Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ Ik ben de man die ellende gezien heeft door de stok van Zijn verbolgenheid.	¹ Ik ben de man die ellende heeft gezien door de roede zijner verbolgenheid.	¹ Je suis l'homme qui a vu la misère Sous la verge de sa fureur.
² Mij heeft Hij geleid en doen gaan in duisternis, en niet in licht.	² Mij heeft Hij gevoerd en doen gaan in duisternis en donkerte.	² Il m'a conduit, mené dans les ténèbres, Et non dans la lumière.
³ Ja, Hij heeft telkens weer Zijn hand tegen mij gekeerd, de hele dag.	³ Waarlijk, tegen mij keert Hij telkens weder zijn hand, de ganse dag.	³ Contre moi il tourne et retourne sa main Tout le jour.
⁴ Hij heeft mijn vlees en mijn huid doen wegteren, Hij heeft mijn beenderen gebroken.	⁴ Hij heeft mijn vlees en mijn huid doen wegteren, mijn beenderen gebroken.	⁴ Il a fait dépérir ma chair et ma peau, Il a brisé mes os.
⁵ Hij heeft tegen mij aan gebouwd en Hij heeft mij omsingeld met gal en moeite.	⁵ Hij heeft aan alle zijden tegen mij opgehoopt vergif en moeite.	⁵ Il a bâti autour de moi, Il m'a environné de poison et de douleur.
⁶ In duistere oorden doet Hij mij wonen, als degenen die allang dood zijn.	⁶ Hij heeft mij in duistere plaatsen doen wonen als de doden van voorlang.	⁶ Il me fait habiter dans les ténèbres, Comme ceux qui sont morts dès longtemps.
⁷ Hij heeft een muur om mij heen opgeworpen, zodat ik er niet uit kan gaan; Hij heeft mijn bronzen ketenen zwaar gemaakt.	⁷ Hij heeft mij iedere uitgang versperd, mij in zware koperen ketenen geklonken.	⁷ Il m'a entouré d'un mur, pour que je ne sorte pas; Il m'a donné de pesantes chaînes.
⁸ Ook wanneer ik het uitschreeuw en om hulp roep, sluit Hij Zijn oren voor mijn gebed.	⁸ Zelfs als ik schreeuw en om hulp roep, versmaadt Hij mijn gebed.	⁸ J'ai beau crier et implorer du secours, Il ne laisse pas accès à ma prière.
⁹ Hij heeft mijn wegen versperd met gehouwen stenen, mijn paden heeft Hij krom gemaakt.	⁹ Hij heeft mijn weg versperd met steenblokken, mijn paden onbegaanbaar gemaakt.	⁹ Il a fermé mon chemin avec des pierres de taille, Il a détruit mes sentiers.
¹⁰ Een loerende beer is Hij voor mij, een leeuw op verborgen plaatsen.	¹⁰ Hij is mij een loerende beer, een leeuw in verborgen schuilhoeken.	¹⁰ Il a été pour moi un ours en embuscade, Un lion dans un lieu caché.
¹¹ Mijn wegen heeft Hij afgebogen en Hij heeft mij verscheurd; Hij heeft van mij een woestenij gemaakt.	¹¹ Hij laat mij geen uitweg, en verscheurt mij, Hij heeft mij geslagen met verbijstering,	¹¹ Il a détourné mes voies, il m'a déchiré, Il m'a jeté dans la désolation.
¹² Hij heeft Zijn boog gespannen, en Hij stelde mij als doelwit voor Zijn pijl.	¹² Hij heeft zijn boog gespannen en mij gesteld tot doelwit voor zijn pijl.	¹² Il a tendu son arc, et il m'a placé Comme un but pour sa flèche.
¹³ Hij heeft in mijn nieren doen binnendringen de pijlen uit Zijn koker.	¹³ Hij heeft in mijn nieren doen doordringen de pijlen uit zijn koker.	¹³ Il a fait entrer dans mes reins Les traits de son carquois.
