Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ Een psalm van David, voor de koorleider, op ‘De lelies’.	¹ Voor de koorleider. Op de wijze van: De lelien. Van David.	¹ Au chef des chantres. Sur les lis. De David. Sauve-moi, ô Dieu! Car les eaux menacent ma vie.
² Verlos mij, o God, want het water is tot aan de ziel gekomen.	² Verlos mij, o God, want het water is gekomen tot aan de lippen;	² J'enfonce dans la boue, sans pouvoir me tenir; Je suis tombé dans un gouffre, et les eaux m'inondent.
³ Ik ben gezonken in bodemloze modder, waarin men niet kan staan; ik ben gekomen in de waterdiepten en de vloed overspoelt mij.	³ Ik ben verzonken in bodemloos slijk, waar ik niet kan staan; ik ben gekomen in diepe wateren, een vloed overstroomt mij.	³ Je m'épuise à crier, mon gosier se dessèche, Mes yeux se consument, tandis que je regarde vers mon Dieu.
⁴ Ik ben moe van mijn roepen, mijn keel is ontstoken; mijn ogen zijn bezweken, omdat ik steeds hoop op mijn God.	⁴ Ik ben moede door mijn roepen, mijn keel is hees, mijn ogen zijn bezweken van het uitzien naar mijn God.	⁴ Ils sont plus nombreux que les cheveux de ma tête, Ceux qui me haïssent sans cause; Ils sont puissants, ceux qui veulent me perdre, Qui sont à tort mes ennemis. Ce que je n'ai pas dérobé, il faut que je le restitue.
⁵ Wie mij zonder reden haten, zijn talrijker dan de haren van mijn hoofd; wie mij willen ombrengen en om valse redenen mijn vijand zijn, zijn machtig geworden; wat ik niet geroofd heb, moet ik toch teruggeven.	⁵ Talrijker dan de haren van mijn hoofd zijn zij die mij zonder oorzaak haten; machtig zijn zij die mij willen verdelgen, mijn valse vijanden; wat ik niet geroofd heb, moet ik toch teruggeven.	⁵ O Dieu! tu connais ma folie, Et mes fautes ne te sont point cachées.
⁶ O God, Ú weet van mijn dwaasheid, mijn schulden zijn voor U niet verborgen.	⁶ O God, Gij kent mijn verdwaasdheid, mijn schuldige daden zijn voor U niet verborgen.	⁶ Que ceux qui espèrent en toi ne soient pas confus à cause de moi, Seigneur, Eternel des armées! Que ceux qui te cherchent ne soient pas dans la honte à cause de moi, Dieu d'Israël!
⁷ Laat door mij niet beschaamd worden wie U verwachten, Heere, HEERE van de legermachten; laat door mij niet te schande worden wie U zoeken, o God van Israël.	⁷ Laten om mij niet beschaamd worden wie U verwachten, Here Here der heerscharen; laten om mij niet schaamrood worden wie U zoeken, o God van Israel.	⁷ Car c'est pour toi que je porte l'opprobre, Que la honte couvre mon visage;
⁸ Want ter wille van U draag ik smaad, schande heeft mijn gezicht bedekt.	⁸ Want om Uwentwil draag ik smaad, bedekt schaamte mijn gelaat.	⁸ Je suis devenu un étranger pour mes frères, Un inconnu pour les fils de ma mère.
⁹ Een vreemde ben ik geworden voor mijn broeders, een onbekende voor de kinderen van mijn moeder.	⁹ Ik ben een vreemde geworden voor mijn broeders, een onbekende voor de zonen van mijn moeder;	⁹ Car le zèle de ta maison me dévore, Et les outrages de ceux qui t'insultent tombent sur moi.
¹⁰ Want de ijver voor Uw huis heeft mij verteerd; al de smaad van wie U smaden, is op mij gevallen.	¹⁰ Want de ijver voor uw huis heeft mij verteerd, en de smaadwoorden van wie U smaden, kwamen op mij neder.	¹⁰ Je verse des larmes et je jeûne, Et c'est ce qui m'attire l'opprobre;
¹¹ Ik weende, terwijl mijn ziel vastte, maar het werd mij tot allerlei smaad.	¹¹ Ik weende onder het vasten van mijn ziel, maar het werd mij tot diepe smaad;	¹¹ Je prends un sac pour vêtement, Et je suis l'objet de leurs sarcasmes.
¹² Ik deed een rouwgewaad aan als mijn kleed, maar ik werd hun tot een spreekwoord.	¹² Ik maakte een rouwgewaad tot mijn kleed, maar ik werd hun tot een spreekwoord.	¹² Ceux qui sont assis à la porte parlent de moi, Et les buveurs de liqueurs fortes me mettent en chansons.
