Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ Ik ben de man die ellende gezien heeft door de stok van Zijn verbolgenheid.	¹ Ik ben de man die ellende heeft gezien door de roede zijner verbolgenheid.	¹ I am the man who has seen affliction by the rod of the Lord ’s wrath.
² Mij heeft Hij geleid en doen gaan in duisternis, en niet in licht.	² Mij heeft Hij gevoerd en doen gaan in duisternis en donkerte.	² He has driven me away and made me walk in darkness rather than light;
³ Ja, Hij heeft telkens weer Zijn hand tegen mij gekeerd, de hele dag.	³ Waarlijk, tegen mij keert Hij telkens weder zijn hand, de ganse dag.	³ indeed, he has turned his hand against me again and again, all day long.
⁴ Hij heeft mijn vlees en mijn huid doen wegteren, Hij heeft mijn beenderen gebroken.	⁴ Hij heeft mijn vlees en mijn huid doen wegteren, mijn beenderen gebroken.	⁴ He has made my skin and my flesh grow old and has broken my bones.
⁵ Hij heeft tegen mij aan gebouwd en Hij heeft mij omsingeld met gal en moeite.	⁵ Hij heeft aan alle zijden tegen mij opgehoopt vergif en moeite.	⁵ He has besieged me and surrounded me with bitterness and hardship.
⁶ In duistere oorden doet Hij mij wonen, als degenen die allang dood zijn.	⁶ Hij heeft mij in duistere plaatsen doen wonen als de doden van voorlang.	⁶ He has made me dwell in darkness like those long dead.
⁷ Hij heeft een muur om mij heen opgeworpen, zodat ik er niet uit kan gaan; Hij heeft mijn bronzen ketenen zwaar gemaakt.	⁷ Hij heeft mij iedere uitgang versperd, mij in zware koperen ketenen geklonken.	⁷ He has walled me in so I cannot escape; he has weighed me down with chains.
⁸ Ook wanneer ik het uitschreeuw en om hulp roep, sluit Hij Zijn oren voor mijn gebed.	⁸ Zelfs als ik schreeuw en om hulp roep, versmaadt Hij mijn gebed.	⁸ Even when I call out or cry for help, he shuts out my prayer.
⁹ Hij heeft mijn wegen versperd met gehouwen stenen, mijn paden heeft Hij krom gemaakt.	⁹ Hij heeft mijn weg versperd met steenblokken, mijn paden onbegaanbaar gemaakt.	⁹ He has barred my way with blocks of stone; he has made my paths crooked.
¹⁰ Een loerende beer is Hij voor mij, een leeuw op verborgen plaatsen.	¹⁰ Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen schuilhoeken.	¹⁰ Like a bear lying in wait, like a lion in hiding,
¹¹ Mijn wegen heeft Hij afgebogen en Hij heeft mij verscheurd; Hij heeft van mij een woestenij gemaakt.	¹¹ Hij laat mij geen uitweg, en verscheurt mij, Hij heeft mij geslagen met verbijstering,	¹¹ he dragged me from the path and mangled me and left me without help.
¹² Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij stelde mij als doelwit voor Zijn pijl.	¹² Hij heeft zijn boog gespannen en mij gesteld tot doelwit voor zijn pijl.	¹² He drew his bow and made me the target for his arrows.
¹³ Hij heeft in mijn nieren doen binnendringen de pijlen uit Zijn koker.	¹³ Hij heeft in mijn nieren doen doordringen de pijlen uit zijn koker.	¹³ He pierced my heart with arrows from his quiver.
¹⁴ Ik ben belachelijk geworden voor heel mijn volk, het onderwerp van hun spotlied, de hele dag.	¹⁴ Ik ben een belaching geworden voor heel mijn volk, hun spotlied heel de dag.	¹⁴ I became the laughingstock of all my people; they mock me in song all day long.
¹⁵ Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem doordrenkt.	¹⁵ Hij heeft mij met bittere kruiden verzadigd en mij met alsem gedrenkt.	¹⁵ He has filled me with bitter herbs and given me gall to drink.
¹⁶ Hij heeft mij mijn tanden op kiezelstenen laten stukbijten, Hij heeft mij in de as neergedrukt.	¹⁶ Hij liet mij de tanden op kiezel stukbijten, Hij drukte mij neer in het stof.	¹⁶ He has broken my teeth with gravel; he has trampled me in the dust.
