Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ Een onderwijzing van Asaf. O God, waarom hebt U ons voor altijd verstoten? Waarom ontbrandt Uw toorn tegen de schapen van Uw weide?	¹ Een leerdicht van Asaf. Waarom, o God, verstoot Gij voor altoos, brandt uw toorn tegen de schapen die Gij weidt?	¹ Cantique d'Asaph. Pourquoi, ô Dieu! rejettes-tu pour toujours? Pourquoi t'irrites-tu contre le troupeau de ton pâturage?
² Denk aan Uw gemeente, die U vanouds verworven hebt, de stam die Uw eigendom is, die U verlost hebt, de berg Sion, waarop U gewoond hebt.	² Gedenk uw gemeente, die Gij van ouds hebt verworven, die Gij verlost hebt als de stam van uw erfdeel, de berg Sion, waarop Gij uw woning hebt gevestigd.	² Souviens-toi de ton peuple que tu as acquis autrefois, Que tu as racheté comme la tribu de ton héritage! Souviens-toi de la montagne de Sion, où tu faisais ta résidence;
³ Richt Uw voeten naar wat voor altijd verwoest is, want de vijand heeft alles in het heiligdom vernield.	³ Richt uw schreden naar wat voorgoed in puin ligt; alles heeft de vijand in het heiligdom vernield.	³ Porte tes pas vers ces lieux constamment dévastés! L'ennemi a tout ravagé dans le sanctuaire.
⁴ Uw tegenstanders tierden midden in Uw ontmoetingsplaatsen; daar stelden zij hun zegetekens als eretekens op.	⁴ Uw tegenstanders brulden in uw vergaderplaats en hebben er hun tekenen als tekenen opgesteld;	⁴ Tes adversaires ont rugi au milieu de ton temple; Ils ont établi pour signes leurs signes.
⁵ Zij raakten bekend als lieden die hun bijlen opheffen in dicht geboomte.	⁵ Het had het aanzien, alsof iemand de bijl van omhoog op het kreupelhout deed neerkomen;	⁵ On les a vus, pareils à celui qui lève La cognée dans une épaisse forêt;
⁶ Zo sloegen zij al de graveringen ervan met houwelen en mokers in stukken.	⁶ Toen sloegen zij het snijwerk daaraan altegader stuk met bijl en houweel;	⁶ Et bientôt ils ont brisé toutes les sculptures, A coups de haches et de marteaux.
⁷ Zij staken Uw heiligdom in brand; tot de grond toe ontheiligden zij de woning van Uw Naam.	⁷ Uw heiligdom staken zij in brand, zij ontwijdden tot de grond toe de woning van uw naam;	⁷ Ils ont mis le feu à ton sanctuaire; Ils ont abattu, profané la demeure de ton nom.
⁸ Zij zeiden in hun hart: Laten wij die gezamenlijk plunderen! Zij verbrandden al Gods ontmoetingsplaatsen in het land.	⁸ Zij zeiden bij zichzelf: Laten wij hen altegader verdrukken. Zij verbrandden alle godshuizen in den lande.	⁸ Ils disaient en leur coeur: Traitons-les tous avec violence! Ils ont brûlé dans le pays tous les lieux saints.
⁹ Onze tekenen zien wij niet, er is geen profeet meer; er is niemand onder ons die weet hoelang nog.	⁹ Onze tekenen zien wij niet, geen profeet is er meer, niemand onder ons, die weet tot hoelang.	⁹ Nous ne voyons plus nos signes; Il n'y a plus de prophète, Et personne parmi nous qui sache jusqu'à quand...
¹⁰ Hoelang, o God, zal de tegenstander U smaden? Zal de vijand Uw Naam voor altijd lasteren?	¹⁰ Ja, hoelang nog zal de tegenstander honen, o God; zal de vijand uw naam voor altijd versmaden?	¹⁰ Jusqu'à quand, ô Dieu! l'oppresseur outragera-t-il, L'ennemi méprisera-t-il sans cesse ton nom?
¹¹ Waarom trekt U Uw hand terug, Uw sterke rechterhand? Trek haar uit het midden van Uw boezem. Maak er een eind aan!	¹¹ Waarom houdt Gij uw hand, ja uw rechterhand, terug? Trek ze uit uw boezem, verdelg!	¹¹ Pourquoi retires-tu ta main et ta droite? Sors-la de ton sein! détruis!