¹⁴ Ik ben belachelijk geworden voor heel mijn volk, het onderwerp van hun spotlied, de hele dag.	¹⁴ Ik ben een belaching geworden voor heel mijn volk, hun spotlied heel de dag.	¹⁴ Je suis pour tout mon peuple un objet de raillerie, Chaque jour l'objet de leurs chansons.
¹⁵ Hij heeft mij met bitterheden verzadigd, Hij heeft mij met alsem doordrenkt.	¹⁵ Hij heeft mij met bittere kruiden verzadigd en mij met alsem gedrenkt.	¹⁵ Il m'a rassasié d'amertume, Il m'a enivré d'absinthe.
¹⁶ Hij heeft mij mijn tanden op kiezelstenen laten stukbijten, Hij heeft mij in de as neergedrukt.	¹⁶ Hij liet mij de tanden op kiezel stukbijten, Hij drukte mij neer in het stof.	¹⁶ Il a brisé mes dents avec des cailloux, Il m'a couvert de cendre.
¹⁷ Van vrede verstoten is mijn ziel, ik ben het goede vergeten.	¹⁷ Gij hebt mijn ziel het heil doen derven, ik ben vergeten wat geluk is.	¹⁷ Tu m'as enlevé la paix; Je ne connais plus le bonheur.
¹⁸ En ik zei: Mijn kracht is vergaan, en wat ik van de HEERE verwachtte.	¹⁸ Ik dacht: vergaan is mijn kracht, vervlogen mijn hoop op de Here.	¹⁸ Et j'ai dit: Ma force est perdue, Je n'ai plus d'espérance en l'Eternel!
¹⁹ Denk aan mijn ellende en mijn ontheemding, aan de alsem en de gal.	¹⁹ Gedenk aan mijn ellende en omzwerving, aan de alsem en het vergif.	¹⁹ Quand je pense à ma détresse et à ma misère, A l'absinthe et au poison;
²⁰ Mijn ziel denkt er onophoudelijk aan, zij buigt zich neer in mij.	²⁰ Zo vaak mijn ziel dit gedenkt, buigt zij zich neder in mij.	²⁰ Quand mon âme s'en souvient, Elle est abattue au dedans de moi.
²¹ Dit zal ik ter harte nemen, daarom zal ik hopen:	²¹ Dit zal ik mij te binnen brengen, daarom zal ik hopen:	²¹ Voici ce que je veux repasser en mon coeur, Ce qui me donnera de l'espérance.
²² Het is de goedertierenheid van de HEERE dat wij niet omgekomen zijn, dat Zijn barmhartigheid niet opgehouden is!	²² Het zijn de gunstbewijzen des Heren, dat wij niet omgekomen zijn, want zijn barmhartigheden houden niet op,	²² Les bontés de l'Eternel ne sont pas épuisées, Ses compassions ne sont pas à leur terme;
²³ Nieuw zijn ze, elke morgen; groot is Uw trouw!	²³ Elke morgen zijn zij nieuw, groot is uw trouw!	²³ Elles se renouvellent chaque matin. Oh! que ta fidélité est grande!
²⁴ Mijn deel is de HEERE, zegt mijn ziel, daarom zal ik op Hem hopen.	²⁴ Mijn ziel zegt: Mijn deel is de Here, daarom zal ik op Hem hopen.	²⁴ L'Eternel est mon partage, dit mon âme; C'est pourquoi je veux espérer en lui.
²⁵ Goed is de HEERE voor wie Hem verwacht, voor de ziel die Hem zoekt.	²⁵ Goed is de Here voor wie Hem verwachten, voor de ziel die Hem zoekt;	²⁵ L'Eternel a de la bonté pour qui espère en lui, Pour l'âme qui le cherche.
²⁶ Goed is het te hopen en stil te wachten op het heil van de HEERE.	²⁶ Goed is het, in stilheid te wachten op het heil des Heren;	²⁶ Il est bon d'attendre en silence Le secours de l'Eternel.
