Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ Een onderwijzing van Asaf. O God, waarom hebt U ons voor altijd verstoten? Waarom ontbrandt Uw toorn tegen de schapen van Uw weide?	¹ Een leerdicht van Asaf. Waarom, o God, verstoot Gij voor altoos, brandt uw toorn tegen de schapen die Gij weidt?	¹ Eine Unterweisung Assaphs. Gott, warum verstößest du uns so gar und bist so grimmig zornig über die Schafe deiner Weide?
² Denk aan Uw gemeente, die U vanouds verworven hebt, de stam die Uw eigendom is, die U verlost hebt, de berg Sion, waarop U gewoond hebt.	² Gedenk uw gemeente, die Gij van ouds hebt verworven, die Gij verlost hebt als de stam van uw erfdeel, de berg Sion, waarop Gij uw woning hebt gevestigd.	² Gedenk an deine Gemeine, die du vor alters erworben und dir zum Erbteil erlöset hast, an den Berg Zion, da du auf wohnest.
³ Richt Uw voeten naar wat voor altijd verwoest is, want de vijand heeft alles in het heiligdom vernield.	³ Richt uw schreden naar wat voorgoed in puin ligt; alles heeft de vijand in het heiligdom vernield.	³ Tritt auf sie mit Füßen und stoße sie gar zu Boden. Der Feind hat alles verderbet im Heiligtum.
⁴ Uw tegenstanders tierden midden in Uw ontmoetingsplaatsen; daar stelden zij hun zegetekens als eretekens op.	⁴ Uw tegenstanders brulden in uw vergaderplaats en hebben er hun tekenen als tekenen opgesteld;	⁴ Deine Widerwärtigen brüllen in deinen Häusern und setzen ihre Götzen drein.
⁵ Zij raakten bekend als lieden die hun bijlen opheffen in dicht geboomte.	⁵ Het had het aanzien, alsof iemand de bijl van omhoog op het kreupelhout deed neerkomen;	⁵ Man siehet die Äxte oben her blicken, wie man in einen Wald hauet,
⁶ Zo sloegen zij al de graveringen ervan met houwelen en mokers in stukken.	⁶ Toen sloegen zij het snijwerk daaraan altegader stuk met bijl en houweel;	⁶ und zerhauen alle seine Tafelwerke mit Beil und Barten.
⁷ Zij staken Uw heiligdom in brand; tot de grond toe ontheiligden zij de woning van Uw Naam.	⁷ Uw heiligdom staken zij in brand, zij ontwijdden tot de grond toe de woning van uw naam;	⁷ Sie verbrennen dein Heiligtum, sie entweihen die Wohnung deines Namens zu Boden.
⁸ Zij zeiden in hun hart: Laten wij die gezamenlijk plunderen! Zij verbrandden al Gods ontmoetingsplaatsen in het land.	⁸ Zij zeiden bij zichzelf: Laten wij hen altegader verdrukken. Zij verbrandden alle godshuizen in den lande.	⁸ Sie sprechen in ihrem Herzen: Laßt uns sie plündern! Sie verbrennen alle Häuser Gottes im Lande.
⁹ Onze tekenen zien wij niet, er is geen profeet meer; er is niemand onder ons die weet hoelang nog.	⁹ Onze tekenen zien wij niet, geen profeet is er meer, niemand onder ons, die weet tot hoelang.	⁹ Unsere Zeichen sehen wir nicht, und kein Prophet predigt mehr, und kein Lehrer lehret uns mehr.
¹⁰ Hoelang, o God, zal de tegenstander U smaden? Zal de vijand Uw Naam voor altijd lasteren?	¹⁰ Ja, hoelang nog zal de tegenstander honen, o God; zal de vijand uw naam voor altijd versmaden?	¹⁰ Ach, Gott, wie lange soll der Widerwärtige schmähen und der Feind deinen Namen so gar verlästern?
¹¹ Waarom trekt U Uw hand terug, Uw sterke rechterhand? Trek haar uit het midden van Uw boezem. Maak er een eind aan!	¹¹ Waarom houdt Gij uw hand, ja uw rechterhand, terug? Trek ze uit uw boezem, verdelg!	¹¹ Warum wendest du deine Hand ab und deine Rechte von deinem Schoß so gar?
¹² Toch is God mijn Koning van oudsher, Die heil brengt hier op aarde.	¹² Toch is God mijn Koning van oudsher, die in het midden der aarde verlossing bewerkt.	¹² Aber Gott ist mein König von alters her, der alle Hilfe tut, so auf Erden geschieht.
