Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ Een lied, een psalm van de zonen van Korach, voor de koorleider, op Machalath Leannoth; een onderwijzing van Heman, de Ezrahiet.	¹ Een lied. Een psalm van de Korachieten. Voor de koorleider. Op: Machalat leannot. Een leerdicht van Heman, de Ezrachiet.	¹ Ein Psalmlied der Kinder Korah, vorzusingen, von der Schwachheit der Elenden. Eine Unterweisung Hemans, des Esrahiten.
² HEERE, God van mijn heil, overdag en in de nacht kom ik voor U en roep ik.	² Here, God van mijn heil, des daags roep ik, des nachts ben ik voor uw ogen.	² HERR Gott, mein Heiland, ich schreie Tag und Nacht vor dir.
³ Laat mijn gebed voor Uw aangezicht komen, neig Uw oor tot mijn roepen.	³ Laat mijn gebed voor uw aangezicht komen, neig uw oor tot mijn geroep;	³ Laß mein Gebet vor dich kommen; neige deine Ohren zu meinem Geschrei!
⁴ Want mijn ziel is verzadigd van ellende, mijn leven raakt bijna het graf.	⁴ Want mijn ziel is verzadigd van rampen, mijn leven is het dodenrijk nabij.	⁴ Denn meine Seele ist voll Jammers, und mein Leben ist nahe bei der Hölle.
⁵ Ik word gerekend tot hen die in de kuil neerdalen, ik ben geworden als een man zonder kracht,	⁵ Ik word gerekend onder wie in de groeve nederdalen, ik ben geworden als een man zonder kracht.	⁵ Ich bin geachtet gleich denen, die zur Hölle fahren; ich bin wie ein Mann, der keine Hilfe hat.
⁶ afgezonderd onder de doden, net als de gesneuvelden, die in het graf liggen: daar denkt U niet meer aan! Zíj zijn afgesneden van Uw hand.	⁶ Onder de doden is mijn verblijf, gelijk verslagenen die in het graf liggen, die Gij niet meer gedenkt, en die aan uw hand ontrukt zijn.	⁶ Ich liege unter den Toten verlassen, wie die Erschlagenen, die im Grabe liegen, deren du nicht mehr gedenkest, und sie von deiner Hand abgesondert sind.
⁷ U hebt mij in de onderste kuil gelegd, in duistere oorden, in diepten.	⁷ Gij hebt mij in de diepste kuil gelegd, in duistere plaatsen, in diepten.	⁷ Du hast mich in die Grube hinuntergelegt, in die Finsternis und in die Tiefe.
⁸ Uw grimmigheid leunt op mij, U hebt mij neergedrukt door al Uw golven.	⁸ Uw grimmigheid rust zwaar op mij, door al uw baren drukt Gij mij neder. [sela]	⁸ Dein Grimm drücket mich, und drängest mich mit allen deinen Fluten. Sela.
⁹ Mijn bekenden hebt U ver van mij verwijderd, U hebt mij tot iets gruwelijks voor hen gemaakt; ik ben opgesloten en kan er niet uit komen.	⁹ Mijn bekenden hebt Gij van mij verwijderd, Gij hebt mij tot een gruwel voor hen gemaakt; ik ben ingesloten, ik kan niet ontkomen.	⁹ Meine Freunde hast du ferne von mir getan; du hast mich ihnen zum Greuel gemacht. Ich liege gefangen und kann nicht auskommen.
¹⁰ Mijn oog is treurig van ellende; HEERE, ik roep tot U de hele dag, ik strek mijn handen naar U uit.	¹⁰ Mijn oog kwijnt van ellende; dagelijks roep ik U aan, o Here, ik breid mijn handen naar U uit.	¹⁰ Meine Gestalt ist jämmerlich vor Elend. HERR, ich rufe dich an täglich; ich breite meine Hände aus zu dir.
¹¹ Zou U wonderen doen aan de doden? Of zouden gestorvenen opstaan en U loven?	¹¹ Zult Gij aan de doden een wonder doen; zullen schimmen opstaan en U loven? [sela]	¹¹ Wirst du denn unter den Toten Wunder tun, oder werden die Verstorbenen aufstehen und dir danken? Sela.
¹² Zou er van Uw goedertierenheid in het graf verteld worden, van Uw trouw in het verderf?	¹² Wordt in het graf uw goedertierenheid verkondigd, uw trouw in de plaats der vertering?	¹² Wird man in Gräbern erzählen deine Güte und deine Treue im Verderben?
¹³ Zouden Uw wonderen bekend worden in de duisternis, Uw gerechtigheid in het land van vergetelheid?	¹³ Wordt uw wondermacht in de duisternis bekend, uw gerechtigheid in het land der vergetelheid?	¹³ Mögen denn deine Wunder in Finsternis erkannt werden, oder deine Gerechtigkeit im Lande, da man nichts gedenket?
¹⁴ Ik echter, ik roep tot U, HEERE, mijn gebed komt U tegemoet in de morgen.	¹⁴ Maar ik roep tot U, o Here, des morgens komt mijn gebed voor U.	¹⁴ Aber ich schreie zu dir, HERR, und mein Gebet kommt frühe vor dich,
¹⁵ HEERE, waarom verstoot U mijn ziel? Waarom verbergt U Uw aangezicht voor mij?	¹⁵ Waarom, o Here, verstoot Gij mij, verbergt Gij uw aangezicht voor mij?	¹⁵ Warum verstößest du, HERR, meine Seele und verbirgest dein Antlitz vor mir?
¹⁶ Ellendig ben ik en stervende van jongs af, ik draag Uw bedreigingen, ik ben radeloos.	¹⁶ Ik ben ellendig en wegstervend van mijn jeugd aan, ik draag uw verschrikkingen, ik ben radeloos;	¹⁶ Ich bin elend und ohnmächtig, daß ich so verstoßen bin, und leide dein Schrecken, daß ich schier verzage.
¹⁷ Uw brandende toorn gaat over mij heen, Uw verschrikkingen doen mij omkomen.	¹⁷ Uw brandende toorn gaat over mij heen, uw verschrikkingen vernietigen mij;	¹⁷ Dein Grimm gehet über mich, dein Schrecken drücket mich.
¹⁸ De hele dag omringen ze mij als water, ze omsingelen mij, allemaal.	¹⁸ De ganse dag omringen zij mij als water, zij omsingelen mij tezamen.	¹⁸ Sie umgeben mich täglich wie Wasser und umringen mich miteinander.
¹⁹ Geliefden en vrienden hebt U ver van mij verwijderd, mijn bekenden zijn duisternis.	¹⁹ Vriend en metgezel hebt Gij van mij verwijderd; mijn bekenden zijn een en al duisternis.