|
 
|
|
| 1 Maar Job antwoordde en zei: |
1 Maar Job antwoordde: |
1 Hierop antwoordde Job: |
| 2 Hoe heb jij hem geholpen die geen kracht heeft, en de arm verlost die geen macht heeft? |
2 Hoe goed hebt gij de onmachtige geholpen, en de krachteloze arm gesteund! |
2 ‘Heb jij dan hulp geboden aan de machteloze, heb jij de arm gesteund die het aan kracht ontbrak? |
| 3 Hoe heb jij hem raad gegeven die geen wijsheid had, en hoe heb jij hem wijsheid in overvloed bekendgemaakt? |
3 Wat hebt gij goede raad gegeven aan hem die wijsheid mist, en welk een inzicht hebt gij overvloedig bekend gemaakt! |
3 Wat heb jij tegen hem gezegd die wijsheid mist, heb jij hem ruimschoots goede raad gegeven? |
| 4 Aan wie heb jij zulke woorden bekendgemaakt? En wiens geest is van jou uitgegaan? |
4 Met wiens hulp hebt gij zulke woorden geuit, en wiens geest ging van u uit? |
4 En wie heeft jou je woorden ingefluisterd, wiens geest spreekt door jouw mond? |
| 5 De gestorvenen zullen opnieuw geboren worden van onder de wateren, en de bewoners daarvan. |
5 De schimmen krimpen ineen onder de wateren, en hun bewoners. |
5 De schimmen worden aan het sidderen gebracht, de onderaardse wateren en hun bewoners. |
| 6 Het graf is naakt voor Hem, en er is geen bedekking voor het verderf. |
6 Het dodenrijk ligt voor Hem open, het verderf heeft geen bedekking. |
6 Het dodenrijk ligt open voor God: niets in de afgrond blijft verborgen. |
| 7 Hij strekt het noorden uit over het ledige; Hij hangt de aarde op aan het niets. |
7 Hij spant het noorden uit over de baaierd, Hij hangt de aarde op aan het niet. |
7 Hij strekt het noorden uit boven de woeste leegte, en hangt de aarde op – boven het niets. |
| 8 Hij bindt het water in Zijn wolken; toch scheurt de wolk daaronder niet. |
8 Hij bindt de wateren bijeen in zijn wolken, zonder dat het wolkendek daaronder scheurt. |
8 Hij laat de wolken zwellen van het water, maar ze splijten niet onder hun gewicht. |
| 9 Hij bedekt de aanblik van Zijn troon; Hij spreidt Zijn wolk erover uit. |
9 Hij bedekt de aanblik van zijn troon door daarover zijn wolken uit te spreiden. |
9 Hij bedekt de aanblik van zijn troon en spreidt er een wolk over uit. |
| 10 Hij heeft een begrenzing afgetekend over het wateroppervlak, tot aan de grens tussen licht en duisternis. |
10 Hij trok een kring over het watervlak, tot waar het licht aan de duisternis grenst; |
10 Hij trekt een cirkel rond de wateren, langs de verste grens van licht en duisternis. |
| 11 De pilaren van de hemel sidderen en zijn verbijsterd vanwege Zijn bestraffing. |
11 De zuilen des hemels wankelden en stonden ontzet voor zijn dreigen. |
11 De hemelzuilen schudden heen en weer en zijn verbijsterd, zo vervaarlijk is Hij. |
| 12 Door Zijn kracht heeft Hij de zee opgezweept, en door Zijn inzicht heeft Hij Rahab neergeslagen. |
12 Hij stilde de zee door zijn kracht en verpletterde Rahab door zijn beleid. |
12 Met zijn kracht doet Hij de zee bedaren en met zijn vaardigheid verdelgt Hij Rahab. |
| 13 Door Zijn Geest kreeg de hemel schoonheid; Zijn hand heeft de snelle slang doorboord. |
13 Door zijn adem werd de hemel helder, zijn hand doorboorde de snelle slang. |
13 Met zijn adem blaast Hij de hemel schoon, zijn hand doorboort de kronkelende slang. |
| 14 Zie, dit zijn nog maar de uiteinden van Zijn wegen; wat hebben wij slechts een fluisterend woord van Hem gehoord! Wie zou dan de donder van Zijn kracht kunnen begrijpen? |
14 Zie, dit zijn nog maar de uitlopers zijner wegen, en slechts een fluisterend woord vernemen wij van Hem. Wie zou dan de donder zijner kracht kunnen verstaan? |
14 En dat is nog maar het minste van zijn kunnen; wij vangen van zijn woorden slechts gefluister op. Wie kan de donder van zijn kracht bevatten?’ |