¹⁷ Van vrede verstoten is mijn ziel, ik ben het goede vergeten.	¹⁷ Gij hebt mijn ziel het heil doen derven, ik ben vergeten wat geluk is.	¹⁷ I have been deprived of peace; I have forgotten what prosperity is.
¹⁸ En ik zei: Mijn kracht is vergaan, en wat ik van de HEERE verwachtte.	¹⁸ Ik dacht: vergaan is mijn kracht, vervlogen mijn hoop op de Here.	¹⁸ So I say, “My splendor is gone and all that I had hoped from the Lord.”
¹⁹ Denk aan mijn ellende en mijn ontheemding, aan de alsem en de gal.	¹⁹ Gedenk aan mijn ellende en omzwerving, aan de alsem en het vergif.	¹⁹ I remember my affliction and my wandering, the bitterness and the gall.
²⁰ Mijn ziel denkt er onophoudelijk aan, zij buigt zich neer in mij.	²⁰ Zo vaak mijn ziel dit gedenkt, buigt zij zich neder in mij.	²⁰ I well remember them, and my soul is downcast within me.
²¹ Dit zal ik ter harte nemen, daarom zal ik hopen:	²¹ Dit zal ik mij te binnen brengen, daarom zal ik hopen:	²¹ Yet this I call to mind and therefore I have hope:
²² Het is de goedertierenheid van de HEERE dat wij niet omgekomen zijn, dat Zijn barmhartigheid niet opgehouden is!	²² Het zijn de gunstbewijzen des Heren, dat wij niet omgekomen zijn, want zijn barmhartigheden houden niet op,	²² Because of the Lord ’s great love we are not consumed, for his compassions never fail.
²³ Nieuw zijn ze, elke morgen; groot is Uw trouw!	²³ Elke morgen zijn zij nieuw, groot is uw trouw!	²³ They are new every morning; great is your faithfulness.
²⁴ Mijn deel is de HEERE, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.	²⁴ Mijn ziel zegt: Mijn deel is de Here, daarom zal ik op Hem hopen.	²⁴ I say to myself, “The Lord is my portion; therefore I will wait for him.”
²⁵ Goed is de HEERE voor wie Hem verwacht, voor de ziel die Hem zoekt.	²⁵ Goed is de Here voor wie Hem verwachten, voor de ziel die Hem zoekt;	²⁵ The Lord is good to those whose hope is in him, to the one who seeks him;
²⁶ Goed is het te hopen en stil te wachten op het heil van de HEERE.	²⁶ Goed is het, in stilheid te wachten op het heil des Heren;	²⁶ it is good to wait quietly for the salvation of the Lord.
²⁷ Goed is het voor een man, als hij een juk draagt in zijn jeugd.	²⁷ Goed is het voor de man, dat hij een juk in zijn jeugd draagt.	²⁷ It is good for a man to bear the yoke while he is young.
²⁸ Laat hij eenzaam zitten en zwijgen, omdat Hij het hem opgelegd heeft.	²⁸ Hij zitte eenzaam en zwijge stil, als Hij het hem heeft opgelegd.	²⁸ Let him sit alone in silence, for the Lord has laid it on him.
²⁹ Laat hij zijn mond in het stof steken: misschien is er hoop.	²⁹ Hij drukke zijn mond in het stof, misschien is er hoop.	²⁹ Let him bury his face in the dust— there may yet be hope.
³⁰ Laat hij zijn wang geven aan wie hem slaat, laat hij met smaad verzadigd worden.	³⁰ Hij biede de wang aan wie hem slaat, hij worde verzadigd van smaad.	³⁰ Let him offer his cheek to one who would strike him, and let him be filled with disgrace.
³¹ Want niet voor eeuwig verstoot de Heere!	³¹ Want niet voor eeuwig verstoot de Here.	³¹ For no one is cast off by the Lord forever.
³² Want wanneer Hij bedroefd heeft, zal Hij Zich ontfermen naar de grootheid van Zijn goedertierenheid.	³² Want als Hij bedroefd heeft, ontfermt Hij Zich naar de grootheid van zijn gunstbewijzen.	³² Though he brings grief, he will show compassion, so great is his unfailing love.
³³ Want niet van harte verdrukt Hij en bedroeft Hij mensenkinderen.	³³ Immers niet van harte verdrukt en bedroeft Hij de mensenkinderen.	³³ For he does not willingly bring affliction or grief to anyone.
