Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ Maar Job antwoordde en zei:	¹ Maar Job antwoordde:	¹ Hiob antwortete und sprach:
² Hoe heb jij hem geholpen die geen kracht heeft, en de arm verlost die geen macht heeft?	² Hoe goed hebt gij de onmachtige geholpen, en de krachteloze arm gesteund!	² Wem stehest du bei? Dem, der keine Kraft hat? Hilfst du dem, der keine Stärke in Armen hat?
³ Hoe heb jij hem raad gegeven die geen wijsheid had, en hoe heb jij hem wijsheid in overvloed bekendgemaakt?	³ Wat hebt gij goede raad gegeven aan hem die wijsheid mist, en welk een inzicht hebt gij overvloedig bekend gemaakt!	³ Wem gibst du Rat? Dem, der keine Weisheit hat? und zeigest einem Mächtigen, wie er's ausführen soll?
⁴ Aan wie heb jij zulke woorden bekendgemaakt? En wiens geest is van jou uitgegaan?	⁴ Met wiens hulp hebt gij zulke woorden geuit, en wiens geest ging van u uit?	⁴ Für wen redest du, und für wen gehet der Odem von dir?
⁵ De gestorvenen zullen opnieuw geboren worden van onder de wateren, en de bewoners daarvan.	⁵ De schimmen krimpen ineen onder de wateren, en hun bewoners.	⁵ Die Riesen ängsten sich unter den Wassern und die bei ihnen wohnen.
⁶ Het graf is naakt voor Hem, en er is geen bedekking voor het verderf.	⁶ Het dodenrijk ligt voor Hem open, het verderf heeft geen bedekking.	⁶ Die Hölle ist aufgedeckt vor ihm, und das Verderben hat keine Decke.
⁷ Hij strekt het noorden uit over het ledige; Hij hangt de aarde op aan het niets.	⁷ Hij spant het noorden uit over de baaierd, Hij hangt de aarde op aan het niet.	⁷ Er breitet aus die Mitternacht nirgend an und hänget die Erde an nichts.
⁸ Hij bindt het water in Zijn wolken; toch scheurt de wolk daaronder niet.	⁸ Hij bindt de wateren bijeen in zijn wolken, zonder dat het wolkendek daaronder scheurt.	⁸ Er fasset das Wasser zusammen in seine Wolken, und die Wolken zerreißen drunter nicht.
⁹ Hij bedekt de aanblik van Zijn troon; Hij spreidt Zijn wolk erover uit.	⁹ Hij bedekt de aanblik van zijn troon door daarover zijn wolken uit te spreiden.	⁹ Er hält seinen Stuhl und breitet seine Wolken davor.
¹⁰ Hij heeft een begrenzing afgetekend over het wateroppervlak, tot aan de grens tussen licht en duisternis.	¹⁰ Hij trok een kring over het watervlak, tot waar het licht aan de duisternis grenst;	¹⁰ Er hat um das Wasser ein Ziel gesetzt, bis das Licht samt der Finsternis vergehe.
¹¹ De pilaren van de hemel sidderen en zijn verbijsterd vanwege Zijn bestraffing.	¹¹ De zuilen des hemels wankelden en stonden ontzet voor zijn dreigen.	¹¹ Die Säulen des Himmels zittern und entsetzen sich vor seinem Schelten.
¹² Door Zijn kracht heeft Hij de zee opgezweept, en door Zijn inzicht heeft Hij Rahab neergeslagen.	¹² Hij stilde de zee door zijn kracht en verpletterde Rahab door zijn beleid.	¹² Vor seiner Kraft wird das Meer plötzlich ungestüm, und vor seinem Verstand erhebet sich die Höhe des Meers.
¹³ Door Zijn Geest kreeg de hemel schoonheid; Zijn hand heeft de snelle slang doorboord.	¹³ Door zijn adem werd de hemel helder, zijn hand doorboorde de snelle slang.	¹³ Am Himmel wird's schön durch seinen Wind, und seine Hand bereitet die gerade Schlange.
¹⁴ Zie, dit zijn nog maar de uiteinden van Zijn wegen; wat hebben wij slechts een fluisterend woord van Hem gehoord! Wie zou dan de donder van Zijn kracht kunnen begrijpen?	¹⁴ Zie, dit zijn nog maar de uitlopers zijner wegen, en slechts een fluisterend woord vernemen wij van Hem. Wie zou dan de donder zijner kracht kunnen verstaan?	¹⁴ Siehe, also gehet sein Tun, aber davon haben wir ein gering Wörtlein vernommen. Wer will aber den Donner seiner Macht verstehen?