¹² Toch is God mijn Koning van oudsher, Die heil brengt hier op aarde.	¹² Toch is God mijn Koning van oudsher, die in het midden der aarde verlossing bewerkt.	¹² Dieu est mon roi dès les temps anciens, Lui qui opère des délivrances au milieu de la terre.
¹³ Ú hebt door Uw macht de zee gespleten, U hebt de koppen van de zeemonsters in de wateren vermorzeld.	¹³ Gij zijt het, die de zee hebt gekliefd door uw kracht, de koppen der draken in het water verbrijzeld.	¹³ Tu as fendu la mer par ta puissance, Tu as brisé les têtes des monstres sur les eaux;
¹⁴ Ú hebt de koppen van de Leviathan verbrijzeld, U hebt hem tot voedsel gegeven aan het volk in de woestijn.	¹⁴ Gij zijt het, die de koppen van de Leviatan hebt vermorzeld, hem aan het woestijngedierte tot spijze gegeven.	¹⁴ Tu as écrasé la tête du crocodile, Tu l'as donné pour nourriture au peuple du désert.
¹⁵ Ú hebt een bron en een beek doormidden gespleten, Ú hebt altijd stromende rivieren laten uitdrogen.	¹⁵ Gij zijt het, die bronnen en beken hebt opengebroken; Gij zijt het, die altijdvlietende stromen hebt doen verdrogen.	¹⁵ Tu as fait jaillir des sources et des torrents. Tu as mis à sec des fleuves qui ne tarissent point.
¹⁶ De dag is van U, ook de nacht behoort U toe, Ú hebt het licht en de zon hun plaats gegeven.	¹⁶ Uwer is de dag, uwer ook de nacht; Gij zijt het, die hemellicht en zon hebt gesteld.	¹⁶ A toi est le jour, à toi est la nuit; Tu as créé la lumière et le soleil.
¹⁷ Ú hebt alle grenzen van de aarde vastgesteld; zomer en winter, Ú hebt ze geformeerd.	¹⁷ Gij zijt het, die al de grenzen der aarde hebt bepaald; zomer en winter, Gij hebt ze geformeerd.	¹⁷ Tu as fixé toutes les limites de la terre, Tu as établi l'été et l'hiver.
¹⁸ Denk hieraan, de vijand heeft de HEERE gesmaad, een dwaas volk heeft Uw Naam gelasterd.	¹⁸ Gedenk hieraan; de vijand hoont, o Here, en een verdwaasd volk versmaadt uw naam.	¹⁸ Souviens-toi que l'ennemi outrage l'Eternel, Et qu'un peuple insensé méprise ton nom!
¹⁹ Geef aan de wilde dieren de ziel van Uw tortelduif niet over, vergeet niet voor altijd het volk van Uw ellendigen.	¹⁹ Lever de ziel van uw tortelduif aan het wild gedierte niet over; vergeet het leven van uw ellendigen niet voor immer.	¹⁹ Ne livre pas aux bêtes l'âme de ta tourterelle, N'oublie pas à toujours la vie de tes malheureux!
²⁰ Aanschouw het verbond, want de duistere oorden van het land zijn vol woningen van geweld.	²⁰ Aanschouw het verbond, want de duistere plaatsen des lands zijn vol holen van geweld.	²⁰ Aie égard à l'alliance! Car les lieux sombres du pays sont pleins de repaires de brigands.
²¹ Laat de verdrukte niet beschaamd terugkeren, laat de ellendige en arme Uw Naam loven.	²¹ Laat de onderdrukte niet beschaamd terugkeren, laat de ellendige en de arme uw naam prijzen.	²¹ Que l'opprimé ne retourne pas confus! Que le malheureux et le pauvre célèbrent ton nom!
²² Sta op, o God, voer Uw rechtszaak, denk aan de smaad die dwazen U de hele dag aandoen.	²² Sta toch op, o God! Voer toch uw rechtsgeding. Gedenk de smaad die de dwazen U de ganse dag aandoen.	²² Lève-toi, ô Dieu! défends ta cause! Souviens-toi des outrages que te fait chaque jour l'insensé!
²³ Vergeet het geroep van Uw tegenstanders niet; het gejoel van wie tegen U opstaan, stijgt voortdurend op.	²³ Vergeet het geschreeuw van uw tegenstanders niet, het getier van wie tegen U opstaan, dat bestendig omhoog stijgt.	²³ N'oublie pas les clameurs de tes adversaires, Le tumulte sans cesse croissant de ceux qui s'élèvent contre toi!