²⁷ Goed is het voor een man, als hij een juk draagt in zijn jeugd.	²⁷ Goed is het voor de man, dat hij een juk in zijn jeugd draagt.	²⁷ Il est bon pour l'homme De porter le joug dans sa jeunesse.
²⁸ Laat hij eenzaam zitten en zwijgen, omdat Hij het hem opgelegd heeft.	²⁸ Hij zitte eenzaam en zwijge stil, als Hij het hem heeft opgelegd.	²⁸ Il se tiendra solitaire et silencieux, Parce que l'Eternel le lui impose;
²⁹ Laat hij zijn mond in het stof steken: misschien is er hoop.	²⁹ Hij drukke zijn mond in het stof, misschien is er hoop.	²⁹ Il mettra sa bouche dans la poussière, Sans perdre toute espérance;
³⁰ Laat hij zijn wang geven aan wie hem slaat, laat hij met smaad verzadigd worden.	³⁰ Hij biede de wang aan wie hem slaat, hij worde verzadigd van smaad.	³⁰ Il présentera la joue à celui qui le frappe, Il se rassasiera d'opprobres.
³¹ Want niet voor eeuwig verstoot de Heere!	³¹ Want niet voor eeuwig verstoot de Here.	³¹ Car le Seigneur Ne rejette pas à toujours.
³² Want wanneer Hij bedroefd heeft, zal Hij Zich ontfermen naar de grootheid van Zijn goedertierenheid.	³² Want als Hij bedroefd heeft, ontfermt Hij Zich naar de grootheid van zijn gunstbewijzen.	³² Mais, lorsqu'il afflige, Il a compassion selon sa grande miséricorde;
³³ Want niet van harte verdrukt Hij en bedroeft Hij mensenkinderen.	³³ Immers niet van harte verdrukt en bedroeft Hij de mensenkinderen.	³³ Car ce n'est pas volontiers qu'il humilie Et qu'il afflige les enfants des hommes.
³⁴ Dat men vertrapt onder zijn voeten alle gevangenen van de aarde;	³⁴ Dat men onder zijn voeten vertrapt alle gevangenen der aarde,	³⁴ Quand on foule aux pieds Tous les captifs du pays,
³⁵ dat men het recht van een man buigt voor het aangezicht van de Allerhoogste;	³⁵ Dat men het recht van een man buigt voor het aangezicht van de Allerhoogste,	³⁵ Quand on viole la justice humaine A la face du Très-Haut,
³⁶ dat men een mens in zijn rechtszaak in het ongelijk stelt; zou de Heere het niet zien?	³⁶ Dat men een mens in zijn rechtszaak verongelijkt, zou de Here dat niet zien?	³⁶ Quand on fait tort à autrui dans sa cause, Le Seigneur ne le voit-il pas?
³⁷ Wie zegt iets en het gebeurt, als de Heere het niet gebiedt?	³⁷ Wie is het, die spreekt en het is er, wanneer de Here het niet gebiedt?	³⁷ Qui dira qu'une chose arrive, Sans que le Seigneur l'ait ordonnée?
³⁸ Komt niet uit de mond van de Allerhoogste voort het kwade en het goede?	³⁸ Komt niet uit de mond des Allerhoogsten het kwade en het goede?	³⁸ N'est-ce pas de la volonté du Très-Haut que viennent Les maux et les biens?
³⁹ Wat klaagt dan een mens die leeft? Laat ieder klagen over zijn zonden!	³⁹ Wat klaagt dan een mens in het leven! Ieder [klage] over zijn zonde.	³⁹ Pourquoi l'homme vivant se plaindrait-il? Que chacun se plaigne de ses propres péchés.
