|
 
|
|
| 1 Een psalm van David, voor de koorleider, op ‘De hinde van de dageraad’. |
1 Voor de koorleider. Op de wijze van: De hinde van de dageraad. Een psalm van David. |
1 Voor de koorleider. Op de wijs van De hinde van de dageraad. Een psalm van David. |
| 2 Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten, bent U ver van mijn verlossing, van de woorden van mijn jammerklacht? |
2 Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing, bij de woorden van mijn jammerklacht? |
2 Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten? U blijft ver weg en redt mij niet, ook al schreeuw ik het uit. |
| 3 Mijn God, ik roep overdag, maar U antwoordt niet, en 's nachts, maar ik vind geen stilte. |
3 Mijn God, ik roep des daags, en Gij antwoordt niet, en des nachts, en ik kom niet tot stilte. |
3 ‘Mijn God!’ roep ik overdag, en U antwoordt niet, ’s nachts, en ik vind geen rust. |
| 4 Maar U bent heilig, U troont op de lofzangen van Israël. |
4 Nochtans zijt Gij de Heilige, die troont op de lofzangen Israels. |
4 U bent de Heilige, die op Israëls lofzangen troont. |
| 5 Op U hebben onze vaderen vertrouwd, zij hebben vertrouwd en U hebt hen bevrijd. |
5 Op U hebben onze vaderen vertrouwd, zij hebben vertrouwd, en Gij deedt hen ontkomen; |
5 Op U hebben onze voorouders vertrouwd; zij hebben vertrouwd en U verloste hen, |
| 6 Tot U hebben zij geroepen en zij zijn gered, op U hebben zij vertrouwd en zij zijn niet beschaamd. |
6 Tot U hebben zij geroepen en zij werden gered, op U hebben zij vertrouwd en zij zijn niet beschaamd. |
6 tot U geroepen en zij ontkwamen, op U vertrouwd en zij werden niet beschaamd. |
| 7 Maar ik ben een worm en geen man, een smaad van mensen en veracht door het volk. |
7 Maar ik ben een worm en geen man, een smaad voor de mensen en veracht door het volk. |
7 Maar ik ben een worm en geen mens, door iedereen versmaad, bij het volk veracht. |
| 8 Allen die mij zien, bespotten mij; zij trekken de lippen op, zij schudden het hoofd en zeggen: |
8 Allen die mij zien, bespotten mij, zij steken de lip uit, zij schudden het hoofd: |
8 Allen die mij zien, bespotten mij, ze schudden meewarig het hoofd: |
| 9 Hij heeft zijn zaak aan de HEERE toevertrouwd – laat Die hem bevrijden! Laat Die hem redden, als Hij hem genegen is. |
9 Wentel het op de Here; laat die hem verlossen, hem redden, Hij heeft immers welgevallen aan hem! |
9 ‘Wend je tot de HEER! Laat Hij je verlossen, laat Hij je bevrijden, Hij houdt toch van je?’ |
| 10 U bent het toch Die mij uit de buik hebt getrokken, Die mij vertrouwen gaf, toen ik aan mijn moeders borst lag. |
10 Gij toch hebt mij uit de moederschoot getogen, Gij deedt mij vertrouwend rusten aan de borst van mijn moeder; |
10 U hebt mij uit de buik van mijn moeder gehaald, mij aan haar borsten toevertrouwd, |
| 11 Op U ben ik geworpen van de baarmoeder af, vanaf de moederschoot bent U mijn God. |
11 Aan U werd ik overgegeven bij mijn geboorte, van de moederschoot af zijt Gij mijn God. |
11 bij mijn geboorte vingen uw handen mij op, van de moederschoot af bent U mijn God. |
| 12 Blijf dan niet ver van mij, want de nood is nabij; er is immers geen helper. |
12 Wees dan niet verre van mij, want nabij is de nood, en er is geen helper. |
