Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ Een psalm van David. Roep ter verantwoording, HEERE, wie mij ter verantwoording roepen; bestrijd wie mij bestrijden.	¹ Van David. Twist, Here, tegen wie met mij twisten, bestrijd wie mij bestrijden.	¹ De David. Eternel! défends-moi contre mes adversaires, Combats ceux qui me combattent!
² Grijp het kleine en het grote schild, sta op, mij te hulp.	² Grijp schild en rondas, sta op, mij ter hulpe,	² Saisis le petit et le grand bouclier, Et lève-toi pour me secourir!
³ Neem de speer in de hand, sluit de weg af, houd mijn vervolgers tegen; zeg tegen mijn ziel: Ik ben uw heil.	³ Zwaai speer en strijdbijl tegen mijn vervolgers, zeg tot mijn ziel: Ik ben uw verlossing.	³ Brandis la lance et le javelot contre mes persécuteurs! Dis à mon âme: Je suis ton salut!
⁴ Laat beschaamd en te schande worden wie mij naar het leven staan; laat terugwijken en rood van schaamte worden wie kwaad tegen mij bedenken.	⁴ Laten beschaamd en te schande worden wie mij naar het leven staan, laten terugdeinzen en schaamrood worden wie onheil tegen mij beramen.	⁴ Qu'ils soient honteux et confus, ceux qui en veulent à ma vie! Qu'ils reculent et rougissent, ceux qui méditent ma perte!
⁵ Laat hen worden als kaf voor de wind, wanneer de engel van de HEERE hen wegdrijft.	⁵ Laten zij worden als kaf voor de wind, wanneer de Engel des Heren hen neerstoot;	⁵ Qu'ils soient comme la balle emportée par le vent, Et que l'ange de l'Eternel les chasse!
⁶ Laat hun weg duister en spiegelglad zijn, wanneer de engel van de HEERE hen vervolgt.	⁶ Hun weg zij duister en glibberig, wanneer de Engel des Heren hen achtervolgt;	⁶ Que leur route soit ténébreuse et glissante, Et que l'ange de l'Eternel les poursuive!
⁷ Want zonder reden verborgen zij een kuil – hun net – voor mij, zonder reden groeven zij een kuil voor mijn ziel.	⁷ Want zonder oorzaak verborgen zij voor mij hun net, zonder oorzaak dolven zij een kuil voor mijn leven.	⁷ Car sans cause ils m'ont tendu leur filet sur une fosse, Sans cause ils l'ont creusée pour m'ôter la vie.
⁸ Laat verwoesting over hem komen zonder dat hij het merkt, laat zijn net, dat hij heimelijk spande, hemzelf vangen; laat hem daarin vallen, met verwoesting.	⁸ Moge het verderf over hem komen, zonder dat hij het merkt; het net, dat hij verborgen had, vange hemzelf, hij valle in het verderf.	⁸ Que la ruine les atteigne à l'improviste, Qu'ils soient pris dans le filet qu'ils ont tendu, Qu'ils y tombent et périssent!
⁹ Dan zal mijn ziel zich in de HEERE verheugen, zij zal vrolijk zijn in Zijn heil.	⁹ Maar mijn ziel juicht in de Here, jubelt in zijn verlossing;	⁹ Et mon âme aura de la joie en l'Eternel, De l'allégresse en son salut.
¹⁰ Al mijn beenderen zullen zeggen: HEERE, wie is aan U gelijk! U redt de ellendige van wie sterker is dan hij, en de ellendige en arme van wie hem berooft.	¹⁰ Al mijn beenderen zeggen: Here, wie is als Gij, die de ellendige redt van wie sterker is dan hij, en de ellendige en de arme van wie hem berooft?	¹⁰ Tous mes os diront: Eternel! qui peut, comme toi, Délivrer le malheureux d'un plus fort que lui, Le malheureux et le pauvre de celui qui le dépouille?
¹¹ Misdadige getuigen staan tegen mij op; zij eisen iets van mij waarvan ik niet weet.	¹¹ Misdadige getuigen staan op, zij vragen mij naar wat ik niet weet,	¹¹ De faux témoins se lèvent: Ils m'interrogent sur ce que j'ignore.
¹² Zij vergelden mij kwaad voor goed, zij willen mij van het leven beroven.	¹² Zij vergelden mij kwaad voor goed; ik word van kinderen beroofd.	¹² Ils me rendent le mal pour le bien: Mon âme est dans l'abandon.
¹³ Maar ik? Waren zij ziek, dan was een rouwgewaad mijn kleding; ik kwelde mijzelf door te vasten, mijn gebed kwam telkens terug in mijn binnenste.	¹³ Maar mij aangaande, toen zij ziek waren, was een rouwgewaad mijn kleed, ik verootmoedigde mij met vasten, en mijn gebed keerde in mijn boezem weder;	¹³ Et moi, quand ils étaient malades, je revêtais un sac, J'humiliais mon âme par le jeûne, Je priais, la tête penchée sur mon sein.
¹⁴ Alsof het mijn vriend was, of mijn broeder, zo liep ik steeds rond; ik ging gebukt, in het zwart gehuld, als iemand die om zijn moeder treurt.	¹⁴ Als gold het mijn vriend of mijn broeder, zo liep ik rond; in het zwart gaande als in rouw over een moeder, zo boog ik mij neder.	¹⁴ Comme pour un ami, pour un frère, je me traînais lentement; Comme pour le deuil d'une mère, je me courbais avec tristesse.
