Psalmen 49
© Herziene Statenvertaling
© NBG
© NBV 2021
1 Een psalm, voor de koorleider, van de zonen van Korach. 1 Voor de koorleider. Van de Korachieten. Een psalm. 1 Voor de koorleider. Van de Korachieten, een psalm.
2 Hoor dit, alle volken, neem het ter ore, alle bewoners van de wereld, 2 Hoort dit, alle gij volken, neemt ter ore, alle bewoners der wereld, 2 Luister, volken, allemaal, hoor, bewoners van de wereld,
3 zowel eenvoudigen als aanzienlijken, rijk en arm samen. 3 Zowel geringen als aanzienlijken, rijken en armen tezamen. 3 mensen, kinderen van Adam, rijk en arm, iedereen.
4 Mijn mond zal enkel wijsheid spreken, en de overdenking van mijn hart zal vol inzicht zijn. 4 Mijn mond zal enkel wijsheid spreken, de overdenking van mijn hart is louter inzicht. 4 Mijn mond spreekt wijze woorden, diepzinnig is wat mijn hart overpeinst,
5 Ik zal mijn oor neigen tot een spreuk, ik zal mijn verborgenheden onthullen bij harpspel. 5 Ik zal mijn oor tot een spreuk neigen, mijn geheimenis bij de citer ontsluieren. 5 ik heb een open oor voor raadselspreuken, bij het spel op de lier onthul ik een geheim.
6 Waarom zou ik bevreesd zijn in dagen van onheil, wanneer de onrechtvaardigen mij op de hielen zitten en mij omringen? 6 Waarom zou ik vrezen in dagen des kwaads, als de ongerechtigheid van mijn belagers mij omringt; 6 Waarom zou ik vrezen in slechte tijden, als ik door uitbuiters word omringd,
7 Zij vertrouwen op hun vermogen en beroemen zich op hun grote rijkdom. 7 Van hen, die op hun vermogen vertrouwen, en op hun grote rijkdommen zich beroemen? 7 die vertrouwen op hun vermogen en pronken met hun rijkdom?
8 Niemand van hen kan zijn broeder metterdaad verlossen, hij kan God zijn losgeld niet geven. 8 Niemand kan ooit een broeder loskopen, noch Gode zijn losprijs betalen, 8 Geen mens kan een ander vrijkopen, wat God vraagt voor een leven, is niet te betalen.
9 De losprijs voor hun leven is immers te kostbaar en zal voor eeuwig ontoereikend zijn. 9 (Te hoog immers is de prijs voor hun leven, en voor altoos ontoereikend) 9 De prijs van het leven is te hoog, in eeuwigheid niet op te brengen.
10 Hij zou dan voor altijd verder leven, en het verderf niet zien. 10 Dat hij voor immer zou voortleven, de groeve niet zou zien. 10 Onmogelijk dat iemand voor altijd zou leven, de kuil van het graf nooit zou zien.
11 Want hij ziet dat wijzen sterven, dat een dwaas en een onverstandige samen omkomen en hun vermogen aan anderen nalaten. 11 Veeleer ziet hij, dat wijzen sterven, dat dwazen en redelozen tezamen te gronde gaan en hun vermogen aan anderen nalaten. 11 Dit zien we: wijze mensen sterven, maar ook dommen en dwazen vergaan en laten hun vermogen achter.
12 Hun diepste gedachte is dat hun huizen voor eeuwig zullen bestaan, hun woningen van generatie op generatie; zij noemen de landen naar hun naam. 12 Hun diepste gedachte is, dat hun huizen altoos zullen bestaan, hun woningen van geslacht tot geslacht; zij noemen de landen naar hun namen. 12 Het graf is hun eeuwig thuis, hun woning van geslacht op geslacht, ook al stond er veel land op hun naam.
13 Toch blijft de mens, in al zijn aanzien, niet bestaan; hij wordt gelijk aan de dieren, die vergaan. 13 Maar de mens met al zijn praal houdt geen stand; hij is gelijk aan de beesten, die vergaan. 13 Een mens, hoe rijk ook, houdt geen stand, hij is als een dier dat wordt afgemaakt.
14 Deze weg die zij gaan, is hun dwaasheid; toch scheppen hun nakomelingen behagen in hun woorden. 14 Dit is het lot van hen die op zichzelf vertrouwen, het einde van wie behagen scheppen in hun eigen woorden. [sela] 14 Dit is het lot van wie op zichzelf vertrouwen, zo vergaat het wie zichzelf graag horen: sela
15 Als schapen zet men hen in het graf, de dood zal hen weiden. De oprechten zullen in de morgen over hen heersen, het graf zal hun gestalte doen wegteren, ver van hun woning. 15 Als schapen zinken zij in het dodenrijk, de dood weidt hen; de oprechten heersen over hen in de morgenstond; hun gedaante moet in het dodenrijk vergaan, zodat zij geen woning meer heeft. 15 als schapen verblijven zij in het dodenrijk, en de dood is hun herder. In de morgen vertrappen de oprechten hun graf, hun lichaam teert weg in het dodenrijk en vindt geen rust.
16 Maar God zal mijn ziel verlossen uit de greep van het graf, want Hij zal mij opnemen. 16 Maar God zal mijn leven verlossen uit de macht van het dodenrijk, want Hij zal mij opnemen. [sela] 16 Maar mij zal God vrijkopen uit de macht van het dodenrijk, mij zal Hij wegnemen. sela
17 Wees niet bevreesd, wanneer een man rijk wordt, wanneer de eer van zijn huis groot wordt, 17 Vrees niet, als iemand rijk wordt, als de heerlijkheid van zijn huis toeneemt, 17 Wees niet bang als iemand rijk wordt, een groter huis heeft en meer weelde.
18 want bij zijn sterven zal hij niets van dat alles meenemen, zijn eer zal hem in het graf niet nadalen. 18 Want in zijn sterven neemt hij niets van dat alles mede, zijn heerlijkheid daalt hem niet achterna. 18 Want bij zijn dood kan hij niets meenemen, zijn weelde volgt hem niet in het graf.
19 Al prijst hij zich in zijn leven gelukkig, al looft men u, omdat u zichzelf te goed doet, 19 Al prijst hij zich in zijn leven gelukkig, al looft men u, omdat gij u te goed doet, 19 Ook al prijst hij zich gelukkig met zijn leven, – wie roemt je niet in je voorspoed? –
20 toch zal hij komen tot het geslacht van zijn vaderen; voor altijd zullen zij het licht niet zien. 20 Toch zult gij tot het geslacht van uw vaderen komen, die nimmermeer het licht zullen zien. 20 hij zal zich voegen bij zijn voorgeslacht, bij hen die nooit het licht meer zien.
21 De mens, die wel in aanzien is, maar geen inzicht heeft, wordt gelijk aan de dieren, die vergaan. 21 De mens, die met al zijn praal geen inzicht heeft, is gelijk aan de beesten, die vergaan. 21 Een mens zonder inzicht, hoe rijk ook, hij is als een dier dat wordt afgemaakt.