Psalmen 73
© Herziene Statenvertaling
© NBG
King James
1 Een psalm van Asaf. Ja, God is goed voor Israël, voor hen die zuiver van hart zijn. 1 Een psalm van Asaf. Waarlijk, God is goed voor Israel, voor hen die rein van hart zijn. 1 <<A Psalm of Asaph.>> Truly God [is] good to Israel, [even] to such as are of a clean heart.
2 Maar wat mij betreft, mijn voeten waren bijna uitgegleden, mijn schreden waren haast uitgeschoten, 2 Maar mij aangaande, bijkans waren mijn voeten afgeweken, bijna waren mijn schreden uitgegleden. 2 But as for me, my feet were almost gone; my steps had well nigh slipped.
3 want ik was jaloers op de dwazen, toen ik de vrede van de goddelozen zag. 3 Want ik was afgunstig op de hoogmoedigen, toen ik de voorspoed der goddelozen zag. 3 For I was envious at the foolish, [when] I saw the prosperity of the wicked.
4 Tot aan hun dood zijn er immers geen boeien, en hun kracht is fris. 4 Want moeiten hebben zij niet, gaaf en welgedaan is hun lichaam; 4 For [there are] no bands in their death: but their strength [is] firm.
5 Zij verkeren niet in moeiten, zoals andere stervelingen, en worden niet gekweld met andere mensen. 5 In de kwelling der stervelingen delen zij niet, en met andere mensen worden zij niet geplaagd. 5 They [are] not in trouble [as other] men; neither are they plagued like [other] men.
6 Daarom hangt de hoogmoed hun als een ketting om de nek, het geweld bedekt hen als een mantel. 6 Daarom is de trots hun een halssieraad, het geweld omhult hen als een kleed; 6 Therefore pride compasseth them about as a chain; violence covereth them [as] a garment.
7 Hun ogen puilen uit van vet, zij hebben de inbeeldingen van hun hart overtroffen. 7 Hun ogen puilen uit van vet, de inbeeldingen van hun hart lopen over; 7 Their eyes stand out with fatness: they have more than heart could wish.
8 Zij spotten en spreken boosaardig van onderdrukking, zij spreken uit de hoogte. 8 Zij spotten, en boosaardig spreken zij van verdrukking, zij spreken uit de hoogte; 8 They are corrupt, and speak wickedly [concerning] oppression: they speak loftily.
9 Zij zetten hun mond op tegen de hemel, hun tong wandelt honend rond op de aarde. 9 Ze zetten een mond op tegen de hemel, en hun tong roert zich op de aarde. 9 They set their mouth against the heavens, and their tongue walketh through the earth.
10 Daarom kan Gods volk ertoe komen, wanneer er een volle beker water voor hen uitgeperst wordt, 10 Daarom wendt zijn volk zich hierheen, en als water in overvloed wordt het door hen geslorpt; 10 Therefore his people return hither: and waters of a full [cup] are wrung out to them.
11 dat zij zeggen: Hoe kan God het weten? Zou de Allerhoogste er weet van hebben? 11 Zij zeggen: Hoe zou God het weten; zou er ook wetenschap zijn bij de Allerhoogste? 11 And they say, How doth God know? and is there knowledge in the most High?
12 Zie, dezen zijn goddeloos, toch hebben zij in de wereld rust en vermeerderen hun vermogen. 12 Zie, zo zijn de goddelozen, altijd onbezorgd vermeerderen zij het bezit. 12 Behold, these [are] the ungodly, who prosper in the world; they increase [in] riches.
13 Ja, voor niets heb ik mijn hart gezuiverd en mijn handen in onschuld gewassen. 13 Maar tevergeefs heb ik mijn hart rein gehouden, mijn handen in onschuld gewassen. 13 Verily I have cleansed my heart [in] vain, and washed my hands in innocency.
14 Want de hele dag word ik gekweld en mijn bestraffing is er elke morgen. 14 De ganse dag word ik geplaagd, mijn bestraffing is er elke morgen. 14 For all the day long have I been plagued, and chastened every morning.