12 Blijf dan niet ver van mij, want de nood is nabij en er is niemand die helpt. |
| 13 Vele stieren hebben mij omringd, sterke stieren van Basan hebben mij omsingeld. |
13 Vele stieren hebben mij omringd, buffels van Basan hebben mij omsingeld; |
13 Een troep stieren staat om mij heen, buffels van Basan omsingelen mij, |
| 14 Zij hebben hun muil tegen mij opengesperd als een verscheurende en brullende leeuw. |
14 Zij sperren hun muil tegen mij open; een verscheurende, brullende leeuw. |
14 roofzuchtige, brullende leeuwen sperren hun muil naar mij open. |
| 15 Als water ben ik uitgestort, ontwricht zijn al mijn beenderen; mijn hart is als was, het is gesmolten diep in mijn binnenste. |
15 Als water ben ik uitgestort en al mijn beenderen zijn ontwricht; mijn hart is geworden als was, het is gesmolten in mijn binnenste; |
15 Als water ben ik uitgegoten, mijn gebeente valt uiteen, mijn hart is als was, het smelt in mijn lijf. |
| 16 Mijn kracht is verdroogd als een potscherf, mijn tong kleeft aan mijn gehemelte; U legt mij in het stof van de dood. |
16 Verdroogd als een scherf is mijn kracht, mijn tong kleeft aan mijn gehemelte; in het stof des doods legt Gij mij neer. |
16 Mijn kracht is droog als een potscherf, mijn tong kleeft aan mijn gehemelte, U legt mij neer in het stof van de dood. |
| 17 Want honden hebben mij omsingeld, een horde kwaaddoeners heeft mij omgeven; zij hebben mijn handen en mijn voeten doorboord. |
17 Want honden hebben mij omringd, een bende boosdoeners heeft mij omsingeld, die mijn handen en voeten doorboren. |
17 Honden staan om mij heen, een woeste bende sluit mij in, zij hebben mijn handen en voeten gebonden. |
| 18 Al mijn beenderen zou ik kunnen tellen; en zij, zij zien het aan, zij kijken naar mij. |
18 Al mijn beenderen kan ik tellen; zij kijken toe, zij zien met leedvermaak naar mij. |
18 Ik kan mijn beenderen tellen. Zij kijken vol leedvermaak toe, |
| 19 Zij verdelen mijn kleding onder elkaar en werpen het lot om mijn gewaad. |
19 Zij verdelen mijn klederen onder elkander en werpen het lot over mijn gewaad. |
19 verdelen mijn kleren onder elkaar, werpen het lot om mijn gewaad. |
| 20 Maar U, HEERE, blijf niet ver weg; mijn sterkte, kom mij spoedig te hulp. |
20 Maar Gij, Here, wees niet verre; mijn sterkte, haast U mij ter hulpe. |
20 HEER, houd u niet ver van mij, mijn sterkte, snel mij te hulp. |
| 21 Red mijn ziel van het zwaard, mijn eenzame ziel van het geweld van de hond. |
21 Red van het zwaard mijn ziel, mijn eenzame, van het geweld van de hond. |
21 Bevrijd mijn ziel van het zwaard, mijn leven uit de greep van die honden. |
| 22 Verlos mij uit de muil van de leeuw en van de horens van de wilde ossen. Ja, U hebt mij verhoord. |
22 Verlos mij uit de muil van de leeuw, en van de horens der woudossen. Gij hebt mij geantwoord! |
22 Red mij uit de muil van de leeuw, behoed mij voor de hoorns van de wilde stier. U geeft mij antwoord. |
| 23 Ik zal Uw Naam mijn broeders vertellen, in het midden van de gemeente zal ik U loven. |
23 Ik zal uw naam aan mijn broeders verkondigen, in het midden der gemeente zal ik U lofzingen. |
23 Ik zal uw naam bekendmaken, U loven in de kring van mijn volk. |
| 24 U die de HEERE vreest, loof Hem; alle nakomelingen van Jakob, vereer Hem; wees bevreesd voor Hem, alle nakomelingen van Israël. |
