Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

Psalmen 55

© Herziene Statenvertaling	© NBG	© NBV 2021
¹ Een onderwijzing van David, voor de koorleider, bij snarenspel.	¹ Voor de koorleider. Bij snarenspel. Een leerdicht van David.	¹ Voor de koorleider. Bij snarenspel. Een kunstig lied van David.
² O God, neem mijn gebed ter ore, verberg U niet voor mijn smeken,	² Neem, o God, mijn gebed ter ore, verberg U niet voor mijn smeking.	² Luister, God, naar mijn gebed, verberg u niet als ik om hulp smeek,
³ sla acht op mij en verhoor mij. Ik zwerf rond in mijn klagen en kreun,	³ Sla acht op mij en antwoord mij; in mijn onrust zwerf ik kreunend rond,	³ sla acht op mij en geef mij antwoord. Klagend loop ik rond, radeloos
⁴ vanwege het schreeuwen van de vijand, vanwege de goddeloze die angst aanjaagt. Want zij storten onrecht over mij uit, in toorn haten zij mij.	⁴ Vanwege het geschreeuw van de vijand, vanwege de kwelling van de goddeloze; want zij storten onheil over mij uit, en bestoken mij in toorn.	⁴ door het schreeuwen van de vijand en het tieren van de goddelozen, want zij storten onheil over mij uit en bestoken mij met hun woede.
⁵ Mijn hart beeft in mijn binnenste, dodelijke schrik heeft mij overvallen.	⁵ Mijn hart krimpt in mijn binnenste ineen, verschrikkingen des doods zijn op mij gevallen,	⁵ Mijn hart krimpt in mijn binnenste, doodsangst heeft mij bevangen,
⁶ Vrees en beven komen over mij, huiver bedekt mij.	⁶ Vrees en beving komen over mij, schrik overstelpt mij,	⁶ vrees en beven grijpen mij aan, ik huiver over heel mijn lichaam.
⁷ Daarom zeg ik: Och, gaf iemand mij vleugels als van een duif! Ik zou wegvliegen naar waar ik blijven kon.	⁷ Zodat ik zeg: O, had ik vleugelen als een duif, ik zou wegvliegen en een woonplaats zoeken;	⁷ Had ik vleugels als een duif, ik zou opvliegen en neerstrijken,
⁸ Zie, ik zou ver wegzwerven, ik zou overnachten in de woestijn.	⁸ Zie, ver zou ik heenvlieden, ik zou vernachten in de woestijn. [sela]	⁸ ver, ver weg zou ik vluchten, overnachten in de woestijn, sela
⁹ Ik zou mij haasten zodat ik zou ontkomen aan de rukwind, aan de storm.	⁹ Ik zou mij haastig een wijkplaats zoeken tegen de rukwind, tegen de storm.	⁹ haastig beschutting zoeken tegen de vlagen van de stormwind.
¹⁰ Verslind hen, Heere, verwar hun taal, want ik zie geweld en onenigheid in de stad.	¹⁰ Verwar hen, Here, verdeel hun spraak. Want ik zie geweld en twist in de stad,	¹⁰ Splijt hun tong, Heer, verwar hun spraak, want in de stad zie ik geweld en strijd,
¹¹ Die omringen haar op haar muren, dag en nacht; onrecht en onheil zijn binnen in haar.	¹¹ Dag en nacht waren zij om haar rond, op haar muren; daarbinnen zijn onheil en moeite,	¹¹ dag en nacht gaan die rond op haar muren. In het hart van de stad heerst onheil en leed,
¹² Enkel verderf is binnen in haar; list en bedrog wijken niet van haar plein.	¹² Verderf is daarbinnen, van haar plein wijken verdrukking noch bedrog.	¹² in het hart van de stad heerst rampspoed, het plein is in de greep van terreur en bedrog.
¹³ Immers, het is geen vijand die mij hoont, anders zou ik het verdragen hebben; het is niet mijn hater die zich tegen mij verheft, anders zou ik mij voor hem verborgen hebben.	¹³ Want het is geen vijand, die mij smaadt; dat zou ik dragen; het is niet mijn hater, die zich over mij verheft; voor hem zou ik mij verbergen.	¹³ Zou een vijand mij grieven, ik zou het verdragen, zou hij mij haten en zich tegen mij keren, ik zou me voor hem verschuilen.
