Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ Daarna antwoordde de HEERE Job uit een storm en zei:	¹ Toen antwoordde de Here Job uit een storm en zeide:	¹ L'Eternel répondit à Job du milieu de la tempête et dit:
² Wie is hij die Mijn raad duister maakt met woorden zonder kennis?	² Wie is het toch, die het raadsbesluit verduistert met woorden zonder verstand?	² Qui est celui qui obscurcit mes desseins Par des discours sans intelligence?
³ Omgord nu als een man uw heupen, dan zal Ik u ondervragen. Maak Mij eens bekend:	³ Gord nu als een man uw lendenen, dan wil Ik u ondervragen, opdat gij Mij onderricht.	³ Ceins tes reins comme un vaillant homme; Je t'interrogerai, et tu m'instruiras.
⁴ Waar was u toen Ik de aarde grondvestte? Maak het bekend, als u echt inzicht hebt.	⁴ Waar waart gij, toen Ik de aarde grondvestte? Vertel het, indien gij inzicht hebt!	⁴ Où étais-tu quand je fondais la terre? Dis-le, si tu as de l'intelligence.
⁵ Wie heeft haar afmetingen bepaald? U weet het immers wel. Of wie heeft het meetlint over haar uitgespannen?	⁵ Wie heeft haar afmetingen bepaald? Gij weet het immers! Of wie heeft over haar het meetsnoer gespannen?	⁵ Qui en a fixé les dimensions, le sais-tu? Ou qui a étendu sur elle le cordeau?
⁶ Waarop zijn haar pijlers neergezonken? Of wie heeft haar hoeksteen gelegd,	⁶ Waarop zijn haar pijlers neergelaten, of wie heeft haar hoeksteen gelegd,	⁶ Sur quoi ses bases sont-elles appuyées? Ou qui en a posé la pierre angulaire,
⁷ toen de morgensterren samen vrolijk zongen, en al de kinderen van God juichten?	⁷ Terwijl de morgensterren tezamen juichten, en al de zonen Gods jubelden?	⁷ Alors que les étoiles du matin éclataient en chants d'allégresse, Et que tous les fils de Dieu poussaient des cris de joie?
⁸ Of wie heeft de zee met deuren afgesloten, toen zij losbarstte en uit de baarmoeder naar buiten kwam,	⁸ Wie heeft de zee met deuren afgesloten, toen zij bruisend uit de moederschoot kwam?;	⁸ Qui a fermé la mer avec des portes, Quand elle s'élança du sein maternel;
⁹ toen Ik haar een wolk gaf als kleding, en de donkere wolken als haar omslagdoek.	⁹ Toen Ik wolken maakte tot haar kleed en duisternis tot haar windselen;	⁹ Quand je fis de la nuée son vêtement, Et de l'obscurité ses langes;
¹⁰ Ik stelde haar Mijn grens, en plaatste een grendel en deuren,	¹⁰ Toen Ik de door Mij gestelde grens uitbrak, grendel en deuren aanbracht;	¹⁰ Quand je lui imposai ma loi, Et que je lui mis des barrières et des portes;
¹¹ en zei: Tot hiertoe mag u komen en niet verder, hier zal zich een grens stellen tegen de hoogmoed van uw golven.	¹¹ Toen Ik sprak: Tot hiertoe en niet verder zult gij komen, hier zal de trots uwer golven blijven staan!	¹¹ Quand je dis: Tu viendras jusqu'ici, tu n'iras pas au delà; Ici s'arrêtera l'orgueil de tes flots?
¹² Hebt u in uw dagen de morgen ontboden? Hebt u de dageraad zijn plaats gewezen,	¹² Hebt gij ooit in uw leven de morgen ontboden, de dageraad zijn plaats aangewezen,	¹² Depuis que tu existes, as-tu commandé au matin? As-tu montré sa place à l'aurore,
¹³ om de einden van de aarde vast te grijpen, zodat de goddelozen van haar afgeschud worden?	¹³ Om de zomen der aarde aan te grijpen, zodat de goddelozen van haar worden afgeschud?	¹³ Pour qu'elle saisisse les extrémités de la terre, Et que les méchants en soient secoués;
¹⁴ De aarde verandert als leem door een zegel, en de dingen krijgen vorm als een kleed.	¹⁴ Zij verandert zich als leem, waarin een zegel wordt gedrukt, de dingen staan daar als in een kleed.	¹⁴ Pour que la terre se transforme comme l'argile qui reçoit une empreinte, Et qu'elle soit parée comme d'un vêtement;
¹⁵ De goddelozen wordt hun licht onthouden, en de opgeheven arm wordt gebroken.	¹⁵ Dan wordt de goddelozen hun licht ontnomen, en de opgeheven arm wordt gebroken.	¹⁵ Pour que les méchants soient privés de leur lumière, Et que le bras qui se lève soit brisé?
