Hispage :: Online Bibles :: Many translations in many languages

¹ De slang nu was het listigste van alle dieren des velds, die de Here God gemaakt had; en zij zeide tot de vrouw: God heeft zeker wel gezegd: Gij zult niet eten van enige boom in de hof?	¹ De slang nu was de listigste onder alle dieren van het veld, die de HEERE God gemaakt had; en hij zei tegen de vrouw: Is het echt zo dat God gezegd heeft: U mag niet eten van alle bomen in de hof?	¹ De slang was het schranderste van al het gedierte des velds dat de Heere God gemaakt had, en zij zeide tot de vrouw: Heeft God waarlijk gezegd dat gij van geen boom in den hof eten moogt?
² Toen zeide de vrouw tot de slang: Van de vrucht van het geboomte in de hof mogen wij eten,	² En de vrouw zei tegen de slang: Van de vrucht van de bomen in de hof mogen wij eten,	² De vrouw zeide tot de slang: Van alle bomen in den hof mogen wij eten;
³ Maar van de vrucht van de boom, die in het midden van de hof staat, heeft God gezegd: Gij zult daarvan niet eten noch die aanraken; anders zult gij sterven.	³ maar van de vrucht van de boom die in het midden van de hof staat, heeft God gezegd: U mag daarvan niet eten en hem niet aanraken, anders sterft u.	³ maar van de vruchten des booms die midden in den hof staat, heeft God gezegd, zult gij niet eten; gij moogt ze zelfs niet aanraken; anders sterft gij.
⁴ De slang echter zeide tot de vrouw: Gij zult geenszins sterven,	⁴ Toen zei de slang tegen de vrouw: U zult zeker niet sterven.	⁴ Maar de slang zeide tot de vrouw: Gij zult gewis niet sterven;
⁵ Maar God weet, dat ten dage, dat gij daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden, en gij als God zult zijn, kennende goed en kwaad.	⁵ Maar God weet dat, op de dag dat u daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden en dat u als God zult zijn, goed en kwaad kennend.	⁵ maar God weet wel dat wanneer gij daarvan eet u de ogen zullen opengaan en gij aan goden gelijk zult zijn, kennende goed en kwaad.
⁶ En de vrouw zag, dat de boom goed was om van te eten, en dat hij een lust was voor de ogen, ja, dat de boom begeerlijk was om daardoor verstandig te worden, en zij nam van zijn vrucht en at, en zij gaf ook haar man, die bij haar was, en hij at.	⁶ En de vrouw zag dat die boom goed was om ervan te eten en dat hij een lust was voor het oog, ja, een boom die begerenswaardig was om er verstandig door te worden; en zij nam van zijn vrucht en at; en zij gaf ook wat aan haar man, die bij haar was, en hij at ervan.	⁶ De vrouw nu, ziende dat de boom goed was tot spijs, een lust voor de ogen en begeerlijk om daardoor verstand te krijgen, nam van zijn vruchten, at en gaf ze ook aan haar man; en deze at er van.
⁷ Toen werden hun beider ogen geopend, en zij bemerkten, dat zij naakt waren; zij hechtten vijgebladeren aaneen en maakten zich schorten.	⁷ Toen werden de ogen van beiden geopend en zij merkten dat zij naakt waren. Zij vlochten vijgenbladeren samen en maakten voor zichzelf schorten.	⁷ Nu gingen beider ogen open en bemerkten zij dat zij naakt waren; daarom hechtten zij vijgebladeren aaneen en maakten zich gordels.
⁸ Toen zij het geluid van de Here God hoorden, die in de hof wandelde in de avondkoelte, verborgen de mens en zijn vrouw zich voor de Here God tussen het geboomte in de hof.	⁸ En zij hoorden de stem van de HEERE God, Die in de hof wandelde, bij de wind in de namiddag. Toen verborgen Adam en zijn vrouw zich voor het aangezicht van de HEERE God te midden van de bomen in de hof.	⁸ Doch toen zij bij het opsteken van den wind den Heere God in den hof hoorden wandelen, verborgen zich de mens en zijn vrouw voor den Heere God tussen het geboomte van den hof.
