Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ HEERE, waarom blijft U van verre staan? Waarom verbergt U Zich in tijden van benauwdheid?	¹ Waarom, Here, staat Gij van verre, verbergt Gij U in tijden van nood?	¹ Waarom, HEER, bent U zo ver en verbergt U zich in tijden van nood?
² Fel en hoogmoedig achtervolgt de goddeloze de ellendige. Laat hen gegrepen worden in de listige plannen die zij bedacht hebben!	² Over de trots van de goddeloze is de ellendige ontstoken. Laat hen verstrikt worden in de boze plannen die zij bedacht hebben.	² In hun hoogmoed vervolgen zondaars de zwakken – maak hen gevangenen van hun eigen plannen!
³ Want de goddeloze beroemt zich over zijn hartenwens; hij zegent de gierigaard, hij lastert de HEERE.	³ De goddeloze immers roemt naar hartelust, de woekeraar spreekt zegenwensen, hij versmaadt de Here.	³ De mens zonder God prijst wat hij najaagt, en als hij rijk is, vervloekt en veracht hij de HEER.
⁴ De goddeloze, met zijn neus trots omhoog, onderzoekt niet. Al zijn gedachten zijn: Er is geen God!	⁴ De goddeloze met zijn neus in de hoogte [denkt]: Hij vraagt geen rekenschap; al zijn gedachten zijn: Er is geen God.	⁴ Hij denkt in zijn waan: Niemand vraagt mij rekenschap. Er is geen God, maakt hij zich wijs.
⁵ Zijn wegen bezorgen te allen tijde verdriet. Uw oordelen gaan hem te hoog, hij houdt ze ver van zich; al zijn tegenstanders blaast hij weg.	⁵ Zijn wegen zijn voorspoedig te allen tijde. Uw gerichten zijn hem te hoog, hij blaast tegen allen die hem benauwen;	⁵ Het gaat hem goed, wat hij ook onderneemt, maar uw verheven oordelen raken hem niet. Zijn tegenstanders beticht hij van leugens.
⁶ Hij zegt in zijn hart: Ik zal niet wankelen, want van generatie op generatie zal mij geen onheil treffen.	⁶ Hij zegt in zijn hart: Ik zal niet wankelen, ik, die van geslacht tot geslacht niet in rampspoed zal raken.	⁶ Hij denkt bij zichzelf: Ik kom niet ten val, nooit kan het kwaad mij deren.
⁷ Zijn mond is vol vervloeking, bedrog en list, onder zijn tong is kwaad en onrecht.	⁷ Zijn mond is vervuld van vloek en bedrog en verdrukking, onder zijn tong zijn ongerechtigheid en onheil,	⁷ Zijn mond vloekt en liegt, dreigt met geweld, zijn tong brengt misdaad en onrecht voort.
⁸ Hij ligt in een hinderlaag in de dorpen, op verborgen plaatsen doodt hij de onschuldige, zijn ogen loeren op de arme.	⁸ Hij ligt in hinderlaag bij de gehuchten, in het verborgene doodt hij de onschuldige. Zijn ogen bespieden de zwakke,	⁸ Op stille plaatsen ligt hij in hinderlaag, op verborgen plekken doodt hij onschuldigen, zijn ogen spieden naar weerloze mensen.
⁹ Hij ligt in een hinderlaag op een verborgen plaats, zoals een leeuw in zijn schuilplaats; hij ligt in een hinderlaag om de ellendige te overvallen, hij overvalt de ellendige als hij hem in zijn net trekt.	⁹ Hij loert in het verborgene als een leeuw in de struiken; hij loert om de ellendige te vangen, hij vangt de ellendige, hem trekkend in zijn net.	⁹ Hij loert, verborgen als een leeuw in het struikgewas, hij loert op de zwakke en tracht hem te vangen, hij vangt zijn prooi in een net en sleurt hem mee –
¹⁰ Hij duikt neer, hij bukt zich, en de arme valt in zijn sterke poten.	¹⁰ Hij bukt, duikt ineen, en de zwakken vallen in zijn sterke klauwen.	¹⁰ die buigt, krimpt ineen, en valt in zijn klauwen, weerloos.
¹¹ Hij zegt in zijn hart: God heeft het vergeten, Hij heeft Zijn aangezicht verborgen, Hij ziet het in eeuwigheid niet.	¹¹ Hij zegt in zijn hart: God vergeet het, Hij verbergt zijn aangezicht, Hij ziet het in eeuwigheid niet.	¹¹ Hij denkt bij zichzelf: God vergeet het, wendt zijn blik af, ziet het niet.
¹² Sta op, HEERE God, hef Uw hand op, vergeet de ellendigen niet.	¹² Sta op, Here! o God, hef uw hand op, vergeet de ellendigen niet.	¹² Sta op, HEER, hef uw hand, God, vergeet de armen niet.
¹³ Waarom lastert de goddeloze God? Waarom zegt hij in zijn hart: U zult geen rekenschap eisen?	¹³ Waarom smaadt de goddeloze God, spreekt hij in zijn hart: Gij vraagt geen rekenschap.	¹³ Hoe kan de zondaar U verachten en denken: God vraagt geen rekenschap.
¹⁴ Ú ziet het wél, want U aanschouwt de moeite en het verdriet, opdat men het in Uw hand geeft; op Ú verlaat de arme zich, U bent geweest een Helper van de wees.	¹⁴ Gij ziet het, want Gij aanschouwt moeite en verdriet, om het in uw hand te leggen. Op U verlaat zich de zwakke, voor de wees zijt Gij een helper.	¹⁴ Toch ziet U de pijn en het verdriet, U merkt het op en weegt het in uw hand. Op U vertrouwen weerloze mensen, de wezen, U komt hun te hulp.
¹⁵ Breek de arm van de goddeloze en de kwaaddoener, eis rekenschap van hem over zijn goddeloosheid, tot U er niets meer van vindt.	¹⁵ Verbreek de arm van de goddeloze en boze, straf zijn goddeloosheid, totdat Gij ze niet meer vindt.	¹⁵ Breek de macht van de goddelozen, eis rekenschap en ban het kwade uit.
¹⁶ De HEERE is Koning, eeuwig en altijd; de heidenvolken zijn uit Zijn land verdwenen.	¹⁶ De Here is Koning, eeuwig en altoos. De volken zijn vergaan uit zijn land.	¹⁶ De HEER is koning voor eeuwig en altijd: vijandige volken verdwijnen uit zijn land.
¹⁷ U hebt de wens van de zachtmoedigen gehoord, HEERE, U zult hun hart versterken, Uw oor zal er acht op slaan	¹⁷ De begeerte der ootmoedigen hebt Gij, Here, gehoord: Gij sterkt hun hart, uw oor merkt op,	¹⁷ U, HEER, verhoort de wens van de nederigen, U bemoedigt hen en luistert met aandacht,
¹⁸ om de wees en de verdrukte recht te doen. Dan zal een aardse sterveling voortaan geen geweld meer bedrijven.	¹⁸ Om recht te doen de wees en de verdrukte, zodat nooit meer een aards sterveling schrik aanjaagt.	¹⁸ U doet recht aan wezen en verdrukten. Geen mens kan hen nog uit het land verjagen.