Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

Genesis 15

© Herziene Statenvertaling	© NBG	King James
¹ Na deze dingen kwam het woord van de HEERE tot Abram in een visioen: Wees niet bevreesd, Abram, Ik ben voor u een schild, uw loon zeer groot.	¹ Hierna kwam het woord des Heren tot Abram in een gezicht: Vrees niet, Abram Ik ben uw schild; uw loon zal zeer groot zijn.	¹ After these things the word of the LORD came unto Abram in a vision, saying, Fear not, Abram: I [am] thy shield, [and] thy exceeding great reward.
² Toen zei Abram: Heere HEERE, wat zult U mij dan geven, aangezien ik kinderloos heenga en de bezitter van mijn huis deze Eliëzer uit Damascus zal zijn?	² En Abram zeide: Here Here, wat zult Gij mij geven, daar ik kinderloos heenga en de bezitter van mijn huis, dat zal deze Damascener Eliezer zijn.	² And Abram said, Lord GOD, what wilt thou give me, seeing I go childless, and the steward of my house [is] this Eliezer of Damascus?
³ Verder zei Abram: Zie, mij hebt U geen nageslacht gegeven, en zie, iemand die in mijn huis geboren is, zal mijn erfgenaam zijn.	³ En Abram zeide: Zie, mij hebt Gij geen nakroost gegeven, en nu moet een onderhorige mijn erfgenaam zijn.	³ And Abram said, Behold, to me thou hast given no seed: and, lo, one born in my house is mine heir.
⁴ Maar zie, het woord van de HEERE kwam tot hem: Deze man zal uw erfgenaam niet zijn, maar iemand die uit uw eigen lichaam voortkomt, die zal uw erfgenaam zijn.	⁴ En zie, het woord des Heren kwam tot hem: Deze zal uw erfgenaam niet zijn, maar uw lijfelijke zoon, die zal uw erfgenaam zijn.	⁴ And, behold, the word of the LORD [came] unto him, saying, This shall not be thine heir; but he that shall come forth out of thine own bowels shall be thine heir.
⁵ Toen leidde Hij hem naar buiten en zei: Kijk toch naar de hemel en tel de sterren, als u ze kunt tellen. En Hij zei tegen hem: Zo talrijk zal uw nageslacht zijn.	⁵ Toen leidde Hij hem naar buiten, en zeide: Zie toch op naar de hemel en tel de sterren, indien gij ze tellen kunt; en Hij zeide tot hem: Zo zal uw nageslacht zijn.	⁵ And he brought him forth abroad, and said, Look now toward heaven, and tell the stars, if thou be able to number them: and he said unto him, So shall thy seed be.
⁶ En hij geloofde in de HEERE, en Die rekende hem dat tot gerechtigheid.	⁶ En hij geloofde in de Here, en Hij rekende het hem toe als gerechtigheid.	⁶ And he believed in the LORD; and he counted it to him for righteousness.
⁷ Verder zei Hij tegen hem: Ik ben de HEERE, Die u uit Ur van de Chaldeeën geleid heeft, om u dit land te geven om het in bezit te hebben.	⁷ En Hij zeide tot hem: Ik ben de Here, die u uit Ur der Chaldeeen heb geleid om u dit land in bezit te geven.	⁷ And he said unto him, I [am] the LORD that brought thee out of Ur of the Chaldees, to give thee this land to inherit it.
⁸ Hij zei: Heere HEERE, waardoor zal ik weten dat ik het in bezit zal krijgen?	⁸ En hij zeide: Here Here, waaraan zal ik weten, dat ik het bezitten zal?	⁸ And he said, Lord GOD, whereby shall I know that I shall inherit it?
⁹ Hij zei tegen hem: Haal voor Mij een driejarige jonge koe, een driejarige geit, een driejarige ram, een tortelduif en een jonge duif.	⁹ En Hij zeide tot hem: Haal mij een driejarige jonge koe, een driejarige geit, een driejarige ram, een tortelduif en een jonge duif.	⁹ And he said unto him, Take me an heifer of three years old, and a she goat of three years old, and a ram of three years old, and a turtledove, and a young pigeon.
¹⁰ Hij haalde al deze dieren voor Hem, deelde ze doormidden en legde de stukken tegenover elkaar; de vogels deelde hij echter niet.	¹⁰ Hij haalde die alle voor Hem, deelde ze middendoor en legde de stukken tegenover elkander, maar het gevogelte deelde hij niet.	¹⁰ And he took unto him all these, and divided them in the midst, and laid each piece one against another: but the birds divided he not.
