Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ Een psalm van David, voor de koorleider. HEERE, U doorgrondt en kent mij.	¹ Een psalm van David om voor te zingen. Heer, Gij doorgrondt mij en kent mij.	¹ Voor den orkestmeester. Van David. Een psalm. Heer, gij doorgrondt en kent mij.	¹ Voor de koorleider. Van David. Een psalm. Here, Gij doorgrondt en kent mij;	¹ Au chef des chantres. De David. Psaume. Eternel! tu me sondes et tu me connais,
² Ú kent mijn zitten en mijn opstaan, U begrijpt van verre mijn gedachten.	² Hetzij ik zit of opsta, zo weet Gij het; Gij verstaat mijne gedachten van verre.	² Gij kent mijn zitten en mijn opstaan, gij verstaat van verre wat bij mij omgaat;	² Gij kent mijn zitten en mijn opstaan, Gij verstaat van verre mijn gedachten;	² Tu sais quand je m'assieds et quand je me lève, Tu pénètres de loin ma pensée;
³ U onderzoekt mijn gaan en mijn liggen, U bent met al mijn wegen vertrouwd.	³ Hetzij ik ga of lig, zo zijt Gij rondom mij, en ziet al mijne wegen.	³ mijn gaan en mijn liggen schift gij, en met al mijn wegen zijt gij vertrouwd.	³ Gij onderzoekt mijn gaan en mijn liggen, met al mijn wegen zijt Gij vertrouwd.	³ Tu sais quand je marche et quand je me couche, Et tu pénètres toutes mes voies.
⁴ Al is er nog geen woord op mijn tong, zie, HEERE, U weet het alles.	⁴ Want zie, geen woord is er op mijne tong, of Gij, Heer, weet het alles.	⁴ Want er is geen woord op mijn tong, of gij, Heer, kent het geheel en al.	⁴ Want er is geen woord op mijn tong, of, zie, Here, Gij kent het volkomen;	⁴ Car la parole n'est pas sur ma langue, Que déjà, ô Eternel! tu la connais entièrement.
⁵ U sluit mij in van achter en van voren, U legt Uw hand op mij.	⁵ Van alle kanten omringt Gij mij, en houdt uwe hand over mij.	⁵ Van achteren en van voren houdt gij mij ingesloten en legt gij uw hand op mij.	⁵ Gij omgeeft mij van achteren en van voren en Gij legt uw hand op mij.	⁵ Tu m'entoures par derrière et par devant, Et tu mets ta main sur moi.
⁶ Dit kennen – het is mij te wonderlijk, te hoog, ik kan er niet bij.	⁶ Zulke kennis is mij te wonderbaar en te hoog, ik kan ze niet bereiken.	⁶ Het te begrijpen is voor mij te wonderbaar, te hoog; ik kan er niet bij.	⁶ Het begrijpen is mij te wonderbaar, te verheven, ik kan er niet bij.	⁶ Une science aussi merveilleuse est au-dessus de ma portée, Elle est trop élevée pour que je puisse la saisir.
⁷ Waar kan ik Uw Geest ontgaan, waar Uw aangezicht ontvluchten?	⁷ Waar zou ik heengaan voor uwen Geest, en waar zou ik heenvlieden voor uw aangezicht?	⁷ Waarheen zou ik uw geest ontlopen, wanneer ontvlieden uw aangezicht?	⁷ Waarheen zou ik gaan voor uw Geest, waarheen vlieden voor uw aangezicht?	⁷ Où irais-je loin de ton esprit, Et où fuirais-je loin de ta face?
⁸ Al steeg ik op naar de hemel, U bent daar; of legde ik mij neer in de hel, zie, U bent daar.	⁸ Voer ik op ten hemel, Gij zijt Dáár; spreidde ik mijn leger in den afgrond, zie, Gij zijt ook Dáár;	⁸ Steeg ik ten hemel op--daar zijt gij; maakte ik het schimmenrijk tot mijn sponde--gij zijt er.	⁸ Steeg ik ten hemel; Gij zijt daar. Of maakte ik het dodenrijk tot mijn sponde; Gij zijt er;	⁸ Si je monte aux cieux, tu y es; Si je me couche au séjour des morts, t'y voilà.