¹⁴ Maar u bent het, o sterveling, als mijn gelijke, mijn leidsman en mijn bekende.	¹⁴ Maar gij zijt het, een mens; mijns gelijke, mijn vriend en vertrouwde:	¹⁴ Maar jij, die dacht en deed als ik, mijn hartsvriend, mijn vertrouwde!
¹⁵ Wij die zeer aangenaam en vertrouwelijk met elkaar omgingen, wij wandelden in gezelschap van velen naar Gods huis!	¹⁵ Wij, die samen vertrouwelijke omgang genoten, die in het feestgewoel gingen naar Gods huis.	¹⁵ Wat genoten wij als wij samen waren in het feestgewoel in Gods huis.
¹⁶ Laat de dood hen als een schuldeiser overvallen, laat hen levend in het graf neerdalen; want kwaad heerst in hun woning, in hun binnenste.	¹⁶ De dood overvalle hen, laten zij levend in het dodenrijk neerdalen; want boosheid is in hun woning, in hun binnenste.	¹⁶ Laat de dood hen onverhoeds treffen, laat hen levend neerdalen in het dodenrijk, want bij hen huist het kwaad, het heerst in hun hart.
¹⁷ Ik echter, ik zal tot God roepen en de HEERE zal mij verlossen.	¹⁷ Maar ik, ik roep tot God, de Here zal mij verlossen.	¹⁷ En ik? Ik roep tot God, de HEER zal mij redden.
¹⁸ 's Avonds, en 's morgens, en 's middags zal ik klagen en kermen, en Hij zal mijn stem horen.	¹⁸ Des avonds, des morgens en des middags klaag en kreun ik; Hij hoort mijn stem.	¹⁸ In de avond, in de morgen, in de middag klaag ik en zucht ik, en Hij hoort mijn stem.
¹⁹ Hij heeft mijn ziel in vrede verlost van de strijd tegen mij, want met velen waren zij tegen mij.	¹⁹ Hij verlost mijn ziel in vrede van de strijd tegen mij, want met velen zijn zij tegen mij.	¹⁹ Hij zal mij verlossen en in veiligheid brengen, mijn vijanden zal Hij afweren, al zijn ze met velen tegen mij.
²⁰ God zal horen en hen vernederen – Hij, Die van oudsher troont – omdat bij hen geen enkele verandering is en zij God niet vrezen.	²⁰ God hoort en Hij zal hen vernederen (Hij, die van oudsher troont) [sela]; hen, die onbekeerlijk zijn en God niet vrezen.	²⁰ God hoort mij en vernedert hen. Hij troont van voor onze dagen. sela Maar zij zijn onverbeterlijk, ze hebben voor Hem geen ontzag.
²¹ Hij slaat zijn handen aan wie vrede met hem had, hij ontheiligt zijn verbond.	²¹ Hij strekt zijn handen uit tegen hen met wie hij vrede had, hij schendt zijn verbond;	²¹ Wie zo doet, verraadt zijn vrienden en verbreekt de broederband.
²² Zijn mond is gladder dan boter, maar zijn hart wil strijd; zijn woorden zijn zachter dan olie, maar het zijn getrokken zwaarden.	²² Zijn mond is gladder dan boter, maar strijd is in zijn hart; zijn woorden zijn zachter dan olie, maar het zijn ontblote klingen.	²² Zijn mond is glad als boter, maar vijandig is zijn hart, zijn woorden, zachter dan olie, zijn een getrokken dolk.
²³ Werp uw zorg op de HEERE, en Híj zal u onderhouden; Hij zal voor eeuwig niet toelaten dat de rechtvaardige wankelt.	²³ Werp uw bekommernis op de Here, Hij zal voor u zorgen; Hij zal nimmermeer toelaten, dat de rechtvaardige wankelt.	²³ Leg je last op de HEER en Hij zal je steunen, nooit zal Hij dulden dat een rechtvaardige ten val komt.
²⁴ Maar U, o God, U zult de mannen van bloed en bedrog doen neerdalen in de put van het verderf; zij zullen nog niet de helft van hun dagen bereiken. Ik echter vertrouw op U.	²⁴ Maar Gij, o God, zult hen doen neerdalen in de kuil van het verderf; de mannen van bloed en bedrog zullen hun dagen niet ter helfte volbrengen. Ik echter vertrouw op U.	²⁴ Maar hen, God, doet U neerdalen in de kuil der ontbinding. Die mannen van bloed en bedrog – zij zullen hun leven niet half voltooien, maar ik, ik vertrouw op U.