⁴⁰ Laten wij onze wegen onderzoeken en doorzoeken, en laten wij terugkeren tot de HEERE!	⁴⁰ Laten wij onze wegen doorzoeken en doorvorsen en ons bekeren tot de Here.	⁴⁰ Recherchons nos voies et sondons, Et retournons à l'Eternel;
⁴¹ Laten wij met onze handen ook ons hart opheffen, tot God in de hemel!	⁴¹ Laten wij met de handen ons hart opheffen tot God in de hemel:	⁴¹ Elevons nos coeurs et nos mains Vers Dieu qui est au ciel:
⁴² Wíj hebben overtreden en zijn ongehoorzaam geweest! Ú hebt niet vergeven!	⁴² Wij hebben overtreden en zijn weerspannig geweest. Gij hebt niet vergeven.	⁴² Nous avons péché, nous avons été rebelles! Tu n'as point pardonné!
⁴³ U hebt U in toorn gehuld en hebt ons achtervolgd; U hebt gedood, U hebt niet gespaard.	⁴³ Gij hebt U in toorn gehuld, Gij hebt ons vervolgd, ons meedogenloos gedood.	⁴³ Tu t'es caché dans ta colère, et tu nous as poursuivis; Tu as tué sans miséricorde;
⁴⁴ U hebt U in een wolk gehuld, zodat er geen gebed doorkwam.	⁴⁴ Gij hebt U gehuld in een wolk, ondoordringbaar voor het gebed.	⁴⁴ Tu t'es enveloppé d'un nuage, Pour fermer accès à la prière.
⁴⁵ Uitvaagsel en afval hebt U van ons gemaakt in het midden van de volken!	⁴⁵ Gij hebt ons gemaakt tot verachtelijk uitvaagsel te midden van de volkeren.	⁴⁵ Tu nous as rendus un objet de mépris et de dédain Au milieu des peuples.
⁴⁶ Zij hebben tegen ons hun mond opengesperd, al onze vijanden.	⁴⁶ Tegen ons hebben hun mond open gesperd al onze vijanden.	⁴⁶ Ils ouvrent la bouche contre nous, Tous ceux qui sont nos ennemis.
⁴⁷ Angst en valkuil zijn over ons gekomen, de verwoesting en de ondergang.	⁴⁷ Schrik en strik zijn over ons gekomen, verderf en breuk.	⁴⁷ Notre partage a été la terreur et la fosse, Le ravage et la ruine.
⁴⁸ Waterbeken stromen neer uit mijn oog vanwege de ondergang van de dochter van mijn volk.	⁴⁸ Waterbeken vloeien uit mijn oog om de ondergang van de dochter mijns volks.	⁴⁸ Des torrents d'eau coulent de mes yeux, A cause de la ruine de la fille de mon peuple.
⁴⁹ Mijn oog vloeit van tranen en kan niet ophouden, omdat er geen rust is;	⁴⁹ Mijn oog baadt in tranen, zonder ophouden, zonder verpozen,	⁴⁹ Mon oeil fond en larmes, sans repos, Sans relâche,
⁵⁰ totdat de HEERE neerkijkt en ziet uit de hemel.	⁵⁰ Totdat de Here nederziet en neerschouwt uit de hemel.	⁵⁰ Jusqu'à ce que l'Eternel regarde et voie Du haut des cieux;
⁵¹ Mijn oog doet mijn ziel kwelling aan vanwege al de dochters van mijn stad.	⁵¹ Mijn oog doet mij pijn om al de dochteren mijner stad.	⁵¹ Mon oeil me fait souffrir, A cause de toutes les filles de ma ville.
⁵² Zij die mijn vijanden zijn zonder reden, hebben fel op mij gejaagd als op een vogel.	⁵² Fel hebben zij mij, als een vogel, opgejaagd, die mij vijandig zijn zonder oorzaak.	⁵² Ils m'ont donné la chasse comme à un oiseau, Ceux qui sont à tort mes ennemis.
⁵³ Zij hebben mijn leven in een put gesmoord, en hebben een steen op mij geworpen.	⁵³ Zij hebben mijn leven in een put versmoord en stenen op mij geworpen.	⁵³ Ils ont voulu anéantir ma vie dans une fosse, Et ils ont jeté des pierres sur moi.