³⁴ Dat men vertrapt onder zijn voeten alle gevangenen van de aarde;	³⁴ Dat men onder zijn voeten vertrapt alle gevangenen der aarde,	³⁴ To crush underfoot all prisoners in the land,
³⁵ dat men het recht van een man buigt voor het aangezicht van de Allerhoogste;	³⁵ Dat men het recht van een man buigt voor het aangezicht van de Allerhoogste,	³⁵ to deny people their rights before the Most High,
³⁶ dat men een mens in zijn rechtszaak in het ongelijk stelt; zou de Heere het niet zien?	³⁶ Dat men een mens in zijn rechtszaak verongelijkt, zou de Here dat niet zien?	³⁶ to deprive them of justice— would not the Lord see such things?
³⁷ Wie zegt iets en het gebeurt, als de Heere het niet gebiedt?	³⁷ Wie is het, die spreekt en het is er, wanneer de Here het niet gebiedt?	³⁷ Who can speak and have it happen if the Lord has not decreed it?
³⁸ Komt niet uit de mond van de Allerhoogste voort het kwade en het goede?	³⁸ Komt niet uit de mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?	³⁸ Is it not from the mouth of the Most High that both calamities and good things come?
³⁹ Wat klaagt dan een mens die leeft? Laat ieder klagen over zijn zonden!	³⁹ Wat klaagt dan een mens in het leven! Ieder [klage] over zijn zonde.	³⁹ Why should the living complain when punished for their sins?
⁴⁰ Laten wij onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laten wij terugkeren tot de HEERE!	⁴⁰ Laten wij onze wegen doorzoeken en doorvorsen en ons bekeren tot de Here.	⁴⁰ Let us examine our ways and test them, and let us return to the Lord.
⁴¹ Laten wij met onze handen ook ons hart opheffen, tot God in de hemel!	⁴¹ Laten wij met de handen ons hart opheffen tot God in de hemel:	⁴¹ Let us lift up our hearts and our hands to God in heaven, and say:
⁴² Wíj hebben overtreden en zijn ongehoorzaam geweest! Ú hebt niet vergeven!	⁴² Wij hebben overtreden en zijn weerspannig geweest. Gij hebt niet vergeven.	⁴² “We have sinned and rebelled and you have not forgiven.
⁴³ U hebt U in toorn gehuld en hebt ons achtervolgd; U hebt gedood, U hebt niet gespaard.	⁴³ Gij hebt U in toorn gehuld, Gij hebt ons vervolgd, ons meedogenloos gedood.	⁴³ “You have covered yourself with anger and pursued us; you have slain without pity.
⁴⁴ U hebt U in een wolk gehuld, zodat er geen gebed doorkwam.	⁴⁴ Gij hebt U gehuld in een wolk, ondoordringbaar voor het gebed.	⁴⁴ You have covered yourself with a cloud so that no prayer can get through.
⁴⁵ Uitvaagsel en afval hebt U van ons gemaakt in het midden van de volken!	⁴⁵ Gij hebt ons gemaakt tot verachtelijk uitvaagsel te midden van de volkeren.	⁴⁵ You have made us scum and refuse among the nations.
⁴⁶ Zij hebben tegen ons hun mond opengesperd, al onze vijanden.	⁴⁶ Tegen ons hebben hun mond open gesperd al onze vijanden.	⁴⁶ “All our enemies have opened their mouths wide against us.
⁴⁷ Angst en valkuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de ondergang.	⁴⁷ Schrik en strik zijn over ons gekomen, verderf en breuk.	⁴⁷ We have suffered terror and pitfalls, ruin and destruction.”
⁴⁸ Waterbeken stromen neer uit mijn oog vanwege de ondergang van de dochter van mijn volk.	⁴⁸ Waterbeken vloeien uit mijn oog om de ondergang van de dochter mijns volks.	⁴⁸ Streams of tears flow from my eyes because my people are destroyed.
⁴⁹ Mijn oog vloeit van tranen en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;	⁴⁹ Mijn oog baadt in tranen, zonder ophouden, zonder verpozen,	⁴⁹ My eyes will flow unceasingly, without relief,
⁵⁰ totdat de HEERE neerkijkt en ziet uit de hemel.	⁵⁰ Totdat de Here nederziet en neerschouwt uit de hemel.	⁵⁰ until the Lord looks down from heaven and sees.
