Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ Maar Job antwoordde en zei:	¹ Maar Job antwoordde:	¹ Job prit la parole et dit:
² Hoe heb jij hem geholpen die geen kracht heeft, en de arm verlost die geen macht heeft?	² Hoe goed hebt gij de onmachtige geholpen, en de krachteloze arm gesteund!	² Comme tu sais bien venir en aide à la faiblesse! Comme tu prêtes secours au bras sans force!
³ Hoe heb jij hem raad gegeven die geen wijsheid had, en hoe heb jij hem wijsheid in overvloed bekendgemaakt?	³ Wat hebt gij goede raad gegeven aan hem die wijsheid mist, en welk een inzicht hebt gij overvloedig bekend gemaakt!	³ Quels bons conseils tu donnes à celui qui manque d'intelligence! Quelle abondance de sagesse tu fais paraître!
⁴ Aan wie heb jij zulke woorden bekendgemaakt? En wiens geest is van jou uitgegaan?	⁴ Met wiens hulp hebt gij zulke woorden geuit, en wiens geest ging van u uit?	⁴ A qui s'adressent tes paroles? Et qui est-ce qui t'inspire?
⁵ De gestorvenen zullen opnieuw geboren worden van onder de wateren, en de bewoners daarvan.	⁵ De schimmen krimpen ineen onder de wateren, en hun bewoners.	⁵ Devant Dieu les ombres tremblent Au-dessous des eaux et de leurs habitants;
⁶ Het graf is naakt voor Hem, en er is geen bedekking voor het verderf.	⁶ Het dodenrijk ligt voor Hem open, het verderf heeft geen bedekking.	⁶ Devant lui le séjour des morts est nu, L'abîme n'a point de voile.
⁷ Hij strekt het noorden uit over het ledige; Hij hangt de aarde op aan het niets.	⁷ Hij spant het noorden uit over de baaierd, Hij hangt de aarde op aan het niet.	⁷ Il étend le septentrion sur le vide, Il suspend la terre sur le néant.
⁸ Hij bindt het water in Zijn wolken; toch scheurt de wolk daaronder niet.	⁸ Hij bindt de wateren bijeen in zijn wolken, zonder dat het wolkendek daaronder scheurt.	⁸ Il renferme les eaux dans ses nuages, Et les nuages n'éclatent pas sous leur poids.
⁹ Hij bedekt de aanblik van Zijn troon; Hij spreidt Zijn wolk erover uit.	⁹ Hij bedekt de aanblik van zijn troon door daarover zijn wolken uit te spreiden.	⁹ Il couvre la face de son trône, Il répand sur lui sa nuée.
¹⁰ Hij heeft een begrenzing afgetekend over het wateroppervlak, tot aan de grens tussen licht en duisternis.	¹⁰ Hij trok een kring over het watervlak, tot waar het licht aan de duisternis grenst;	¹⁰ Il a tracé un cercle à la surface des eaux, Comme limite entre la lumière et les ténèbres.
¹¹ De pilaren van de hemel sidderen en zijn verbijsterd vanwege Zijn bestraffing.	¹¹ De zuilen des hemels wankelden en stonden ontzet voor zijn dreigen.	¹¹ Les colonnes du ciel s'ébranlent, Et s'étonnent à sa menace.
¹² Door Zijn kracht heeft Hij de zee opgezweept, en door Zijn inzicht heeft Hij Rahab neergeslagen.	¹² Hij stilde de zee door zijn kracht en verpletterde Rahab door zijn beleid.	¹² Par sa force il soulève la mer, Par son intelligence il en brise l'orgueil.
¹³ Door Zijn Geest kreeg de hemel schoonheid; Zijn hand heeft de snelle slang doorboord.	¹³ Door zijn adem werd de hemel helder, zijn hand doorboorde de snelle slang.	¹³ Son souffle donne au ciel la sérénité, Sa main transperce le serpent fuyard.
¹⁴ Zie, dit zijn nog maar de uiteinden van Zijn wegen; wat hebben wij slechts een fluisterend woord van Hem gehoord! Wie zou dan de donder van Zijn kracht kunnen begrijpen?	¹⁴ Zie, dit zijn nog maar de uitlopers zijner wegen, en slechts een fluisterend woord vernemen wij van Hem. Wie zou dan de donder zijner kracht kunnen verstaan?	¹⁴ Ce sont là les bords de ses voies, C'est le bruit léger qui nous en parvient; Mais qui entendra le tonnerre de sa puissance?