¹³ Wie in de poort zitten, praten over mij, ik ben een spotlied van wie sterkedrank drinken.	¹³ Wie in de poort zitten, praten over mij, en een spotlied van drinkers.	¹³ Mais je t'adresse ma prière, ô Eternel! Que ce soit le temps favorable, ô Dieu, par ta grande bonté! Réponds-moi, en m'assurant ton secours!
¹⁴ Maar wat mij betreft, mijn gebed richt zich tot U, HEERE; er is een tijd van welbehagen, o God, vanwege Uw grote goedertierenheid; verhoor mij in de trouw van Uw heil.	¹⁴ Maar mijn gebed is tot U, Here, ten tijde des welbehagens; o God, antwoord mij naar uw grote goedertierenheid met uw trouwe hulp.	¹⁴ Retire-moi de la boue, et que je n'enfonce plus! Que je sois délivré de mes ennemis et du gouffre!
¹⁵ Ontruk mij aan het slijk en laat mij niet wegzinken, laat mij gered worden van wie mij haten, en uit de waterdiepten.	¹⁵ Red mij uit het slijk, opdat ik niet verzinke, laat mij gered worden van mijn haters, en uit de diepe wateren.	¹⁵ Que les flots ne m'inondent plus, Que l'abîme ne m'engloutisse pas, Et que la fosse ne se ferme pas sur moi!
¹⁶ Laat de watervloed mij niet overspoelen, de diepte mij niet verslinden, de put zijn mond boven mij niet sluiten.	¹⁶ Laat de watervloed mij niet overstromen, noch de diepte mij verslinden, noch de put zijn mond boven mij toesluiten.	¹⁶ Exauce-moi, Eternel! car ta bonté est immense. Dans tes grandes compassions, tourne vers moi les regards,
¹⁷ Verhoor mij, HEERE, want Uw goedertierenheid is rijk; zie mij aan naar Uw grote barmhartigheid.	¹⁷ Antwoord mij, o Here, want rijk is uw goedertierenheid, wend U tot mij naar uw grote barmhartigheid,	¹⁷ Et ne cache pas ta face à ton serviteur! Puisque je suis dans la détresse, hâte-toi de m'exaucer!
¹⁸ Verberg Uw aangezicht niet voor Uw dienaar, want de angst benauwt mij; verhoor mij spoedig.	¹⁸ Verberg uw aangezicht niet voor uw knecht, want het is mij bang te moede; antwoord mij haastelijk.	¹⁸ Approche-toi de mon âme, délivre-la! Sauve-moi, à cause de mes ennemis!
¹⁹ Nader tot mijn ziel, bevrijd haar; verlos mij omwille van mijn vijanden.	¹⁹ Nader tot mijn ziel, bevrijd haar, verlos mij om mijner vijanden wil.	¹⁹ Tu connais mon opprobre, ma honte, mon ignominie; Tous mes adversaires sont devant toi.
²⁰ Ú kent mijn smaad en mijn schaamte en mijn schande; allen die mij benauwen, zijn U bekend.	²⁰ Gij, Gij kent mijn smaad, mijn schaamte en mijn schande; allen die mij benauwen, staan voor U.	²⁰ L'opprobre me brise le coeur, et je suis malade; J'attends de la pitié, mais en vain, Des consolateurs, et je n'en trouve aucun.
²¹ Smaad heeft mijn hart gebroken en ik ben zeer zwak; ik heb gewacht op medeleven, maar het is er niet, op troosters, maar ik heb ze niet gevonden.	²¹ De smaad heeft mij het hart gebroken, en ik ben verzwakt. Ik wachtte op een teken van medelijden, maar tevergeefs, op troosters, maar ik vond hen niet.	²¹ Ils mettent du fiel dans ma nourriture, Et, pour apaiser ma soif, ils m'abreuvent de vinaigre.
²² Ja, zij hebben mij gal als mijn voedsel gegeven, in mijn dorst hebben zij mij zure wijn laten drinken.	²² Ja, zij gaven mij gif tot spijze, en lieten mij in mijn dorst azijn drinken.	²² Que leur table soit pour eux un piège, Et un filet au sein de leur sécurité!
²³ Laat hun tafel voor hen tot een strik worden en voor hun gasten tot een val.	²³ Hun tafel worde voor hun aangezicht tot een strik, en hun genoten tot een val.	²³ Que leurs yeux s'obscurcissent et ne voient plus, Et fais continuellement chanceler leurs reins!