⁹ En de Here God riep de mens tot Zich en zeide tot hem: Waar zijt gij?	⁹ En de HEERE God riep Adam en zei tegen hem: Waar bent u?	⁹ En de Heere God riep den mens toe: Waar zijt gij?
¹⁰ En hij zeide: Toen ik uw geluid in de hof hoorde, werd ik bevreesd, want ik ben naakt; daarom verborg ik mij.	¹⁰ En hij zei: Ik hoorde Uw stem in de hof en ik werd bevreesd, want ik ben naakt; daarom verborg ik mij.	¹⁰ Hij zeide: Toen ik u in den hof hoorde, werd ik bevreesd, omdat ik naakt ben, en verborg ik mij.
¹¹ En Hij zeide: Wie heeft u te kennen gegeven, dat gij naakt zijt? Hebt gij van de boom gegeten, waarvan Ik u verboden had te eten?	¹¹ En Hij zei: Wie heeft u verteld dat u naakt bent? Hebt u van die boom gegeten waarvan Ik u geboden had daar niet van te eten?	¹¹ Hij zeide tot hem: Wie heeft u te kennen gegeven dat gij naakt zijt? hebt gij van den boom gegeten waarvan ik u verboden had te eten?
¹² Toen zeide de mens: De vrouw, die Gij aan mijn zijde gesteld hebt, die heeft mij van de boom gegeven en toen heb ik gegeten.	¹² Toen zei Adam: De vrouw die U gaf om bij mij te zijn, die heeft mij van die boom gegeven en ik heb ervan gegeten.	¹² De mens antwoordde: De vrouw, die gij mij ter zijde gesteld hebt, heeft mij van den boom gegeven, en ik heb gegeten.
¹³ Daarop zeide de Here God tot de vrouw: Wat hebt gij daar gedaan? En de vrouw zeide: De slang heeft mij verleid en toen heb ik gegeten.	¹³ En de HEERE God zei tegen de vrouw: Wat hebt u daar gedaan! En de vrouw zei: De slang heeft mij bedrogen en ik heb ervan gegeten.	¹³ En de Heere God zeide tot de vrouw: Wat hebt gij gedaan? De vrouw zeide: De slang heeft mij verleid, en ik heb gegeten.
¹⁴ Daarop zeide de Here God tot de slang: Omdat gij dit gedaan hebt, zijt gij vervloekt onder al het vee en onder al het gedierte des velds; op uw buik zult gij gaan en stof zult gij eten, zolang gij leeft.	¹⁴ Toen zei de HEERE God tegen de slang: Omdat u dit gedaan hebt, bent u vervloekt onder al het vee en onder alle dieren van het veld! Op uw buik zult u gaan en stof zult u eten, al de dagen van uw leven.	¹⁴ Hierop sprak de Heere God tot de slang: Omdat gij dit gedaan hebt zijt gij vervloekt onder alle vee en gedierte des velds; gij zult op uw buik kruipen en stof eten al uw levensdagen.
¹⁵ En Ik zal vijandschap zetten tussen u en de vrouw, en tussen uw zaad en haar zaad; dit zal u de kop vermorzelen en gij zult het de hiel vermorzelen.	¹⁵ En Ik zal vijandschap teweegbrengen tussen u en de vrouw, en tussen uw nageslacht en haar Nageslacht; Dat zal u de kop vermorzelen, en u zult Het de hiel vermorzelen.	¹⁵ Ook zal ik vijandschap verwekken tussen u en de vrouw, tussen uw en haar kroost: dit zal trachten u op den kop te treffen, terwijl gij zult trachten het in den hiel te treffen.
¹⁶ Tot de vrouw zeide Hij: Ik zal zeer vermeerderen de moeite uwer zwangerschap; met smart zult gij kinderen baren en naar uw man zal uw begeerte uitgaan, en hij zal over u heersen.	¹⁶ Tegen de vrouw zei Hij: Ik zal uw moeite in uw zwangerschap zeer groot maken; met pijn zult u kinderen baren. Naar uw man zal uw begeerte uitgaan, maar hij zal over u heersen.	¹⁶ En tot de vrouw sprak hij: Ik zal u veel moeite bereiden en zwaar doen zuchten; met smart zult gij kinderen baren, en naar uw man zal uw begeerte zich uitstrekken, terwijl hij over u zal heersen.
