Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ Een onderwijzing van David, voor de koorleider, bij snarenspel.	¹ Voor de koorleider. Bij snarenspel. Een leerdicht van David.	¹ Au chef des chantres. Avec instruments à cordes. Cantique de David. O Dieu! prête l'oreille à ma prière, Et ne te dérobe pas à mes supplications!
² O God, neem mijn gebed ter ore, verberg U niet voor mijn smeken,	² Neem, o God, mijn gebed ter ore, verberg U niet voor mijn smeking.	² Ecoute-moi, et réponds-moi! J'erre çà et là dans mon chagrin et je m'agite,
³ sla acht op mij en verhoor mij. Ik zwerf rond in mijn klagen en kreun,	³ Sla acht op mij en antwoord mij; in mijn onrust zwerf ik kreunend rond,	³ A cause de la voix de l'ennemi et de l'oppression du méchant; Car ils font tomber sur moi le malheur, Et me poursuivent avec colère.
⁴ vanwege het schreeuwen van de vijand, vanwege de goddeloze die angst aanjaagt. Want zij storten onrecht over mij uit, in toorn haten zij mij.	⁴ Vanwege het geschreeuw van de vijand, vanwege de kwelling van de goddeloze; want zij storten onheil over mij uit, en bestoken mij in toorn.	⁴ Mon coeur tremble au dedans de moi, Et les terreurs de la mort me surprennent;
⁵ Mijn hart beeft in mijn binnenste, dodelijke schrik heeft mij overvallen.	⁵ Mijn hart krimpt in mijn binnenste ineen, verschrikkingen des doods zijn op mij gevallen,	⁵ La crainte et l'épouvante m'assaillent, Et le frisson m'enveloppe.
⁶ Vrees en beven komen over mij, huiver bedekt mij.	⁶ Vrees en beving komen over mij, schrik overstelpt mij,	⁶ Je dis: Oh! si j'avais les ailes de la colombe, Je m'envolerais, et je trouverais le repos;
⁷ Daarom zeg ik: Och, gaf iemand mij vleugels als van een duif! Ik zou wegvliegen naar waar ik blijven kon.	⁷ Zodat ik zeg: O, had ik vleugelen als een duif, ik zou wegvliegen en een woonplaats zoeken;	⁷ Voici, je fuirais bien loin, J'irais séjourner au désert; -Pause.
⁸ Zie, ik zou ver wegzwerven, ik zou overnachten in de woestijn.	⁸ Zie, ver zou ik heenvlieden, ik zou vernachten in de woestijn. [sela]	⁸ Je m'échapperais en toute hâte, Plus rapide que le vent impétueux, que la tempête.
⁹ Ik zou mij haasten zodat ik zou ontkomen aan de rukwind, aan de storm.	⁹ Ik zou mij haastig een wijkplaats zoeken tegen de rukwind, tegen de storm.	⁹ Réduis à néant, Seigneur, divise leurs langues! Car je vois dans la ville la violence et les querelles;
¹⁰ Verslind hen, Heere, verwar hun taal, want ik zie geweld en onenigheid in de stad.	¹⁰ Verwar hen, Here, verdeel hun spraak. Want ik zie geweld en twist in de stad,	¹⁰ Elles en font jour et nuit le tour sur les murs; L'iniquité et la malice sont dans son sein;
¹¹ Die omringen haar op haar muren, dag en nacht; onrecht en onheil zijn binnen in haar.	¹¹ Dag en nacht waren zij om haar rond, op haar muren; daarbinnen zijn onheil en moeite,	¹¹ La méchanceté est au milieu d'elle, Et la fraude et la tromperie ne quittent point ses places.
¹² Enkel verderf is binnen in haar; list en bedrog wijken niet van haar plein.	¹² Verderf is daarbinnen, van haar plein wijken verdrukking noch bedrog.	¹² Ce n'est pas un ennemi qui m'outrage, je le supporterais; Ce n'est pas mon adversaire qui s'élève contre moi, Je me cacherais devant lui.
¹³ Immers, het is geen vijand die mij hoont, anders zou ik het verdragen hebben; het is niet mijn hater die zich tegen mij verheft, anders zou ik mij voor hem verborgen hebben.	¹³ Want het is geen vijand, die mij smaadt; dat zou ik dragen; het is niet mijn hater, die zich over mij verheft; voor hem zou ik mij verbergen.	¹³ C'est toi, que j'estimais mon égal, Toi, mon confident et mon ami!