¹³ Ú hebt door Uw macht de zee gespleten, U hebt de koppen van de zeemonsters in de wateren vermorzeld.	¹³ Gij zijt het, die de zee hebt gekliefd door uw kracht, de koppen der draken in het water verbrijzeld.	¹³ Du zertrennest das Meer durch deine Kraft und zerbrichst die Köpfe der Drachen im Wasser.
¹⁴ Ú hebt de koppen van de Leviathan verbrijzeld, U hebt hem tot voedsel gegeven aan het volk in de woestijn.	¹⁴ Gij zijt het, die de koppen van de Leviatan hebt vermorzeld, hem aan het woestijngedierte tot spijze gegeven.	¹⁴ Du zerschlägst die Köpfe der Walfische und gibst sie zur Speise dem Volk in der Einöde.
¹⁵ Ú hebt een bron en een beek doormidden gespleten, Ú hebt altijd stromende rivieren laten uitdrogen.	¹⁵ Gij zijt het, die bronnen en beken hebt opengebroken; Gij zijt het, die altijdvlietende stromen hebt doen verdrogen.	¹⁵ Du lässest quellen Brunnen und Bäche; du lässest versiegen starke Ströme.
¹⁶ De dag is van U, ook de nacht behoort U toe, Ú hebt het licht en de zon hun plaats gegeven.	¹⁶ Uwer is de dag, uwer ook de nacht; Gij zijt het, die hemellicht en zon hebt gesteld.	¹⁶ Tag und Nacht ist dein; du machest, daß beide Sonn und Gestirn ihren gewissen Lauf haben.
¹⁷ Ú hebt alle grenzen van de aarde vastgesteld; zomer en winter, Ú hebt ze geformeerd.	¹⁷ Gij zijt het, die al de grenzen der aarde hebt bepaald; zomer en winter, Gij hebt ze geformeerd.	¹⁷ Du setzest einem jeglichen Lande seine Grenze; Sommer und Winter machest du.
¹⁸ Denk hieraan, de vijand heeft de HEERE gesmaad, een dwaas volk heeft Uw Naam gelasterd.	¹⁸ Gedenk hieraan; de vijand hoont, o Here, en een verdwaasd volk versmaadt uw naam.	¹⁸ So gedenke doch des, daß der Feind den HERRN schmähet, und ein töricht Volk lästert deinen Namen.
¹⁹ Geef aan de wilde dieren de ziel van Uw tortelduif niet over, vergeet niet voor altijd het volk van Uw ellendigen.	¹⁹ Lever de ziel van uw tortelduif aan het wild gedierte niet over; vergeet het leven van uw ellendigen niet voor immer.	¹⁹ Du wollest nicht dem Tier geben die Seele deiner Turteltaube und deiner elenden Tiere nicht so gar vergessen.
²⁰ Aanschouw het verbond, want de duistere oorden van het land zijn vol woningen van geweld.	²⁰ Aanschouw het verbond, want de duistere plaatsen des lands zijn vol holen van geweld.	²⁰ Gedenk an den Bund; denn das Land ist allenthalben jämmerlich verheeret, und die Häuser sind zerrissen.
²¹ Laat de verdrukte niet beschaamd terugkeren, laat de ellendige en arme Uw Naam loven.	²¹ Laat de onderdrukte niet beschaamd terugkeren, laat de ellendige en de arme uw naam prijzen.	²¹ Laß den Geringen nicht mit Schanden davongehen, denn die Armen und Elenden rühmen deinen Namen.
²² Sta op, o God, voer Uw rechtszaak, denk aan de smaad die dwazen U de hele dag aandoen.	²² Sta toch op, o God! Voer toch uw rechtsgeding. Gedenk de smaad die de dwazen U de ganse dag aandoen.	²² Mache dich auf, Gott, und führe aus deine Sache; gedenk an die Schmach, die dir täglich von den Toren widerfähret.
²³ Vergeet het geroep van Uw tegenstanders niet; het gejoel van wie tegen U opstaan, stijgt voortdurend op.	²³ Vergeet het geschreeuw van uw tegenstanders niet, het getier van wie tegen U opstaan, dat bestendig omhoog stijgt.	²³ Vergiß nicht des Geschreies deiner Feinde; das Toben deiner Widerwärtigen wird je länger je größer.