15 Als ik zou zeggen: Ik zal ook zo spreken, zie, ik zou ontrouw zijn aan al Uw kinderen. 15 Indien ik gezegd had: Ik zal aldus spreken, zie, dan ware ik afvallig geweest van het geslacht uwer kinderen. 15 If I say, I will speak thus; behold, I should offend [against] the generation of thy children.
16 Toch heb ik nagedacht om dit te kunnen begrijpen, maar het was moeite in mijn ogen, 16 Ik tobde erover om dit te begrijpen, een kwelling was het in mijn ogen, 16 When I thought to know this, it [was] too painful for me;
17 totdat ik Gods heiligdom binnenging en op hun einde lette. 17 Totdat ik in Gods heiligdommen inging, en op hun einde lette. 17 Until I went into the sanctuary of God; [then] understood I their end.
18 Ja, U zet hen op gladde plaatsen, U doet hen in verwoesting vallen. 18 Waarlijk, Gij stelt hen op glibberige plaatsen, Gij doet hen instorten tot puin. 18 Surely thou didst set them in slippery places: thou castedst them down into destruction.
19 Hoe worden zij in een ogenblik tot een verwoesting! Zij worden weggevaagd, komen om door verschrikkingen. 19 Hoe worden zij in een oogwenk tot een voorwerp van ontzetting, zijn zij verdwenen, vergaan door verschrikkingen; 19 How are they [brought] into desolation, as in a moment! they are utterly consumed with terrors.
20 Zoals een droom vervaagt bij het ontwaken, zult U, Heere, als U wakker wordt, hun beeld verachten. 20 Gelijk een droom na het ontwaken, o Here, versmaadt Gij, als Gij opwaakt, hun beeld. 20 As a dream when [one] awaketh; [so], O Lord, when thou awakest, thou shalt despise their image.
21 Toen mijn hart verbitterd was en ik in mijn nieren geprikkeld werd, 21 Toen mijn hart verbitterd was, en ik in mijn nieren geprikkeld werd, 21 Thus my heart was grieved, and I was pricked in my reins.
22 hoe onverstandig was ik toen, ik wist niets! Ik was een redeloos dier bij U. 22 Toen was ik een grote dwaas en zonder verstand, ik was een redeloos dier bij U. 22 So foolish [was] I, and ignorant: I was [as] a beast before thee.
23 Niettemin zal ik voortdurend bij U zijn, U hebt mijn rechterhand gegrepen. 23 Nochtans zal ik bestendig bij U zijn, Gij hebt mijn rechterhand gevat; 23 Nevertheless I [am] continually with thee: thou hast holden [me] by my right hand.
24 U zult mij leiden door Uw raad, daarna zult U mij in heerlijkheid opnemen. 24 Gij zult mij leiden door uw raad, en daarna mij in heerlijkheid opnemen. 24 Thou shalt guide me with thy counsel, and afterward receive me [to] glory.
25 Wie heb ik behalve U in de hemel? Naast U vind ik nergens vreugde in op de aarde. 25 Wie heb ik [nevens] [U] in de hemel? Nevens U begeer ik niets op aarde; 25 Whom have I in heaven [but thee]? and [there is] none upon earth [that] I desire beside thee.
26 Bezwijkt mijn lichaam en mijn hart, dan is God de rots van mijn hart en voor eeuwig mijn deel. 26 Al zou mijn vlees en mijn hart bezwijken, mijns harten rots en mijn erfdeel is God voor eeuwig. 26 My flesh and my heart faileth: [but] God [is] the strength of my heart, and my portion for ever.
27 Want zie, wie zich ver van U houden, zullen omkomen; U verdelgt allen die als in hoererij U verlaten. 27 Want zie, wie verre van U zijn, gaan te gronde, Gij verdelgt al wie overspelig U verlaat, 27 For, lo, they that are far from thee shall perish: thou hast destroyed all them that go a whoring from thee.
28 Maar wat mij betreft, het is voor mij goed dicht bij God te zijn. Ik neem mijn toevlucht tot de Heere HEERE, om al Uw werken te vertellen. 28 Maar mij aangaande, het is mij goed nabij God te zijn, de Here Here heb ik tot mijn toevlucht gesteld, en ik wil al uw werken vertellen. 28 But [it is] good for me to draw near to God: I have put my trust in the Lord GOD, that I may declare all thy works.