¹⁴ Maar u bent het, o sterveling, als mijn gelijke, mijn leidsman en mijn bekende.	¹⁴ Maar gij zijt het, een mens; mijns gelijke, mijn vriend en vertrouwde:	¹⁴ Ensemble nous vivions dans une douce intimité, Nous allions avec la foule à la maison de Dieu!
¹⁵ Wij die zeer aangenaam en vertrouwelijk met elkaar omgingen, wij wandelden in gezelschap van velen naar Gods huis!	¹⁵ Wij, die samen vertrouwelijke omgang genoten, die in het feestgewoel gingen naar Gods huis.	¹⁵ Que la mort les surprenne, Qu'ils descendent vivants au séjour des morts! Car la méchanceté est dans leur demeure, au milieu d'eux.
¹⁶ Laat de dood hen als een schuldeiser overvallen, laat hen levend in het graf neerdalen; want kwaad heerst in hun woning, in hun binnenste.	¹⁶ De dood overvalle hen, laten zij levend in het dodenrijk neerdalen; want boosheid is in hun woning, in hun binnenste.	¹⁶ Et moi, je crie à Dieu, Et l'Eternel me sauvera.
¹⁷ Ik echter, ik zal tot God roepen en de HEERE zal mij verlossen.	¹⁷ Maar ik, ik roep tot God, de Here zal mij verlossen.	¹⁷ Le soir, le matin, et à midi, je soupire et je gémis, Et il entendra ma voix.
¹⁸ 's Avonds, en 's morgens, en 's middags zal ik klagen en kermen, en Hij zal mijn stem horen.	¹⁸ Des avonds, des morgens en des middags klaag en kreun ik; Hij hoort mijn stem.	¹⁸ Il me délivrera de leur approche et me rendra la paix, Car ils sont nombreux contre moi.
¹⁹ Hij heeft mijn ziel in vrede verlost van de strijd tegen mij, want met velen waren zij tegen mij.	¹⁹ Hij verlost mijn ziel in vrede van de strijd tegen mij, want met velen zijn zij tegen mij.	¹⁹ Dieu entendra, et il les humiliera, Lui qui de toute éternité est assis sur son trône; -Pause. Car il n'y a point en eux de changement, Et ils ne craignent point Dieu.
²⁰ God zal horen en hen vernederen – Hij, Die van oudsher troont – omdat bij hen geen enkele verandering is en zij God niet vrezen.	²⁰ God hoort en Hij zal hen vernederen (Hij, die van oudsher troont) [sela]; hen, die onbekeerlijk zijn en God niet vrezen.	²⁰ Il porte la main sur ceux qui étaient en paix avec lui, Il viole son alliance;
²¹ Hij slaat zijn handen aan wie vrede met hem had, hij ontheiligt zijn verbond.	²¹ Hij strekt zijn handen uit tegen hen met wie hij vrede had, hij schendt zijn verbond;	²¹ Sa bouche est plus douce que la crème, Mais la guerre est dans son coeur; Ses paroles sont plus onctueuses que l'huile, Mais ce sont des épées nues.
²² Zijn mond is gladder dan boter, maar zijn hart wil strijd; zijn woorden zijn zachter dan olie, maar het zijn getrokken zwaarden.	²² Zijn mond is gladder dan boter, maar strijd is in zijn hart; zijn woorden zijn zachter dan olie, maar het zijn ontblote klingen.	²² Remets ton sort à l'Eternel, et il te soutiendra, Il ne laissera jamais chanceler le juste.
²³ Werp uw zorg op de HEERE, en Híj zal u onderhouden; Hij zal voor eeuwig niet toelaten dat de rechtvaardige wankelt.	²³ Werp uw bekommernis op de Here, Hij zal voor u zorgen; Hij zal nimmermeer toelaten, dat de rechtvaardige wankelt.	²³ Et toi, ô Dieu! tu les feras descendre au fond de la fosse; Les hommes de sang et de fraude N'atteindront pas la moitié de leurs jours. C'est en toi que je me confie.
²⁴ Maar U, o God, U zult de mannen van bloed en bedrog doen neerdalen in de put van het verderf; zij zullen nog niet de helft van hun dagen bereiken. Ik echter vertrouw op U.	²⁴ Maar Gij, o God, zult hen doen neerdalen in de kuil van het verderf; de mannen van bloed en bedrog zullen hun dagen niet ter helfte volbrengen. Ik echter vertrouw op U.