²⁴ Laat hun ogen verduisterd worden, zodat zij niet zien; doe hun heupen voortdurend wankelen.	²⁴ Laten hun ogen verduisterd worden, zodat zij niet zien, doe hun lendenen bestendig wankelen;	²⁴ Répands sur eux ta colère, Et que ton ardente fureur les atteigne!
²⁵ Stort over hen Uw gramschap uit, laat Uw brandende toorn hen treffen.	²⁵ Stort over hen uw gramschap uit, en de gloed van uw toorn achterhale hen.	²⁵ Que leur demeure soit dévastée, Qu'il n'y ait plus d'habitants dans leurs tentes!
²⁶ Laat hun tentenkamp verwoest worden, in hun tenten geen bewoner zijn.	²⁶ Hun kamp worde tot woestenij, in hun tenten zij geen bewoner.	²⁶ Car ils persécutent celui que tu frappes, Ils racontent les souffrances de ceux que tu blesses.
²⁷ Want wie Ú geslagen hebt, vervolgen zij, en zij spreken spottend over de smart van wie U verwondde.	²⁷ Want wie Gij hebt geslagen, vervolgen zij, zij doen verhalen over de smart der door U gewonden.	²⁷ Ajoute des iniquités à leurs iniquités, Et qu'ils n'aient point part à ta miséricorde!
²⁸ Voeg misdaad bij hun misdaad, laat hen niet komen tot Uw gerechtigheid.	²⁸ Voeg schuld bij hun schuld, zodat zij niet komen tot uw rechtvaardiging.	²⁸ Qu'ils soient effacés du livre de vie, Et qu'ils ne soient point inscrits avec les justes!
²⁹ Laat hen uitgewist worden uit het boek des levens, laat hen bij de rechtvaardigen niet opgeschreven worden.	²⁹ Laten zij uit het boek des levens worden uitgedelgd, met de rechtvaardigen niet worden opgeschreven.	²⁹ Moi, je suis malheureux et souffrant: O Dieu, que ton secours me relève!
³⁰ Ik echter ben ellendig en lijd pijn; laat Uw heil, o God, mij in een veilige vesting zetten.	³⁰ Maar ik ben ellendig en in smart, uw heil, o God, bescherme mij.	³⁰ Je célébrerai le nom de Dieu par des cantiques, Je l'exalterai par des louanges.
³¹ Ik zal Gods Naam loven met gezang en Hem met dankzegging groot maken.	³¹ Ik zal de naam van God prijzen met een lied, Hem verheerlijken met een lofzang;	³¹ Cela est agréable à l'Eternel, plus qu'un taureau Avec des cornes et des sabots.
³² Het zal de HEERE aangenamer zijn dan een rund of een jonge stier met hoornen en gespleten hoeven.	³² Dat zal de Here meer behagen dan een rund, dan een stier met horens en hoeven.	³² Les malheureux le voient et se réjouissent; Vous qui cherchez Dieu, que votre coeur vive!
³³ Als de zachtmoedigen dit zien, zullen zij zich verblijden; u die God zoekt, uw hart zal leven.	³³ De ootmoedigen zullen het zien, zij zullen zich verheugen; gij, die God zoekt, uw hart leve op.	³³ Car l'Eternel écoute les pauvres, Et il ne méprise point ses captifs.
³⁴ Want de HEERE hoort de armen, Hij veracht Zijn gevangenen niet.	³⁴ Want de Here hoort naar de armen, en zijn gevangenen veracht Hij niet.	³⁴ Que les cieux et la terre le célèbrent, Les mers et tout ce qui s'y meut!
³⁵ Laten hemel en aarde Hem loven, de zeeën en al wat daarin krioelt.	³⁵ Dat hemel en aarde Hem loven, de zeeen en al wat daarin wemelt.	³⁵ Car Dieu sauvera Sion, et bâtira les villes de Juda; On s'y établira, et l'on en prendra possession;
³⁶ Want God zal Sion verlossen en de steden van Juda herbouwen; daar zullen zij wonen en het bezitten.	³⁶ Want God zal Sion verlossen en de steden van Juda bouwen, opdat zij daar wonen en het bezitten;	³⁶ La postérité de ses serviteurs en fera son héritage, Et ceux qui aiment son nom y auront leur demeure.
³⁷ Het nageslacht van Zijn dienaren zal het in erfelijk bezit krijgen; wie Zijn Naam liefhebben, zullen daarin wonen.	³⁷ Het kroost van zijn knechten zal het beerven, en wie zijn naam liefhebben, zullen daarin wonen.