¹⁶ Bent u gekomen tot aan de bronnen van de zee? Hebt u gewandeld op de bodem van de watervloed?	¹⁶ Zijt gij doorgedrongen tot de bronnen der zee, en hebt gij door de geheimenissen van de waterdiepte gewandeld?	¹⁶ As-tu pénétré jusqu'aux sources de la mer? T'es-tu promené dans les profondeurs de l'abîme?
¹⁷ Zijn de poorten van de dood aan u geopenbaard? Hebt u de poorten van de schaduw van de dood gezien?	¹⁷ Zijn de poorten des doods voor u onthuld, en hebt gij de poorten der diepe duisternis aanschouwd?	¹⁷ Les portes de la mort t'ont-elles été ouvertes? As-tu vu les portes de l'ombre de la mort?
¹⁸ Reikt uw inzicht tot de breedten van de aarde? Maak het bekend, als u dit allemaal weet.	¹⁸ Reikt uw begrip zover als de breedte der aarde? Vertel het, indien gij dit alles weet!	¹⁸ As-tu embrassé du regard l'étendue de la terre? Parle, si tu sais toutes ces choses.
¹⁹ Waarheen is de weg waar het licht woont? En de duisternis, waar is zijn woonplaats,	¹⁹ Waar is de weg naar de woning van het licht, en de duisternis, waar is haar verblijf,	¹⁹ Où est le chemin qui conduit au séjour de la lumière? Et les ténèbres, où ont-elles leur demeure?
²⁰ zodat u die naar zijn gebied kunt brengen, en dat u de paden naar zijn huis kunt opmerken?	²⁰ Zodat gij haar brengen kunt naar haar gebied, en de paden naar haar huis kent?	²⁰ Peux-tu les saisir à leur limite, Et connaître les sentiers de leur habitation?
²¹ U weet het vast wel, want u was toen al geboren, en uw dagen zijn groot in aantal.	²¹ Gij zult dat wel weten, want toen werdt gij geboren en het getal uwer dagen is groot!	²¹ Tu le sais, car alors tu étais né, Et le nombre de tes jours est grand!
²² Bent u gekomen bij de schatkamers van de sneeuw? Hebt u de schatkamers van de hagel gezien,	²² Zijt gij doorgedrongen tot de schatkamers van de sneeuw? En hebt gij de schatkamers van de hagel gezien,	²² Es-tu parvenu jusqu'aux amas de neige? As-tu vu les dépôts de grêle,
²³ die Ik achterhoud voor een tijd van benauwdheid, voor een dag van strijd en oorlog?	²³ Die Ik heb opgespaard voor de tijd van benauwdheid, voor de dag van strijd en oorlog?	²³ Que je tiens en réserve pour les temps de détresse, Pour les jours de guerre et de bataille?
²⁴ Waarheen is de weg waar het licht zich verdeelt, en de oostenwind zich verspreidt over de aarde?	²⁴ Waar is de weg naar de plaats waar het licht zich verdeelt, vanwaar de oostenwind zich verbreidt over de aarde?	²⁴ Par quel chemin la lumière se divise-t-elle, Et le vent d'orient se répand-il sur la terre?
²⁵ Wie klieft voor de stortvloed een waterloop, en een weg voor het weerlicht van de donder,	²⁵ Wie heeft voor de stortvloed een geul gegraven en een weg voor de bliksemschichten,	²⁵ Qui a ouvert un passage à la pluie, Et tracé la route de l'éclair et du tonnerre,
²⁶ om het te laten regenen op het land, waar niemand is, op de woestijn, waarin geen mens is,	²⁶ Om regen te geven op het onbewoonde land, op de steppe, waar geen mens is,	²⁶ Pour que la pluie tombe sur une terre sans habitants, Sur un désert où il n'y a point d'hommes;
²⁷ om het gebied van verwoesting en vernietiging te verzadigen, en om het opkomende groen te laten groeien?	²⁷ Om woestijn en woestenij te verzadigen en de spruiten van het jonge groen te doen ontluiken?	²⁷ Pour qu'elle abreuve les lieux solitaires et arides, Et qu'elle fasse germer et sortir l'herbe?