¹⁷ En tot de mens zeide Hij: Omdat gij naar uw vrouw hebt geluisterd en van de boom gegeten, waarvan Ik u geboden had: Gij zult daarvan niet eten, is de aardbodem om uwentwil vervloekt; al zwoegende zult gij daarvan eten zolang gij leeft,	¹⁷ En tegen Adam zei Hij: Omdat u geluisterd hebt naar de stem van uw vrouw en van die boom gegeten hebt waarvan Ik u gebood: U mag daarvan niet eten, is de aardbodem omwille van u vervloekt; met zwoegen zult u daarvan eten, al de dagen van uw leven;	¹⁷ En tot den mens (Adam) sprak hij: Omdat gij naar uw vrouw geluisterd en van den boom gegeten hebt waarvan ik u verboden had te eten, is het bouwland om uwentwil vervloekt; met moeite zult gij zijn opbrengst eten, al uw levensdagen;
¹⁸ En doornen en distelen zal hij u voortbrengen, en gij zult het gewas des velds eten;	¹⁸ dorens en distels zal hij voor u laten opkomen en u zult het gewas van het veld eten.	¹⁸ doornen en distelen zal het u voortbrengen, en gij zult u met veldgewassen voeden.
¹⁹ In het zweet uws aanschijns zult gij brood eten, totdat gij tot de aardbodem wederkeert, omdat gij daaruit genomen zijt; want stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.	¹⁹ In het zweet van uw gezicht zult u brood eten, totdat u tot de aardbodem terugkeert, omdat u daaruit genomen bent; want stof bent u en u zult tot stof terugkeren.	¹⁹ In het zweet uws aanschijns zult gij brood eten, totdat gij wederkeert tot den bodem, dewijl gij daaruit genomen zijt; want stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren.
²⁰ En de mens noemde zijn vrouw Eva, omdat zij de moeder van alle levenden is geworden.	²⁰ En Adam gaf zijn vrouw de naam Eva, omdat zij moeder van alle levenden is.	²⁰ En de mens noemde zijn vrouw Eva, omdat zij van alle levenden de moeder is geworden.
²¹ En de Here God maakte voor de mens en voor zijn vrouw klederen van vellen en bekleedde hen daarmede.	²¹ En de HEERE God maakte voor Adam en voor zijn vrouw kleren van huiden en kleedde hen daarmee.	²¹ De Heere God nu maakte voor den mens en zijn vrouw klederen van dierenhuiden en trok hun die aan.
²² En de Here God zeide: Zie, de mens is geworden als Onzer een door de kennis van goed en kwaad; nu dan, laat hij zijn hand niet uitstrekken en ook van de boom des levens nemen en eten, zodat hij in eeuwigheid zou leven.	²² Toen zei de HEERE God: Zie, de mens is geworden als één van Ons, omdat hij goed en kwaad kent. Nu dan, laat hij zijn hand niet uitsteken en ook van de boom des levens nemen en eten, zodat hij eeuwig zou leven!	²² Voorts zeide de Heere God: Zie, de mens is aan een onzer gelijk geworden in kennis van goed en kwaad; indien hij nu maar niet zijn hand uitstrekt, ook van den levensboom neemt en, door daarvan te eten, eeuwig leeft!
²³ Toen zond de Here God hem weg uit de hof van Eden om de aardbodem te bewerken, waaruit hij genomen was.	²³ Daarom zond de HEERE God hem weg uit de hof van Eden, om de aardbodem te bewerken, waaruit hij genomen was.	²³ Daarom zond de Heere God hem uit den hof van Eden weg, om den grond te bebouwen, waaruit hij genomen was.
²⁴ En Hij verdreef de mens en Hij stelde ten oosten van de hof van Eden de cherubs met een flikkerend zwaard, dat zich heen en weer wendde, om de weg tot de boom des levens te bewaken.	²⁴ Hij verdreef de mens, en plaatste ten oosten van de hof van Eden de cherubs met een vlammend zwaard, dat heen en weer bewoog, om de weg naar de boom des levens te bewaken.	²⁴ Hij dreef den mens uit en plaatste ten oosten van Edens hof de cherubs en het vlammend zwaard, dat zich heen en weer wendt, om den weg naar den levensboom te bewaken.