⁵¹ Mijn oog doet mijn ziel kwelling aan vanwege al de dochters van mijn stad.	⁵¹ Mijn oog doet mij pijn om al de dochteren mijner stad.	⁵¹ What I see brings grief to my soul because of all the women of my city.
⁵² Zij die mijn vijanden zijn zonder reden, hebben fel op mij gejaagd als op een vogel.	⁵² Fel hebben zij mij, als een vogel, opgejaagd, die mij vijandig zijn zonder oorzaak.	⁵² Those who were my enemies without cause hunted me like a bird.
⁵³ Zij hebben mijn leven in een put gesmoord, en hebben een steen op mij geworpen.	⁵³ Zij hebben mijn leven in een put versmoord en stenen op mij geworpen.	⁵³ They tried to end my life in a pit and threw stones at me;
⁵⁴ Water heeft mijn hoofd overstroomd; ik zei: Ik ben afgesneden!	⁵⁴ Wateren stroomden over mijn hoofd; ik dacht: ik ben verloren.	⁵⁴ the waters closed over my head, and I thought I was about to perish.
⁵⁵ Ik heb Uw Naam aangeroepen, HEERE, vanuit het diepste van de put.	⁵⁵ Ik roep uw naam aan, o Here, uit het onderste van de put.	⁵⁵ I called on your name, Lord , from the depths of the pit.
⁵⁶ U hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn hulpgeroep.	⁵⁶ Gij hoort mijn stem: verberg uw oor niet voor mijn zuchten, mijn hulpgeschrei.	⁵⁶ You heard my plea: “Do not close your ears to my cry for relief.”
⁵⁷ U bent nabij geweest op de dag dat ik U aanriep; U hebt gezegd: Wees niet bevreesd!	⁵⁷ Gij zijt nabij ten dage, dat ik U aanroep, Gij zegt: Vrees niet.	⁵⁷ You came near when I called you, and you said, “Do not fear.”
⁵⁸ U, Heere, hebt de rechtszaken van mijn ziel gevoerd, U hebt mijn leven verlost.	⁵⁸ Gij voert, o Here, mijn rechtsgeding, Gij verlost mijn leven.	⁵⁸ You, Lord, took up my case; you redeemed my life.
⁵⁹ U, HEERE, hebt mijn verdrukking gezien; verschaf mij recht.	⁵⁹ Gij ziet, o Here, mijn verongelijking, ach, verschaf mij recht.	⁵⁹ Lord , you have seen the wrong done to me. Uphold my cause!
⁶⁰ U hebt al hun wraakzucht gezien, al hun plannen waren tegen mij.	⁶⁰ Gij ziet al hun wraakzucht, al hun overleggingen tegen mij.	⁶⁰ You have seen the depth of their vengeance, all their plots against me.
⁶¹ U hebt hun smaden gehoord, HEERE, al hun plannen waren tegen mij;	⁶¹ Gij hoort, o Here, hun smaad, al hun overleggingen tegen mij,	⁶¹ Lord , you have heard their insults, all their plots against me—
⁶² de taal van mijn tegenstanders en hun gemompel tegen mij de hele dag.	⁶² De taal van wie tegen mij opstaan, en hun gemompel tegen mij, de ganse dag.	⁶² what my enemies whisper and mutter against me all day long.
⁶³ Aanschouw hun zitten en opstaan: ik ben hun spotlied.	⁶³ Aanschouw hun zitten en hun opstaan: Ik ben hun spotlied.	⁶³ Look at them! Sitting or standing, they mock me in their songs.
⁶⁴ Vergeldt u hun, HEERE, wat zij verdienen, naar het werk van hun handen.	⁶⁴ Gij zult hun vergelden, o Here, naar het werk hunner handen.	⁶⁴ Pay them back what they deserve, Lord , for what their hands have done.
⁶⁵ Geeft U hun een deksel op het hart; laat Uw vloek over hen zijn!	⁶⁵ Gij zult hun geest verblinden; uw vloek over hen!	⁶⁵ Put a veil over their hearts, and may your curse be on them!
⁶⁶ Achtervolgt U hen in toorn en vaagt U hen weg van onder de hemel van de HEERE.	⁶⁶ Gij zult hen in toorn vervolgen en verdelgen van onder des Heren hemel.	⁶⁶ Pursue them in anger and destroy them from under the heavens of the Lord.