⁹ Nam ik vleugels van de dageraad, woonde ik aan het einde van de zee,	⁹ nam ik de vleugelen des dageraads, en bleef aan het uiterste der zee,	⁹ Sloeg ik dageraadsvleugelen uit, liet ik mij neer aan het einde der zee,	⁹ Nam ik vleugelen van de dageraad, ging ik wonen aan het uiterste der zee,	⁹ Si je prends les ailes de l'aurore, Et que j'aille habiter à l'extrémité de la mer,
¹⁰ ook daar zou Uw hand mij leiden en Uw rechterhand mij vasthouden.	¹⁰ ook Dáár zou uwe hand mij geleiden, en uwe rechterhand mij houden.	¹⁰ ook daar zou uw hand mij leiden, uw rechter mij aangrijpen.	¹⁰ Ook daar zou uw hand mij geleiden, uw rechterhand mij vastgrijpen.	¹⁰ Là aussi ta main me conduira, Et ta droite me saisira.
¹¹ Zei ik: Ja, duisternis zal mij opslokken! – dan is de nacht een licht om mij heen.	¹¹ Sprak ik: Duisternis moge mij bedekken, dan zou de nacht rondom mij licht zijn.	¹¹ Sprak ik: Dekke mij slechts de duisternis en worde het licht nacht te mijner beschutting--	¹¹ Zeide ik: Duisternis moge mij overvallen, dan is de nacht een licht om mij heen;	¹¹ Si je dis: Au moins les ténèbres me couvriront, La nuit devient lumière autour de moi;
¹² Zelfs de duisternis maakt het voor U niet duister, maar de nacht licht op als de dag, de duisternis is als het licht.	¹² Want ook de duisternis verdonkert niet voor U, de nacht zelfs licht als de dag, de duisternis is als het licht.	¹² ook de duisternis zou niet aan uw oog onttrekken, en de nacht zou verlichten evengoed als de dag; de duisternis ware aan het licht gelijk.	¹² Zelfs de duisternis verbergt niet voor U, maar de nacht licht als de dag, de duisternis is als het licht.	¹² Même les ténèbres ne sont pas obscures pour toi, La nuit brille comme le jour, Et les ténèbres comme la lumière.
¹³ Want Ú hebt mijn nieren geschapen, mij in de schoot van mijn moeder geweven.	¹³ Want Gij hebt mijne nieren toebereid, en hebt mij gevormd in den moederschoot.	¹³ Want gij hebt aan mijn nieren het aanzijn gegeven, mij geweven in den schoot mijner moeder.	¹³ Want Gij hebt mijn nieren gevormd, mij in de schoot van mijn moeder geweven.	¹³ C'est toi qui as formé mes reins, Qui m'as tissé dans le sein de ma mère.
¹⁴ Ik loof U omdat ik ontzagwekkend wonderlijk gemaakt ben; wonderlijk zijn Uw werken, mijn ziel weet dat zeer goed.	¹⁴ Ik loof U, dat ik wonderbaar gemaakt ben; wonderbaar zijn uwe werken, en dit erkent mijne ziel zeer goed.	¹⁴ Ik wil u loven, omdat ik verbazend wonderbaar gevormd ben; wonderbaar zijn uw werken, en ik erken dit van ganser harte.	¹⁴ Ik loof U, omdat ik gans wonderbaar ben toebereid, wonderbaar zijn uw werken; mijn ziel weet dat zeer wel.	¹⁴ Je te loue de ce que je suis une créature si merveilleuse. Tes oeuvres sont admirables, Et mon âme le reconnaît bien.
¹⁵ Mijn beenderen waren voor U niet verborgen, toen ik in het verborgene gemaakt ben en geborduurd werd in de laagste plaatsen van de aarde.	¹⁵ Mijn gebeente was U niet verholen, toen ik in het verborgen gemaakt werd, toen ik gevormd werd onder in de aarde.	¹⁵ Aan uw oog was mijn gebeente niet onttrokken, toen ik in het verborgen gemaakt werd, in 's aardrijks diepten kunstig saamgesteld;	¹⁵ Mijn gebeente was voor U niet verholen, toen ik in het verborgene gemaakt werd, gewrocht in de diepten van het aardrijk;	¹⁵ Mon corps n'était point caché devant toi, Lorsque j'ai été fait dans un lieu secret, Tissé dans les profondeurs de la terre.
¹⁶ Uw ogen hebben mijn ongevormd begin gezien, en zij alle werden in Uw boek beschreven, de dagen dat zij gevormd werden, toen er nog niet één van hen bestond.	¹⁶ Uwe ogen zagen mij, toen ik nog onbereid was; en alle dagen waren in uw boek geschreven, die nog worden moesten, waarvan nog geen aanwezig was.	¹⁶ uw ogen zagen mijn vormeloze leden, en in uw boek waren ze alle opgeschreven; dagen werden geschapen, en voor mij was een daarvan bestemd.	¹⁶ Uw ogen zagen mijn vormeloos begin; in uw boek waren zij alle opgeschreven, de dagen, die geformeerd zouden worden, toen nog geen daarvan bestond.	¹⁶ Quand je n'étais qu'une masse informe, tes yeux me voyaient; Et sur ton livre étaient tous inscrits Les jours qui m'étaient destinés, Avant qu'aucun d'eux existât.
