en omdat hij geen nageslacht had, liet hij zijn vrouw na aan zijn broer. 25 Nu waren er bij ons zeven broeders. En de eerste huwde en stierf daarop, en daar hij geen nakomelingschap had, liet hij zijn vrouw na aan zijn broeder. 25 Now there were with us seven brethren: and the first, when he had married a wife, deceased, and, having no issue, left his wife unto his brother:
26 Zo ook de tweede en de derde, tot de zevende toe. 26 Eveneens de tweede en de derde tot de zevende toe. 26 Likewise the second also, and the third, unto the seventh.
27 Ten slotte stierf na allen ook de vrouw. 27 Het laatst van allen stierf de vrouw. 27 And last of all the woman died also.
28 In de opstanding dan, van wie van die zeven zal zij de vrouw zijn? Want zij hebben haar allen als vrouw gehad. 28 Van wie van de zeven zal zij dan in de opstanding de vrouw zijn? Want allen hebben haar tot vrouw gehad. 28 Therefore in the resurrection whose wife shall she be of the seven? for they all had her.
29 Maar Jezus antwoordde en zei tegen hen: U dwaalt, omdat u de Schriften niet kent en ook niet de kracht van God. 29 Jezus antwoordde en zeide tot hen: Gij dwaalt, want gij kent de Schriften niet noch de kracht Gods. 29 Jesus answered and said unto them, Ye do err, not knowing the scriptures, nor the power of God.
30 Want in de opstanding nemen ze niet ten huwelijk en worden ze niet ten huwelijk gegeven, maar ze zijn als engelen van God in de hemel. 30 Immers, in de opstanding huwen zij niet en worden zij niet ten huwelijk genomen, maar zij zijn als engelen in de hemel. 30 For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven.
31 En wat de opstanding van de doden betreft, hebt u niet gelezen wat door God tot u gesproken is, toen Hij zei: 31 Wat nu de opstanding der doden betreft, hebt gij niet gelezen, wat door God tot u gesproken is, toen Hij zeide: 31 But as touching the resurrection of the dead, have ye not read that which was spoken unto you by God, saying,
32 Ik ben de God van Abraham en de God van Izak en de God van Jakob? God is niet een God van doden, maar van levenden. 32 Ik ben de God van Abraham, en de God van Isaak, en de God van Jakob? 32 I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? God is not the God of the dead, but of the living.
33 En toen de menigte dit hoorde, stonden ze versteld van Zijn onderricht. 33 Hij is niet een God van doden, maar van levenden. En de scharen, die dat hoorden, stonden versteld over zijn leer. 33 And when the multitude heard [this], they were astonished at his doctrine.
34 Toen de Farizeeën gehoord hadden dat Hij de Sadduceeën de mond gesnoerd had, kwamen zij bijeen. 34 Toen de Farizeeen gehoord hadden, dat Hij de Sadduceeen tot zwijgen had gebracht, kwamen zij bijeen, 34 But when the Pharisees had heard that he had put the Sadducees to silence, they were gathered together.
35 En een van hen, een wetgeleerde, vroeg om Hem te verzoeken: 35 En een van hen, een wetgeleerde, vroeg, om Hem te verzoeken: 35 Then one of them, [which was] a lawyer, asked [him a question], tempting him, and saying,
36 Meester, wat is het grote gebod in de wet? 36 Meester, wat is het grote gebod in de wet? 36 Master, which [is] the great commandment in the law?
37 Jezus zei tegen hem: U zult de Heere, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw verstand. 37 Hij zeide tot hem: Gij zult de Here, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand. 37 Jesus said unto him, Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.
38 Dit is het eerste en het grote gebod. 38 Dit is het grote en eerste gebod. 38 This is the first and great commandment.
39 En het tweede, hieraan gelijk, is: U zult uw naaste liefhebben als uzelf. 39 Het tweede, daaraan gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf. 39 And the second [is] like unto it, Thou shalt love thy neighbour as thyself.
40 Aan deze twee geboden hangt heel de Wet, en de Profeten. 40 Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten. 40 On these two commandments hang all the law and the prophets.
41 Toen de Farizeeën bijeenwaren, vroeg Jezus hun: 41 Toen de Farizeeen bijeen waren, vroeg Jezus hun, 41 While the Pharisees were gathered together, Jesus asked them,
42 Wat denkt u over de Christus? Wiens Zoon is Hij? Zij zeiden tegen Hem: Davids Zoon. 42 Zeggende: Wat dunkt u van de Christus? Wiens zoon is Hij? Zij zeiden tot Hem: Davids Zoon. 42 Saying, What think ye of Christ? whose son is he? They say unto him, [The Son] of David.
43 Hij zei tegen hen: Hoe kan David Hem dan, in de Geest, zijn Heere noemen, als hij zegt: 43 Hij zeide tot hen: Hoe kan David Hem dan door de Geest zijn Here noemen, als hij zegt: 43 He saith unto them, How then doth David in spirit call him Lord, saying,
44 De Heere heeft gezegd tegen Mijn Heere: Zit aan Mijn rechterhand, totdat Ik Uw vijanden neergelegd heb als een voetbank voor Uw voeten? 44 De Here heeft gezegd tot mijn Here: Zet U aan mijn rechterhand, totdat Ik uw vijanden onder uw voeten gelegd heb. 44 The LORD said unto my Lord, Sit thou on my right hand, till I make thine enemies thy footstool?
45 Als David Hem dan zijn Heere noemt, hoe kan Hij dan zijn Zoon zijn? 45 Indien David Hem dus Here noemt, hoe kan Hij dan zijn zoon zijn? 45 If David then call him Lord, how is he his son?
46 En niemand kon Hem een woord antwoorden, en ook durfde niemand Hem vanaf die dag meer iets te vragen. 46 En niemand kon Hem daarop iets antwoorden en evenmin durfde iemand van die dag af Hem meer iets vragen. 46 And no man was able to answer him a word, neither durst any [man] from that day forth ask him any more [questions].