¹¹ Er kwamen roofvogels op de kadavers af, maar Abram joeg die weg.	¹¹ Toen de roofvogels op de dode dieren neerstreken, joeg Abram ze weg.	¹¹ And when the fowls came down upon the carcases, Abram drove them away.
¹² En het gebeurde, toen de zon bijna onderging, dat er een diepe slaap op Abram viel. En zie, een grote, schrikwekkende duisternis viel op hem.	¹² Toen de zon op het punt stond onder te gaan, viel een diepe slaap op Abram. En zie, hem overviel een angstwekkende, dikke duisternis.	¹² And when the sun was going down, a deep sleep fell upon Abram; and, lo, an horror of great darkness fell upon him.
¹³ Toen zei God tegen Abram: Weet wel dat uw nakomelingen vreemdelingen zullen zijn in een land dat niet van hen is; zij zullen hen dienen en men zal hen vierhonderd jaar onderdrukken.	¹³ En Hij zeide tot Abram: Weet voorzeker, dat uw nakomelingen vreemdelingen zullen zijn in een land, dat het hunne niet is, en dat zij hen dienen zullen, en dat die hen zullen verdrukken, vierhonderd jaar.	¹³ And he said unto Abram, Know of a surety that thy seed shall be a stranger in a land [that is] not theirs, and shall serve them; and they shall afflict them four hundred years;
¹⁴ Maar ook zal Ik over het volk dat zij zullen dienen, rechtspreken en daarna zullen zij met veel bezittingen wegtrekken.	¹⁴ Doch ook het volk, dat zij zullen dienen, zal Ik richten, en daarna zullen zij met grote have uittrekken.	¹⁴ And also that nation, whom they shall serve, will I judge: and afterward shall they come out with great substance.
¹⁵ Maar ú zult in vrede tot uw vaderen heengaan; u zult in goede ouderdom begraven worden.	¹⁵ Maar gij zult in vrede tot uw vaderen gaan; gij zult in hoge ouderdom begraven worden.	¹⁵ And thou shalt go to thy fathers in peace; thou shalt be buried in a good old age.
¹⁶ De vierde generatie zal hier terugkeren, want de maat van de ongerechtigheid van de Amorieten is tot nu toe niet vol.	¹⁶ Het vierde geslacht echter zal hierheen wederkeren, want eerder is de maat van de ongerechtigheid der Amorieten niet vol.	¹⁶ But in the fourth generation they shall come hither again: for the iniquity of the Amorites [is] not yet full.
¹⁷ En het gebeurde dat de zon onderging en het donker werd; en zie, er was een rokende oven en een brandende fakkel, die tussen die stukken doorging.	¹⁷ Toen de zon was ondergegaan, en er dikke duisternis was, zie, een rokende oven met een vurige fakkel, welke tussen die stukken doorging.	¹⁷ And it came to pass, that, when the sun went down, and it was dark, behold a smoking furnace, and a burning lamp that passed between those pieces.
¹⁸ Op die dag sloot de HEERE een verbond met Abram, en zei: Aan uw nageslacht heb Ik dit land gegeven, van de rivier van Egypte af tot aan de grote rivier, de rivier de Eufraat:	¹⁸ Te dien dage sloot de Here een verbond met Abram, zeggende: Aan uw nageslacht zal Ik dit land geven, van de rivier van Egypte tot de grote rivier, de rivier de Eufraat:	¹⁸ In the same day the LORD made a covenant with Abram, saying, Unto thy seed have I given this land, from the river of Egypt unto the great river, the river Euphrates:
¹⁹ de Kenieten, de Kenezieten, de Kadmonieten,	¹⁹ De Keniet, de Kenizziet, de Kadmoniet,	¹⁹ The Kenites, and the Kenizzites, and the Kadmonites,
²⁰ de Hethieten, de Ferezieten, de Refaïeten,	²⁰ De Hethiet, de Perizziet, de Refaieten,	²⁰ And the Hittites, and the Perizzites, and the Rephaims,
²¹ de Amorieten, de Kanaänieten, de Girgasieten en de Jebusieten.	²¹ De Amoriet, de Kanaaniet, de Girgasiet en de Jebusiet.	²¹ And the Amorites, and the Canaanites, and the Girgashites, and the Jebusites.