¹⁷ Daarom, hoe kostbaar zijn mij Uw gedachten, o God, hoe machtig groot is hun aantal.	¹⁷ Maar hoe kostelijk zijn mij, o God, uwe gedachten! Wat zijn zij een grote som!	¹⁷ Maar hoe onbereikbaar zijn voor mij uw gedachten, o God! hoe overweldigend groot is de som daarvan!	¹⁷ Hoe kostelijk zijn mij uw gedachten, o God, hoe overweldigend is haar getal.	¹⁷ Que tes pensées, ô Dieu, me semblent impénétrables! Que le nombre en est grand!
¹⁸ Zou ik ze tellen? Zij zijn talrijker dan korrels zand; ontwaak ik, dan ben ik nog bij U.	¹⁸ Zou ik ze tellen, zij zouden meer zijn dan het zand; als ik ontwaak, ben ik nog bij U.	¹⁸ Wilde ik ze tellen--zij zijn talrijker dan de zandkorrels; bij het ontwaken ben ik nog steeds bij u.	¹⁸ Wilde ik ze tellen, zij zijn talrijker dan het zand; als ik ontwaak, dan ben ik nog bij U.	¹⁸ Si je les compte, elles sont plus nombreuses que les grains de sable. Je m'éveille, et je suis encore avec toi.
¹⁹ O God, breng de goddeloze om! Mannen van bloed, ga weg van mij.	¹⁹ Ach God, dat Gij de goddelozen dooddet, en dat de bloedgierigen van mij wijken mochten!	¹⁹ Och of gij, God, de bozen wildet doden--bloedvergieters, weg van mij! --	¹⁹ O God, dat Gij toch de goddelozen ombracht, (gij, mannen des bloeds, wijkt van mij)	¹⁹ O Dieu, puisses-tu faire mourir le méchant! Hommes de sang, éloignez-vous de moi!
²⁰ Want met listige plannen spreken zij over U en zij zetten Uw vijanden aan tot valsheid.	²⁰ Want zij spreken lasterlijk van U, en uwe vijanden verheffen zich zonder oorzaak.	²⁰ hen die arglistig zich weerspannig tegen u tonen, uw naam tot valsheid op de lippen nemen.	²⁰ Die arglistig tegen U spreken en uw naam tot leugen gebruiken, uw tegenstanders.	²⁰ Ils parlent de toi d'une manière criminelle, Ils prennent ton nom pour mentir, eux, tes ennemis!
²¹ Zou ik niet haten, HEERE, wie U haten, walgen van wie tegen U opstaan?	²¹ Ik haat immers, Heer, wie U haten, en ik heb een afkeer van hen, die zich tegen U stellen.	²¹ Zou ik niet haten wie u haten, Heer, niet walgen van wie zich verheffen tegen u?	²¹ Zou ik niet haten, Here, wie U haten, niet verafschuwen wie tegen U opstaan?	²¹ Eternel, n'aurais-je pas de la haine pour ceux qui te haïssent, Du dégoût pour ceux qui s'élèvent contre toi?
²² Ik haat hen met een volkomen haat, mijn eigen vijanden zijn het.	²² Ik haat hen recht ernstig; daarom zijn zij mij vijandig.	²² Ik haat hen met een volkomen haat; vijanden zijn zij mij.	²² Ik haat hen met een volkomen haat, tot vijanden zijn zij mij.	²² Je les hais d'une parfaite haine; Ils sont pour moi des ennemis.
²³ Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart, beproef mij en ken mijn gedachten.	²³ Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart, beproef mij en ken mijne overleggingen;	²³ Doorgrond mij, God, en ken mijn hart, toets mij en ken mijn overdenkingen;	²³ Doorgrond mij, o God, en ken mijn hart, toets mij en ken mijn gedachten;	²³ Sonde-moi, ô Dieu, et connais mon coeur! Eprouve-moi, et connais mes pensées!
²⁴ Zie of er bij mij een schadelijke weg is en leid mij op de eeuwige weg.	²⁴ en zie, of ik op een kwaden weg ben, en leid mij op den eeuwigen weg.	²⁴ zie, of ik een weg des onheils betreed, en leid mij op een eeuwigen weg.	²⁴ Zie, of bij mij een heilloze weg is, en leid mij op de eeuwige weg.	²⁴ Regarde si je suis sur une mauvaise voie, Et conduis-moi sur la voie de l'éternité!