¹⁵ Maar toen ík strompelde, waren zij verblijd en verzamelden zich; zij verzamelden zich om mij heen. Zij waren kreupel en ik merkte het niet, zij scheurden hun kleren en zwegen niet.	¹⁵ Doch toen ik strompelde verheugden zij zich en liepen te hoop; vechtlustigen, mij onbekend, liepen tegen mij te hoop; zij lasterden zonder ophouden.	¹⁵ Puis, quand je chancelle, ils se réjouissent et s'assemblent, Ils s'assemblent à mon insu pour m'outrager, Ils me déchirent sans relâche;
¹⁶ In hun eigen kring van huichelachtige spotters knarsetandden zij over mij.	¹⁶ Een kring van goddeloze spotters knarsten de tanden tegen mij.	¹⁶ Avec les impies, les parasites moqueurs, Ils grincent des dents contre moi.
¹⁷ Heere, hoelang zult U toekijken? Verlos mijn ziel van hun verwoestende daden, mijn eenzame ziel van de jonge leeuwen.	¹⁷ Hoelang, Here, zult Gij toezien? Verlos toch mijn ziel van hun verwoestingen, mijn eenzame, van de jonge leeuwen.	¹⁷ Seigneur! Jusques à quand le verras-tu? Protège mon âme contre leurs embûches, Ma vie contre les lionceaux!
¹⁸ Dan zal ik U loven in de grote gemeente, onder machtig veel volk zal ik U prijzen.	¹⁸ Dan zal ik U loven in een grote gemeente, onder een geweldige schare U prijzen.	¹⁸ Je te louerai dans la grande assemblée, Je te célébrerai au milieu d'un peuple nombreux.
¹⁹ Laat over mij zich niet verblijden wie om valse redenen mijn vijand zijn, en laat niet heimelijk knipogen wie mij zonder reden haten.	¹⁹ Dat mijn valse vijanden zich niet over mij verheugen, noch met de ogen knippen wie mij zonder oorzaak haten.	¹⁹ Que ceux qui sont à tort mes ennemis ne se réjouissent pas à mon sujet, Que ceux qui me haïssent sans cause ne m'insultent pas du regard!
²⁰ Want over vrede spreken zij niet, maar tegen de stillen in den lande bedenken zij bedrieglijke zaken.	²⁰ Waarlijk, van vrede spreken zij niet, en tegen de stillen in den lande beramen zij bedrieglijke dingen,	²⁰ Car ils tiennent un langage qui n'est point celui de la paix, Ils méditent la tromperie contre les gens tranquilles du pays.
²¹ Zij sperren hun mond wijd open tegen mij; zij zeggen: Haha, ons oog heeft het gezien!	²¹ Zij sperren hun mond open tegen mij, zij zeggen: Ha, ha! ons oog heeft het gezien.	²¹ Ils ouvrent contre moi leur bouche, Ils disent: Ah! ah! nos yeux regardent! -
²² U hebt het gezien, HEERE, zwijg niet; Heere, blijf niet ver van mij.	²² Gij hebt het gezien, Here, zwijg niet; o Here, wees niet verre van mij.	²² Eternel, tu le vois! ne reste pas en silence! Seigneur, ne t'éloigne pas de moi!
²³ Ontwaak en word wakker om mij recht te doen; mijn God en Heere, om mijn rechtszaak te voeren.	²³ Waak op en ontwaak voor mijn recht, voor mijn rechtsgeding, o mijn God en mijn Here.	²³ Réveille-toi, réveille-toi pour me faire justice! Mon Dieu et mon Seigneur, défends ma cause!
²⁴ Doe mij recht naar Uw gerechtigheid, HEERE, mijn God; laat hen zich over mij niet verblijden.	²⁴ Doe mij recht naar uw gerechtigheid, o Here, mijn God, dat zij zich niet over mij verheugen;	²⁴ Juge-moi selon ta justice, Eternel, mon Dieu! Et qu'ils ne se réjouissent pas à mon sujet!
²⁵ Laat hen niet zeggen in hun hart: Aha, wij hebben onze zin! Laat hen niet zeggen: Wij hebben hem verslonden!	²⁵ Dat zij in hun hart niet zeggen: Ha! onze wens! dat zij niet zeggen: Wij hebben hem verslonden!	²⁵ Qu'ils ne disent pas dans leur coeur: Ah! voilà ce que nous voulions! Qu'ils ne disent pas: Nous l'avons englouti!
²⁶ Laat beschaamd en tezamen rood van schaamte worden wie zich over mijn onheil verblijden; laat met schaamte en schande bekleed worden wie zich tegen mij verheffen.	²⁶ Laten tezamen beschaamd en schaamrood worden, wie zich verheugen over mijn rampspoed, laten met schande en smaad bekleed worden, wie tegen mij pralen.	²⁶ Que tous ensemble ils soient honteux et confus, Ceux qui se réjouissent de mon malheur! Qu'ils revêtent l'ignominie et l'opprobre, Ceux qui s'élèvent contre moi!
²⁷ Laat vrolijk zingen en verblijd zijn wie vreugde vinden in mijn gerechtigheid; laat hen voortdurend zeggen: De HEERE is groot! Hij vindt vreugde in de vrede van Zijn dienaar.	²⁷ Laten jubelen en zich verheugen, wie mijn rechtvaardiging begeren; dat zij bestendig zeggen: De Here is groot, die welgevallen heeft aan het heil van zijn knecht.	²⁷ Qu'ils aient de l'allégresse et de la joie, Ceux qui prennent plaisir à mon innocence, Et que sans cesse ils disent: Exalté soit l'Eternel, Qui veut la paix de son serviteur!
²⁸ Dan zal mijn tong Uw gerechtigheid tot uiting brengen, Uw lof, de hele dag.	²⁸ En mijn tong zal van uw gerechtigheid gewagen, van uw lof de ganse dag.	²⁸ Et ma langue célébrera ta justice, Elle dira tous les jours ta louange.