24 Gij, die de Here vreest, looft Hem, verheerlijkt Hem, gij ganse nageslacht van Jakob, en hebt ontzag voor Hem, gij ganse nageslacht van Israel. |
24 Loof Hem, jullie die de HEER vrezen, breng Hem eer, kinderen van Jakob, wees beducht voor Hem, volk van Israël. |
| 25 Want Hij heeft de ellendige in zijn ellende niet veracht en niet verafschuwd; Hij heeft Zijn aangezicht niet voor hem verborgen, maar Hij heeft gehoord, toen hij tot Hem riep. |
25 Want Hij heeft niet veracht noch versmaad de ellende van de ellendige, en zijn aangezicht niet voor hem verborgen, maar Hij heeft gehoord, toen hij tot Hem riep. |
25 Hij veracht de zwakke niet, verafschuwt niet wie wordt vernederd, Hij wendt zijn blik niet van hem af, maar hoort zijn hulpgeroep. |
| 26 Van U zal mijn lof zijn in een grote gemeente, mijn geloften zal ik nakomen in bijzijn van wie Hem vrezen. |
26 Van U komt mijn lof in een grote gemeente, mijn geloften zal ik betalen in de tegenwoordigheid van wie Hem vrezen. |
26 Daarom klinkt mijn lofzang in de kring van het volk, mijn geloften los ik in bij wie Hem vrezen. |
| 27 De zachtmoedigen zullen eten en verzadigd worden; wie de HEERE zoeken, zullen Hem loven. Uw hart zal voor eeuwig leven. |
27 De ootmoedigen zullen eten en verzadigd worden, wie de Here zoeken, zullen Hem loven, uw hart leve op, voor immer. |
27 De vernederden zullen eten en worden verzadigd. Zij die Hem zoeken, brengen lof aan de HEER. Voor altijd mogen jullie leven! |
| 28 Alle einden der aarde zullen eraan denken en zich tot de HEERE bekeren: alle geslachten van de heidenvolken zullen zich voor Uw aangezicht neerbuigen. |
28 Alle einden der aarde zullen het gedenken en zich tot de Here bekeren; alle geslachten der volken zullen zich nederbuigen voor uw aangezicht. |
28 Overal, tot aan de einden der aarde, zal men de HEER gedenken en zich tot Hem wenden. Voor U zullen zich buigen alle stammen en volken. |
| 29 Want het koningschap is van de HEERE, Hij heerst over de heidenvolken. |
29 Want het koninkrijk is des Heren, Hij is heerser over de volken. |
29 Want het koningschap is aan de HEER, Hij heerst over de volken. |
| 30 Alle groten der aarde zullen eten en zich neerbuigen. Allen die in het stof neerdalen en hun ziel niet in het leven kunnen behouden, zullen voor Zijn aangezicht neerbukken. |
30 Alle welgedanen der aarde eten en aanbidden; voor Hem knielen allen die in het stof nederdalen, en wie zijn ziel niet in leven kan houden. |
30 Wie op aarde in overvloed leven, zullen aanzitten en zich voor Hem buigen. Alle stervelingen zullen voor Hem knielen, allen die neerdalen in het graf. |
| 31 Het nageslacht zal Hem dienen, en aan de Heere toegeschreven worden tot in generaties. |
31 Het nakroost zal Hem dienen, er zal van de Here verteld worden aan het komende geslacht; |
31 Een nieuw geslacht zal Hem dienen en aan de kinderen vertellen van de Heer; |
| 32 Zij zullen komen en Zijn gerechtigheid verkondigen aan het volk dat geboren zal worden, want Hij heeft het gedaan. |
32 Zij zullen zijn gerechtigheid verkondigen aan het volk dat geboren zal worden, omdat Hij het gedaan heeft. |
32 aan het volk dat nog geboren moet worden zal het verhalen van zijn gerechtigheid, om wat Hij heeft gedaan. |