²⁸ Heeft de regen een vader? Of wie brengt de druppels van de dauw voort?	²⁸ Heeft de regen een vader? Of wie heeft de dauwdruppelen verwekt?	²⁸ La pluie a-t-elle un père? Qui fait naître les gouttes de la rosée?
²⁹ Uit wiens buik komt het ijs naar buiten? En wie baart de rijp van de hemel?	²⁹ Uit wier schoot komt het ijs te voorschijn, en de rijp des hemels, wie baart die?	²⁹ Du sein de qui sort la glace, Et qui enfante le frimas du ciel,
³⁰ Het water wordt hard als een steen, en het oppervlak van de watervloed raakt vastgevroren.	³⁰ Als tot steen verdichten zich de wateren, en de vlakte van de watervloed sluit zich aaneen.	³⁰ Pour que les eaux se cachent comme une pierre, Et que la surface de l'abîme soit enchaînée?
³¹ Kunt u de banden van het Zevengesternte vastbinden, of de ketenen van de Orion losmaken?	³¹ Kunt gij de banden der Pleiaden binden, of de boeien van de Orion slaken?	³¹ Noues-tu les liens des Pléiades, Ou détaches-tu les cordages de l'Orion?
³² Kunt u de Mazzarot tevoorschijn laten komen op zijn tijd, en kunt u de Wagen met zijn kinderen leiden?	³² Doet gij de tekens van de Dierenriem te rechter tijd opgaan, en bestuurt gij de Beer met zijn jongen?	³² Fais-tu paraître en leur temps les signes du zodiaque, Et conduis-tu la Grande Ourse avec ses petits?
³³ Kent u de verordeningen van de hemel, of kunt u op aarde zijn beleid bepalen?	³³ Kent gij de inzettingen des hemels, bepaalt gij zijn heerschappij over de aarde?	³³ Connais-tu les lois du ciel? Règles-tu son pouvoir sur la terre?
³⁴ Kunt u uw stem tot de wolken verheffen, zodat een overvloed van water u overdekt?	³⁴ Kunt gij uw stem tot de wolken verheffen, zodat een stroom van water u bedekt?	³⁴ Elèves-tu la voix jusqu'aux nuées, Pour appeler à toi des torrents d'eaux?
³⁵ Kunt u bliksemflitsen sturen, zodat zij gaan, en tegen u zeggen: Zie, hier zijn wij?	³⁵ Kunt gij de bliksemen uitzenden, zodat zij heengaan en tot u zeggen: Hier zijn wij?	³⁵ Lances-tu les éclairs? Partent-ils? Te disent-ils: Nous voici?
³⁶ Wie heeft de wijsheid in het binnenste gelegd? Of wie heeft aan het hart het inzicht gegeven?	³⁶ Wie heeft wijsheid gelegd in de donkere wolken of wie heeft inzicht verleend aan de grillige wolkengevaarten?	³⁶ Qui a mis la sagesse dans le coeur, Ou qui a donné l'intelligence à l'esprit?
³⁷ Wie kan de wolken met wijsheid tellen? En wie kan de kruiken van de hemel neerleggen,	³⁷ Wie telt de wolken met wijsheid af, en wie keert de kruiken des hemels om,	³⁷ Qui peut avec sagesse compter les nuages, Et verser les outres des cieux,
³⁸ zodat het stof vast wordt als iets dat gegoten is, en de kluiten aan elkaar kleven?	³⁸ Wanneer het stof stolt tot gegoten metaal en de kluiten aan elkander kleven?	³⁸ Pour que la poussière se mette à ruisseler, Et que les mottes de terre se collent ensemble?
		³⁹ Chasses-tu la proie pour la lionne, Et apaises-tu la faim des lionceaux,
		⁴⁰ Quand ils sont couchés dans leur tanière, Quand ils sont en embuscade dans leur repaire?
		⁴¹ Qui prépare au corbeau sa pâture, Quand ses petits crient vers Dieu, Quand ils sont errants et affamés?