Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ Waarom woelen de volken en zinnen de natien op ijdelheid?	¹ Waarom woeden de heidenvolken en bedenken de volken wat zonder inhoud is?	¹ Wat razen de volken, en hoe spreken de lieden zo lichtvaardig?	¹ Wat woelen de volken, wat kramen de natien ijdele taal uit!
² De koningen der aarde scharen zich in slagorde en de machthebbers spannen samen tegen de Here en zijn gezalfde:	² De koningen van de aarde stellen zich op en de vorsten spannen samen tegen de HEERE en tegen Zijn Gezalfde:	² De koningen der aarde staan op; en de vorsten beraadslagen met elkander tegen den Heer en tegen zijnen Gezalfde, [zeggende]:	² De koningen der aarde smeden plannen, de vorsten spannen samen tegen den Heer en zijn gezalfde:
³ Laat ons hun banden verscheuren en hun touwen van ons werpen!	³ Laten wij Hun banden verscheuren en Hun touwen van ons werpen!	³ Laat ons hunne banden verscheuren, en hunne touwen van ons werpen.	³ "Rijten wij hun banden stuk, werpen wij hun koorden van ons!"
⁴ Die in de hemel zetelt, lacht; de Here spot met hen.	⁴ Die in de hemel woont, zal lachen, de Heere zal hen bespotten.	⁴ Maar Hij, die in den hemel woont, belacht hen, de Heer bespot hen.	⁴ Hij die in den hemel zetelt belacht hen, de Heer spot met hen;
⁵ Dan spreekt Hij tot hen in zijn toorn, en verschrikt hen in zijn gramschap:	⁵ Dan zal Hij tot hen spreken in Zijn toorn, in Zijn brandende toorn hun schrik aanjagen.	⁵ Dan spreekt Hij tot hen in zijnen toorn, en verschrikt hen in zijne grimmigheid:	⁵ straks spreekt hij tot hen in zijn toorn, verbijstert hen in zijn gramschap.
⁶ Ik heb immers mijn koning gesteld over Sion, mijn heilige berg.	⁶ Ik heb Mijn Koning toch gezalfd over Sion, Mijn heilige berg.	⁶ Ik, Ik heb mijnen koning gesteld over Sion, mijnen heiligen berg.	⁶ "Maar ik, ik heb mijn koning aangesteld op den Sion, mijn heiligen berg."
⁷ Ik wil gewagen van het besluit des Heren: Hij sprak tot mij: Mijn zoon zijt gij; Ik heb u heden verwekt.	⁷ Ik zal het besluit bekendmaken: De HEERE heeft tegen Mij gezegd: U bent Mijn Zoon, Ík heb U heden verwekt.	⁷ Ik wil van zulk ene wijze prediken, dat de Heer tot mij gezegd heeft: Gij zijt mijn zoon, heden heb Ik u verwekt.	⁷ Ik wil verhalen van 's Heeren besluit; de Heer heeft tot mij gezegd: Gij zijt mijn zoon; ik heb heden u verwekt.
⁸ Vraag Mij en Ik zal volken geven tot uw erfdeel, de einden der aarde tot uw bezit.	⁸ Eis van Mij en Ik zal U de heidenvolken als Uw eigendom geven, de einden der aarde als Uw bezit.	⁸ Eis van Mij, zo zal Ik u de volken tot een erfdeel geven, en de einden der aarde tot een eigendom.	⁸ Vraag mij slechts, zo wil ik u de volkeren ten erve geven, de einden der aarde als bezitting.
⁹ Gij zult hen verpletteren met een ijzeren knots, hen stukslaan als pottenbakkerswerk.	⁹ U zult hen verpletteren met een ijzeren scepter, U zult hen in stukken slaan als aardewerk.	⁹ Gij zult hem met een ijzeren schepter verslaan, als potten zult gij hen in stukken smijten.	⁹ Gij zult hen verpletteren met een ijzeren knots, hen verbrijzelen als aarden vaten.
¹⁰ Nu dan, gij koningen, weest verstandig, laat u gezeggen, gij richters der aarde.	¹⁰ Nu dan, koningen, handel verstandig. Laat u onderwijzen, rechters van de aarde.	¹⁰ Zo laat u nu onderwijzen, gij koningen, en laat u tuchtigen, gij rechters der aarde.	¹⁰ Nu dan, koningen, weest verstandig, laat u gezeggen, wereldbestuurders!
¹¹ Dient de Here met vreze en verheugt u met beving.	¹¹ Dien de HEERE met vreze, verheug u met huiver.	¹¹ Dient den Heer met vrees, en verheugt u met beving.	¹¹ Brengt den Heer met vreze uw hulde, juicht al sidderend hem ter eer.
¹² Kust de zoon, opdat hij niet toorne en gij onderweg niet te gronde gaat, want zeer licht ontbrandt zijn toorn. Welzalig allen die bij Hem schuilen!	¹² Kus de Zoon, opdat Hij niet toornig wordt en u onderweg omkomt, wanneer Zijn toorn slechts even ontbrandt. Welzalig allen die tot Hem de toevlucht nemen!	¹² Kust den zoon, dat hij niet toornig worde en gij omkomt op den weg; want zijn toorn zal straks ontbranden. Maar welgelukzalig allen, die op hem vertrouwen.	¹² Huldigt hem, opdat hij niet toorne en gij te gronde gaat; want zeer haast ontbrandt zijn toorn. Heil allen die tot hem de toevlucht nemen!