⁵⁴ Water heeft mijn hoofd overstroomd; ik zei: Ik ben afgesneden!	⁵⁴ Wateren stroomden over mijn hoofd; ik dacht: ik ben verloren.	⁵⁴ Les eaux ont inondé ma tête; Je disais: Je suis perdu!
⁵⁵ Ik heb Uw Naam aangeroepen, HEERE, vanuit het diepste van de put.	⁵⁵ Ik roep uw naam aan, o Here, uit het onderste van de put.	⁵⁵ J'ai invoqué ton nom, ô Eternel, Du fond de la fosse.
⁵⁶ U hebt mijn stem gehoord, verberg Uw oor niet voor mijn zuchten, voor mijn hulpgeroep.	⁵⁶ Gij hoort mijn stem: verberg uw oor niet voor mijn zuchten, mijn hulpgeschrei.	⁵⁶ Tu as entendu ma voix: Ne ferme pas l'oreille à mes soupirs, à mes cris!
⁵⁷ U bent nabij geweest op de dag dat ik U aanriep; U hebt gezegd: Wees niet bevreesd!	⁵⁷ Gij zijt nabij ten dage, dat ik U aanroep, Gij zegt: Vrees niet.	⁵⁷ Au jour où je t'ai invoqué, tu t'es approché, Tu as dit: Ne crains pas!
⁵⁸ U, Heere, hebt de rechtszaken van mijn ziel gevoerd, U hebt mijn leven verlost.	⁵⁸ Gij voert, o Here, mijn rechtsgeding, Gij verlost mijn leven.	⁵⁸ Seigneur, tu as défendu la cause de mon âme, Tu as racheté ma vie.
⁵⁹ U, HEERE, hebt mijn verdrukking gezien; verschaf mij recht.	⁵⁹ Gij ziet, o Here, mijn verongelijking, ach, verschaf mij recht.	⁵⁹ Eternel, tu as vu ce qu'on m'a fait souffrir: Rends-moi justice!
⁶⁰ U hebt al hun wraakzucht gezien, al hun plannen waren tegen mij.	⁶⁰ Gij ziet al hun wraakzucht, al hun overleggingen tegen mij.	⁶⁰ Tu as vu toutes leurs vengeances, Tous leurs complots contre moi.
⁶¹ U hebt hun smaden gehoord, HEERE, al hun plannen waren tegen mij;	⁶¹ Gij hoort, o Here, hun smaad, al hun overleggingen tegen mij,	⁶¹ Eternel, tu as entendu leurs outrages, Tous leurs complots contre moi,
⁶² de taal van mijn tegenstanders en hun gemompel tegen mij de hele dag.	⁶² De taal van wie tegen mij opstaan, en hun gemompel tegen mij, de ganse dag.	⁶² Les discours de mes adversaires, et les projets Qu'ils formaient chaque jour contre moi.
⁶³ Aanschouw hun zitten en opstaan: ik ben hun spotlied.	⁶³ Aanschouw hun zitten en hun opstaan: Ik ben hun spotlied.	⁶³ Regarde quand ils sont assis et quand ils se lèvent: Je suis l'objet de leurs chansons.
⁶⁴ Vergeldt u hun, HEERE, wat zij verdienen, naar het werk van hun handen.	⁶⁴ Gij zult hun vergelden, o Here, naar het werk hunner handen.	⁶⁴ Tu leur donneras un salaire, ô Eternel, Selon l'oeuvre de leurs mains;
⁶⁵ Geeft U hun een deksel op het hart; laat Uw vloek over hen zijn!	⁶⁵ Gij zult hun geest verblinden; uw vloek over hen!	⁶⁵ Tu les livreras à l'endurcissement de leur coeur, A ta malédiction contre eux;
⁶⁶ Achtervolgt U hen in toorn en vaagt U hen weg van onder de hemel van de HEERE.	⁶⁶ Gij zult hen in toorn vervolgen en verdelgen van onder des Heren hemel.	⁶⁶ Tu les poursuivras dans ta colère, et tu les extermineras De dessous les cieux, ô Eternel!